Συντάκτης: enallaktikos.gr
Στις αρχές του 1938, η απειλή του πολέμου ανάγκασε τους Γάλλους να ξεκινήσουν μια γιγαντιαία επιχείρηση διάσωσης των έργων τέχνης του Λούβρου. Τα έργα μεταφέρθηκαν προσωρινά σε κάστρα, σε μικρά χωριουδάκια στην Κεντρική Γαλλία και φυσικά μακριά από στόχους στρατηγικής σημασίας που πιθανόν θα βομβαρδίζονταν.
Τον Αύγουστο του 1939, η Μόνα Λίζα φυγαδεύτηκε από το Λούβρο, ενώ κατά τη διάρκεια του πολέμου άλλαξε τουλάχιστον πέντε κρυψώνες, μέχρι να γυρίσει με ασφάλεια στο σπίτι της.
Συνολικά, 3.690 πίνακες, γλυπτά και έργα τέχνης μεταφέρθηκαν από το μουσείο σε ασφαλείς τοποθεσίες μέχρι να τελειώσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Ο Jacques Jaujard, διευθυντής των Μουσείων της Γαλλίας εκείνη την εποχή, βίωσε το απερίγραπτο άγχος του συντονισμού της διαδικασίας μεταφοράς όλων αυτών των πολύτιμων έργων τέχνης.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Λούβρο επιτάχθηκε από τους Γερμανούς, οι οποίοι διέταξαν την επαναλειτουργία του τον Σεπτέμβριο του 1940. Όμως, σε τίποτα δεν θύμιζε τις ένδοξες μέρες του. Τα σημάδια του πολέμου ήταν παντού εμφανή. Οι διακοσμητικοί κήποι του είχαν μετατραπεί σε μποστάνια καλλιέργειας λαχανικών, ενώ οι ζημιές από τους βομβαρδισμούς ήταν πολλές.
Μετά τον πόλεμο, το Μουσείο του Λούβρου ανακαινίστηκε πλήρως και σταδιακά άνοιξε για το κοινό από το 1945 έως το 1947.
φωτο: Pierre Jahan
φωτο: Pierre Jahan – Η μεταφορά της Νίκης της Σαμοθράκης
φωτο: Pierre Jahan – Προετοιμασία για μεταφορά της Αφροδίτης της Μήλου
φωτο: Pierre Jahan Εκεί όπου υπήρχε κάποτε ένας πίνακας του Rembrandt
φωτο: Pierre Jahan Η μεγάλη μετακόμιση!
πηγή: louvre.fr
