Πρόσφυγες εγκαταλείπουν την Αυστρία: «Δεν ήταν αυτό που περιμέναμε»

Ένας μεγάλος αριθμος προσφύγων (από χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Κόσοβο) που αιτούνται άσυλο, επιστρέφουν πίσω στις χώρες του γιατί περιμένανε ότι στην Αυστρία θα είχανε καλύτερη μεταχείριση και λιγότερο χρόνο αναμονής για την διαδικασία ασύλου.

Στοιχεία από το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας δείχνουν ότι μεταξύ του Ιανουαρίου και του Νοεμβρίου (του τρέχοντος έτους) πάνω 1.100 πρόσφυγες από το Κόσοβο επέστρεψαν πίσω οικειοθελώς.

Πρόσφυγες από το Αφγανιστάν και το Ιράκ έχουν πολλές πιθανότητες να καταχωρηθούν για άσυλο αλλά μέχρι στιγμής 530 άνθρωποι από το Ιράκ και 120 από το Αφγανιστάν έχουν γυρίσει πίσω στα σπίτια τους. «Αυτή η τάση έχει γίνει πιο αισθητή από τα μέσα του Σεπτεμβρίου» δηλώνει ο εκπρόσωπος του υπουργείο Εσωτερικών Karl-Heinz Grunböck.

Η φιλανθρωπική οργάνωση “Caritas” επιβεβαίωσε ότι μεταξύ 1η Σεπτεμβρίου και 14 Δεκεμβρίου 257 Ιρακινοί, 35 Αφγανοί και 53 Ιρανοί έφυγαν από την Αυστρία (οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν κάτοικος Βιέννης). Το 2014 μόνο δύο Ιρακινοί, εννέα Αφγανοί και ένας Ιρανός επέλεξαν να επιστρέψουν στις χώρες τους.

«Πολλοί φοβούνται ότι θα απελαθούν. Με αποτέλεσμα να νοιώθουν μία ταπείνωση, έναν εξευτελισμό» δηλώνει ο εκπρόσωπος της οργάνωσης “Caritas” Martin Ganter. Πρόσθεσε ότι άλλοι επιστρέφουν επειδή τους λείπει η οικογένειά τους και επειδή είχαν διαφορετικές προσδοκίες για το τι θα έβρισκαν στην Αυστρία και στη Ευρώπη.

Τρεις νεαροί Ιρακινοί που μίλησαν στην εφημερίδα “Kurier”, δηλώνουν ότι σχεδιάζουν να γυρίσουν στα σπίτια τους μετά από τρεις μήνες στην Αυστρία. Είναι όλοι τους μηχανικοί υπολογιστών και ήλπιζαν να οικοδομήσουν μια καλύτερη ζωή εδώ. «Θέλαμε την ειρήνη, την ελευθερία και το μέλλον», είπε ο 23χρονος Muqdad. Ο ίδιος και οι φίλοι του ζούσαν στις εγκαταστάσεις που έχουν στηθεί για τους πρόσφυγες στο 3ο δημοτικό διαμέρισμα της Βιέννης.

«Εδώ νοιώθω ταπεινωμένος» λέει ο Omer «ήτανε λάθος μου που ήρθα. Όλοι οι άνθρωποι μας κοιτάζουν σαν να ήμαστε τρομοκράτες. Τα σκυλιά έχουν καλύτερη αντιμετώπιση από τους πρόσφυγες – τουλάχιστον έχουν κάτι να φάνε».