ΡΙΞΤΟΥΣ ΕΝΑ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΟΥΣ
Η Ιστορία είναι μεγάλη π… . Σου σκαρώνει κάτι καταστάσεις που έτσι και προσπαθήσεις να τις αναλύσεις το λιγότερο που μπορείς να πάθεις είναι να βραχυκυκλώσεις ανεπανόρθωτα.
Στις 28/10/1940, ο Ιωάννης Μεταξάς, μέσα σε δευτερόλεπτα, έδωσε μιαν απάντηση στον Ιταλό πρεσβευτή Grazzi στην Αθήνα, η οποία αυτομάτως τον κατέταξε στις κομβικές προσωπικότητες της ιστορίας αυτού του τόπου. Του είπε “alors c’est la guerre”, που στην ιστορία μας έμεινε ως “ΟΧΙ”. Και ήταν όντως ένα μεγάλο, ηχηρό και θαρραλέο “ΟΧΙ”.
Δεν είχε πλέον σημασία το γεγονός ότι ο Μεταξάς ήταν ένας δικτάτορας, ότι είχε καταλύσει τις δημοκρατικές ελευθερίες στην Ελλάδα, ότι εξυπηρετούσε τΑα συμφέροντα της ολιγαρχίας και του παλατιού ή ότι είχε θέσει υπό διωγμό χιλιάδες δημοκράτες. Δεν είχε καν σημασία ούτε το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν οπαδός και θιασώτης των ολοκληρωτικών καθεστώτων του Μουσολίνι, του Φράνκο και του Χίτλερ.
Σημασία είχε ότι είπε το “ΟΧΙ”. Γιατί λέγοντας το εξέφρασε το συναίσθημα και την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού και αυτό φάνηκε τους επόμενους μήνες τόσο στο αλβανικό μέτωπο με τους Ιταλούς και στο ανατολικό με τους Γερμανούς, όσο και με το έπος της Εθνικής Αντίστασης η οποία κατάφερε κάτι που δεν συνέβη σε καμία άλλη χώρα της τότε Ευρώπης (με εξαίρεση την Σοβιετική Ένωση): Η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα που απελευθερώθηκε από μόνη της.
Ο Μεταξάς εξήγησε τους λόγους της απάντησης του αυτής σε συνέντευξη τύπου προς τους αρχισυντάκτες του αθηναϊκού τύπου στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετανία” στις 30/10/1940. (pheidias.antibaro.gr)
Όποιος καθίσει και την διαβάσει, θα καταλάβει ότι πέρα από τα διάφορα επιχειρήματα που επικαλείται, η ουσία του μηνύματος είναι απλή και λακωνική. Ήταν σαν να έλεγε: “Έτσι και δεν είχα πει ΟΧΙ οι Έλληνες θα με είχαν κρεμάσει στην Πλατεία Συντάγματος”.
Πως το λέμε; Φιλότιμο ή τσίπα, έτσι το λέμε.
Ο Αλέξης Τσίπρας μόνο με τον Ιωάννη Μεταξά δεν μπορεί να συγκριθεί. Και όμως, αυτή η π… η Ιστορία τον έφερε στην ίδια θέση. Και είναι η ώρα του Αλέξη Τσίπρα να περάσει στην ιστορία αυτού του τόπου.
Απέναντι και κόντρα στο ολοκληρωτικό καθεστώς της ολιγαρχίας των Βρυξελλών και του Βερολίνου, απέναντι στα τσιράκια τους ντόπια και ξένα, απέναντι σε δωσίλογους και ξεπουλημένους που θέλουν τους Έλληνες να τρέφονται από κάδους σκουπιδιών ή σε λαϊκά συσσίτια ελεημοσύνης, απέναντι σε φασιστικές απαιτήσεις που μόνο στις πιο άρρωστες φαντασιώσεις του πιο άρρωστου νεοφιλελεύθερου μυαλού μπορούσαν να γεννηθούν, ο Αλέξης Τσίπρας αντιτάσσει το ΟΧΙ του ελληνικού λαού.
Γιατί ΟΧΙ θα είναι, όσο και αν λυσσάξει η προπαγάνδα των μίσθαρνων κονδυλοφόρων του ηλεκτρονικού και μη τύπου την επόμενη εβδομάδα.
Θαυμάστε απαιτήσεις:
* Κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών
* Κατάσχεση μισθών και συντάξεων για οφειλές προς το Δημόσιο
* Έφοδοι σε σπίτια για ελέγχους φοροδιαφυγής
* Νέα αύξηση του φόρου στα ακίνητα
* Σύνταξη για τους ελεύθερους επαγγελματίες ανάλογα με τον τζίρο
* Τριπλασιασμός ασφαλιστικών εισφορών για τους αγρότες
* Άρση των τελευταίων αναχωμάτων στους πλειστηριασμούς
* Κατάργηση κάθε κρατικής ενίσχυσης προς τα ασφαλιστικά ταμεία
και διάφορα άλλα που θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ από Σεπτέμβριο.
Μπορεί να μας “κατεργάστηκαν” επί δεκαετίες με το λεγόμενο “λαϊφ-σταϊλ”, με τον εθισμό στις επιδοτήσεις και την αργομισθία, με την καταρράκωση της γλώσσας, της κουλτούρας και των παραδόσεων μας, με την παραποίηση της ιστορίας μας, μπορεί να μας καλλιέργησαν τον εγωισμό και τον ραγιαδισμό, να μας κατέστρεψαν την παραγωγική μας υποδομή, να μας εξάρτησαν από τις τράπεζες θέτοντας τον δανεισμό με κάθε ηλίθια πρόφαση στην θέση της εργασίας, μπορεί να μας οδήγησαν από το χεράκι στους μαιάνδρους της ανθρώπινης γελοιοποίησης μέσα από τα “ψυχαγωγικά” τηλεοπτικά προγράμματα της ξεφτίλας, του αυτοεξευτελισμού και του κουτσομπολιού, μπορεί να υποβάθμισαν την Παιδεία μας σε απίστευτο βαθμό, μπορεί, μπορεί…
Στο τέλος όμως το έκαναν πάλι το λάθος όπως όλοι οι θρασείς υπερόπτες ρατσιστές. Μας πάτησαν τον κάλο.
Και τώρα θα τους πάρει ο διάολος. Αυτοί δηλώνουν με περίσσια αυτοπεποίθηση ότι είναι προετοιμασμένοι και δεν θα έχουν πρόβλημα από ένα grexit. Περιμένω όμως να δω πως θα αντιδράσει το αγαπημένο τους παιδί, οι περίφημες “αγορές”, μετά από το ΟΧΙ του ελληνικού λαού.
Περιμένω να δω τις κωλοτούμπες του ευρώ και των χρηματιστηρίων. Περιμένω να δω τις επιθέσεις στα νέα υποψήφια προς “διάσωση” θύματα όπως η Πορτογαλία για παράδειγμα, για να μην μιλήσω για τις ίδιες τους τις χώρες. Περιμένω να δω την Άνγκελα και τον Σόυμπλε να τρέχουν και να μην φτάνουν.
Αυτή την στιγμή όλα μπαίνουν στην άκρη. Όλοι, με το κεφάλι ψηλά, πρέπει να σταθούμε στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης του.
Και αν υπάρχουν κάποιοι, και δεν αναφέρομαι σε δωσίλογους, που ακόμα τρέμουν για τα ευρουλάκια τους, τους καλώ να τα ξεχάσουν και να σκεφτούν τα εγγονάκια τους. Η ξεφτίλα έχει και τα όρια της. Ή όπως λέει και το άσμα “η δουλειά κάνει τους άντρες”.
Γιώργος Κ. Γεωργόπουλος
