Συνέντευξη της Σαβίνας Γιαννάτου στο enallaktikos.gr
Η Σαβίνα Γιαννάτου και ο πιανίστας Σπύρος Μάνεσης μας υποδέχονται την Παρασκευή 8 Ιουνίου (21:00) στο Αίθριο του Δημαρχείου Κηφισιάς σε μία μοναδική μουσική συνάντηση.
Έχουμε μάθει να σας ακούμε να τραγουδάτε Χατζιδάκι, Λένα Πλάτωνος αλλά και τραγούδια του κόσμου σε μια μουσική πορεία που όλα αυτά τα χρόνια περιλαμβάνει έντονα στοιχεία τζαζ πειραματισμού κι ελεύθερου αυτοσχεδιασμού. Τι περιμένουμε να ακούσουμε την επόμενη Παρασκευή 8 Ιουνίου στο αίθριο Δημαρχείου Κηφισιάς;
Θα είναι τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και της Λένας Πλάτωνος, αλλά και τραγούδια από διάφορες χώρες τις Μεσογείου σε διασκευή του Σπύρου Μάνεση.
– Ο Σπύρος Μάνεσης ανήκει στη νέα γενιά μουσικών της τζαζ, έχει ήδη διασκευάσει και δισκογραφήσει τραγούδια της Λένας Πλάτωνος για σόλο πιάνο, και αν δεν κάνω λάθος δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε.
Πρωτοπαίξαμε στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας και μετά στο διεθνές φεστιβάλ ποίησης στο Μεντεγίν της Κολομβίας για δυο συνεχείς χρονιές. Αργότερα στην Αθήνα δώσαμε ένα ρεσιτάλ στο Γ΄ πρόγραμμα, και κάποιες συναυλίες στον Ιανό και στην Λάρισσα. Πάντα στις συναυλίες υπάρχει το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού.
Τη συναυλία διοργανώνει ο Σύνδεσμος “Οι Φίλοι του Ελληνικού Νησιού και της Θάλασσας” και τα έσοδα αυτής θα διατεθούν υπέρ της στήριξης των Μουσικών Εργαστηρίων που λειτουργούν στα νησιά Ικαρία, Λήμνος, Κέα, Σαντορίνη, Σίφνος, Σέριφος. Τι άραγε σήμερα αυτό, ευρύτεροι πνευματικοί ορίζοντες, παδεία κλασικής μουσικής στα παιδιά των νησιών, καινούριοι μουσικοί;
Έχουμε δει, κυρίως από τότε που λειτουργούν τα μουσικά γυμνάσια και τα λύκεια στην χώρα μας, πόσο σημαντική είναι η σωστή μουσική εκπαίδευση στα παιδιά σε όποιο μέρος της Ελλάδας και αν κατοικούν. Παλαιότερα γινόσουν μουσικός σχεδόν μόνον αν είχες γονείς η στενούς συγγενείς μουσικούς. Αυτό τώρα έχει ανατραπεί. Ανεξάρτητα από τα ερεθίσματα που έχει ένα παιδί από το σπίτι του, στα σχολεία αυτά μαθαίνει και τα δύο συστήματα (βυζαντινή και δυτική θεωρία και αρμονία της μουσικής) και μαθαίνει κυρίως να χαίρεται μέσα από την μουσική, να μοιράζεται αυτήν την εμπειρία με τους συμμαθητές του, να μην σπρώχνεται προς κάποιου είδους πρωταθλητισμό. Οποιαδήποτε βοήθεια προς αυτήν την κατεύθυνση είναι, πιστεύω, πάρα πολύ σημαντική για τα παιδιά στα νησιά που δεν μπορούν να ταξιδέψουν για να κάνουν μαθήματα μουσικής, για να βρουν δασκάλους στο όργανο που θα προτιμούσαν. Πέρα από το άν κάποιος θα γίνει τελικά επαγγελματίας μουσικός η όχι, η δυνατότητα να παίξει μουσική και να αισθανθεί μέσα απ’ αυτήν συμμετέχοντας και όχι απλώς ακούγοντας, είναι μία εμπειρία που βοηθάει στην εξελιξή του γενικότερα, ούτως η άλλως. Η μουσική εκτός από τον συναισθηματικό κόσμο που σου προσφέρει, είναι επίσης μία συμμετοχική διαδικασία, κι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα παιδιά, για τους έφηβους.
Ξεκινήσατε και σεις σχετικά νωρίς την περιπέτεια της μουσικής, με τη Λιλιπούπολη στο Τρίτο Πρόγραμμα. Τι σας έδωσε και τι σημαίνει για σας η μουσική;
Η ίδια η μουσική, το τραγούδι, ήταν για μένα όπως και για τον περισσότερο κόσμο μία πηγή συναισθημάτων.
Ήταν μαγική η επίδρασή της πάνω μου, και νομίζω οτι αυτή είναι η λειτουργία της για όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες. Μέσω της μουσικής φαντάζεσαι, φτιάχνεις καινούργιους κόσμους. Ας πούμε οτι η μουσική έχει επάνω μας την ίδια επίδραση που έχει το παραμύθι στο μικρό παιδί.Ήταν επίσης μέσο επικοινωνίας για μένα. Συνδέεσαι με τους ανθρώπους με κοινά μουσικά ακούσματα, ή επειδή σου αποκαλύπτουν έναν μουσικό κόσμο που ακόμα δεν γνωρίζεις..
Όταν η μουσική, το τραγούδι έγινε το επάγγελμά μου, έγινε ο χώρος μέσα από τον οποίο μάθαινα κατά κάποιον τρόπο τον κόσμο…
Μέσω της μουσικής ήρθα σε επαφή με την ποίηση, με τον σύγχρονο χορό,τα εικαστικά, το θέατρο. Όλοι οι χώροι αυτοί επικοινωνούν και εξαρτώνται ο ένας απ τον άλλον. Επίσης άρχισα να ταξιδεύω για να δίνω συναυλίες. Βρέθηκα σε απίθανα σημεία κατ’ αρχάς της Ελλάδας και αργότερα του κόσμου στα οποία δεν θα είχα ποτέ την ευκαιρία να βρεθώ, μια και από μόνη μου δεν ξεκινάω εύκολα να ταξιδεύω. Μίλησα και επικοινώνησα με ανθρώπους που δεν θα συναντούσα ποτέ.
Η μουσική έγινε το περιβάλλον που καθόριζε σχεδόν τα πάντα γύρω από την ζωή μου κατά κάποιον τρόπο, και που γι’ αυτόν τον λόγο με διαμόρφωνε ανάλογα. Μέσα επίσης από τις ισορροπίες των σχέσεων της δουλειάς μου, όπως και σε κάθε επάγγελμα. Σχέσεις συντροφικότητας, εξουσίας, διλήμματα ως προς το τι είναι αναγκαίο, τι συμβιβασμός, ναι η όχι, πότε και γιατί…
Μεγάλωνα μαζί με την γνώση μου γύρω από την μουσική,την τέχνη γενικότερα, και γύρω από τους ανθρώπους της, είτε ήταν δάσκαλοι, είτε συνεργάτες, δυνατοί, αδύναμοι, γνώστες η ημιμαθείς…Κατανοώντας τι είναι σημαντικό μέσα απ’ όλ’ αυτά και τι όχι..
Το καλό με την τέχνη, ως επάγγελμα, είναι ότι σου επιτρέπει μέσα σ’ όλα αυτά και το χιούμορ, τη φαντασία, το παραμύθιασμα. Είναι μέρος της διαδικασίας, είναι μέρος της δουλειάς.
Εσείς τι ετοιμάζετε στο μεταξύ, ποιες είναι οι προσεχείς εμφανίσεις σας και ποια τα καινούρια σας σχέδια;
Με τον Σπύρο Μάνεση θα εμφανιστούμε στην Σίφνο στις 8 Ιουλίου καλεσμένοι από τον ίδιο Σύνδεσμο “Φίλοι του Ελληνικού νησιού..”.
Ακολουθούν συναυλίες με τους Primavera en Salonico σε Σαμο, και Κρήτη,και με την Ελένη Καραϊνδρου.
Επίσης, θα συμμετάσχουμε σ’ ένα δικό μου project στο φεστιβάλ Ultima στο ΄Οσλο στην Νορβηγία στις 13 Σεπτεμβρίου.
Είναι μία συναυλία που παρουσιάστηκε αρχικά στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών το 2013 με θέμα την περιπλάνηση την επικοινωνία και την μετανάστευση, και που τώρα συμπληρώνεται με καινούργια στοιχεία για το φεστιβάλ αυτό. Ενα θέμα της είναι και το προσφυγικό, όπως το ζούμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και κυρίως στα νησιά. Η συναυλία σε μεγάλο μέρος βασίζεται σε συνεντεύξεις που πήρα από μετανάστες, πρόσφυγες, αλλά και από νησιώτες εθελοντές, από την Χίο, την Κάλυμνο, και την Λέσβο. Θα συμμετάσχουν μουσικοί από την Νορβηγία και η τραγουδίστρια Unni Løvlid, καθώς, και η Λαμια Μπεντίουι από την Τυνησία.
