Την ανησυχία και τις ενστάσεις της για την τύχη του ρέματος της Ευκαρπίας στον Δήμο Παύλου Μελά εκφράζει η «Οικολογία -Αλληλεγγύη», σημειώνοντας ότι εξελίσσεται σε “ακανθώδες θέμα”.
Σε σχετική ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι η διευθέτηση του συγκεκριμένου ρέματος δεν προβλέπει καθαρισμό της κοίτης και περιβαλλοντική του αναβάθμιση αλλά υπογειοποίηση, ευθυγράμμιση και μεταφορά της κοίτης του για τις ανάγκες της Εγνατίας οδού.
Το έργο αποσκοπεί στην αντιπλημμυρική προστασία από τα νερά της Εξωτερικής Περιφερειακής, κάτι που αποτελεί υποχρέωση της Εγνατίας Οδού ΑΕ, αλλά η κοίτη του ρέματος έχει περιοριστεί σημαντικά από εκτενή μπαζώματα και καταλήψεις, καθώς και από την ένταξη τμημάτων της κοίτης σε οικοδομικά τετράγωνα από διατάγματα ρυμοτομίας, με αποτέλεσμα να έχει μειωθεί σημαντικά η παροχετευτικότητά της.
Η διευθέτηση σχεδιάζεται να γίνει από το ύψος της αερογέφυρας της Οδού Λαγκαδά μέχρι την Εξωτερική Περιφερειακή, σε συνολικό μήκος ρέματος 1.853 μέτρα, που χωρίζεται σε τρία τμήματα. Στο Α’ τμήμα (μεταξύ εξωτερικής περιφερειακής οδού και 25ης Μαρτίου) προβλέπεται εξομάλυνση και καθαρισμός της κοίτης, αναβαθμοί ή καταβαθμοί και τμηματικά επενδύσεις με συρματοκιβώτια (σαρζανέτια). Σύμφωνα με το ρυμοτομικό σχέδιο, προβλέπεται και διάνοιξη οδού κατά μήκος της δεξιάς όχθης, η οποία θα επικαλύπτει σημαντικό τμήμα του πρανούς της κοίτης. Στο Β’ τμήμα (μεταξύ 25ης Μαρτίου και Περιφερειακής Λεωφόρου) προτείνεται η διευθέτηση με σαρζανέτια και η μετατόπιση της κοίτης κατά 10 μέτρα. Στο Γ’ τμήμα προβλέπεται εκτροπή του ρέματος από την υφιστάμενη κοίτη σε κλειστό αγωγό μήκους 563 μέτρων, ο οποίος κατασκευάζεται στα πλαίσια των έργων διαπλάτυνσης της Περιφερειακής Λεωφόρου. Η κοίτη που θα εγκαταλειφθεί, προτείνεται να επιχωθεί σε κάποιο μελλοντικό έργο, όπως προβλέπεται από το ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής.
Το Τμήμα Περιβάλλοντος Π.Ε. Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, έχει γνωμοδοτήσει θετικά για το έργο, θέτοντας 4 σημαντικές προϋποθέσεις: α) τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, με αναίρεση των έργων που προβλέπονται εντός κοίτης και με την ενσωμάτωση των οριογραμμών του ρέματος, β) να μην συμπεριληφθούν έργα εντός της κοίτης (επίχωση λόγω διέλευσης οδού, μετατόπιση κοίτης), γ) να ενταχθεί στο έργο η επίχωση της κοίτης στο τμήμα Γ’, καθώς η έστω και προσωρινή εγκατάλειψή της θα επιτρέψει την ανεξέλεγκτη απόθεση αποβλήτων και δ) να καταργηθούν όλες οι αυθαίρετες αποχετεύσεις των γειτονικών κτιρίων στο ρέμα.
Κατά τη σχετική συζήτηση για την Περιβαλλοντική Αδειοδότηση της ΜΠΕ του έργου, που αναπτύχθηκε σε τρεις διαφορετικές συνεδριάσεις της Μητροπολιτικής Επιτροπής ΠΚ Μακεδονίας, τέθηκαν σημαντικά ερωτήματα, όπως η νομιμότητα του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Π. Μελά, το οποίο δεν περιλαμβάνει οριοθέτηση ρεμάτων, η ύπαρξη οικοδομικών τετραγώνων εντός του ρέματος, το ιδιοκτησιακό των ρεμάτων που ανήκε στην ΕΥΑΘ Παγίων, ακόμη και το ενδεχόμενο πλημμυρικών φαινομένων και μετά το πέρας του προτεινόμενου έργου. Παρόλα αυτά, η Επιτροπή ψήφισε κατά πλειοψηφία υπέρ του έργου, με τις παραπάνω προϋποθέσεις που έθεσε η αρμόδια υπηρεσία.
Ο περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας της κίνησης «Οικολογία -Αλληλεγγύη» Μιχάλης Τρεμόπουλος δήλωσε σχετικά: «Κατανοούμε την ανάγκη αντιπλημμυρικών έργων, όπως και τη δυσκολία του εγχειρήματος σε μια περιοχή με εφιαλτική ρυμοτομία, όπως αυτή του χειμάρρου Ευκαρπίας. Ωστόσο, πρόκειται για τη συνέχιση των καταστροφικών παρεμβάσεων που έχουμε δει τις τελευταίες δεκαετίες στις περισσότερες ελληνικές πόλεις. Ρέματα μπαζώθηκαν ή σκεπάστηκαν και έγιναν δρόμοι. Ακόμη και η χρήση συρματοκιβωτίων μπορεί να κρατά μια κοίτη ανοιχτή, αλλά τη μετατρέπει από ζωντανό οργανισμό σε ανοιχτό οχετό και σκουπιδότοπο. Δυστυχώς, ο σεβασμός στους δρόμους του νερού δεν ήταν σε πρώτη προτεραιότητα. Το αποτέλεσμα ήταν ο εξοβελισμός των φυσικών χειμαρρικών οικοσυστημάτων από την πόλη, με σοβαρές επιπτώσεις στην αισθητική και τη λειτουργικότητά της, όπως και στην υγεία, ψυχολογία και ποιότητα ζωής των κατοίκων της. Και η αυτοδιοίκηση τρέχει ακόμη να κλείσει τις πληγές των αυθαιρέτων όπως-όπως. Ένας σωστός πολεοδομικός και αειφορικός μητροπολιτικός σχεδιασμός, όμως, πρέπει να κινηθεί σε άλλες κατευθυντήριες γραμμές, αυτές της προστασίας και αναβάθμισης των αστικών οικοσυστημάτων, που να φέρνει τη φύση μέσα στην πόλη».
