O Hasan Hirsi ήταν 15 χρονών όταν αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι του. Οι ένοπλοι της τρομοκρατικής οργάνωσης Al-Shabab επιτέθηκαν στο χωριό του στη Νότια Σομαλία και δολοφόνησαν τον πατέρα του, αναγκάζοντας τον ίδιο και τη μητέρα του να φύγουν για την πρωτεύουσα Μογκαντίσου.
«Φύγε. Δεν είσαι ασφαλής σε αυτή τη χώρα» τον παρακάλεσε η μητέρα του. Συγκέντρωσε τα λιγοστά της χρήματα και δανείστηκε από συγγενείς και φίλους για να εξασφαλίσει πλαστά έγγραφα για τον γιο της στη μαύρη αγορά στο Μογκαντίσου.
Ο Hirsi στη συνέχεια πέταξε για τη Μόσχα και από εκεί μεταφέρθηκε στην Ουκρανία με ένα αυτοκίνητο που οδηγούσαν διακινητές.
Όταν οι διακινητές τον άφησαν έξω από ένα συγκρότημα πολυόροφων κατοικιών στα προάστια της πόλης, δεν είχε ιδέα πού να πάει. Τη νύχτα κοιμόταν σε πάρκα ή κάτω από γέφυρες.
Όταν άρχισε το ταξίδι προς τη Δύση, συνελήφθη από την αστυνομία και οδηγήθηκε στο Pavshino, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για μετανάστες χωρίς χαρτιά στη δυτική Ουκρανία.
Τότε το Pavshino είχε τη φήμη μεταξύ των προσφύγων ως “το Γκουαντανάμο της Ανατολής”. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανέφεραν ότι οι εγκαταστάσεις ήταν υπερπλήρεις και οι συνθήκες υγιεινής καταστροφικές.
Ο Hirsi πέρασε μήνες στη φυλακή-στρατόπεδο, όπου αναγκαζόταν να κοιμάται στο πάτωμα και υπέστη ξυλοδαρμούς επανειλημμένα.
Αφέθηκε ελεύθερος το φθινόπωρο του 2008, λίγο πριν το Pavshino κλείσει μετά από διεθνείς διαμαρτυρίες. Ο Hirsi με μια ομάδα Σομαλών κατευθύνθηκε τότε προς τα σύνορα της Ε.Ε. Πέρασε από τον ποταμό Tisza στην Ουγγαρία μέσα σε μια βάρκα που οδηγούσαν διακινητες.
Όταν τον έπιασαν ,ο Hirsi είπε πολλές φορές στους Ούγγρους συνοριοφύλακες ότι σκόπευε να υποβάλει αίτημα ασύλου στην Ουγγαρία, αλλά εκείνοι απλώς τον οδήγησαν πίσω στην Ουκρανία.
Η UNHCR γνωρίζει πολύ καλά αυτές τις περιπτώσεις επαναπροωθήσεων στην περιοχή των συνόρων της Ε.Ε. με την Ουκρανία. Οι δυνάμεις ασφαλείας της Ουκρανίας φυλάκισαν τον Hirsi σε έναν αχυρώνα κοντά στα σύνορα, μαζί με δεκάδες άλλους πρόσφυγες.
Όπως περιγράφει ο ίδιος στο Spiegel βασανίστηκε στο κέντρο κράτησης. Τους είχαν κλείσει σε ένα σκοτεινό, κρύο δωμάτιο και οι φρουροί αρνήθηκαν να τους επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα. Πολλοί πρόσφυγες ουρούσαν σε μπουκάλια ή στο πάτωμα, και δεν τους έδιναν τίποτα να φάνε για μέρες. «Μας συμπεριφέρονταν σαν σε ζώα», λέει ο Hirsi.
Οι συνοριοφύλακες ανέκριναν τον Hirsi αρκετές φορές. Από πού είσαι; ρωτούσαν. Ποιος σε πέρασε λαθραία στα σύνορα; Αν δεν απαντούσε αμέσως, λέει Hirsi, τον έπνιγαν και τον χτυπούσαν στο πρόσωπο με τις γροθιές τους. Τα χέρια και τα πόδια του ήταν πολύ συχνά δεμένα ενώ του έκαναν και ηλεκτροσόκ.
«Με κλότσησαν στο λαιμό». Ο Hirsi δεν μπορεί να αποδείξει τους ισχυρισμούς του ενάντια στις δυνάμεις ασφαλείας της Ουκρανίας, αλλά η μαρτυρία του συμπίπτει με τις πληροφορίες που δίνουν οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το 2010 η Human Rights Watch δημοσιοποίησε μια έκθεση σχετικά με την κακοποίηση και τα βασανιστήρια σε βάρος προσφύγων από την ουκρανική συνοριοφυλακή.
Αρκετοί πρόσφυγες είπαν στη Human Rights Watch ότι είχαν βασανιστεί με ηλεκτροσόκ.
“Με έδεσαν σε μια καρέκλα. Συνέδεσαν ηλεκτρόδια στα αυτιά μου και μου έκαναν ηλεκτροσόκ” δήλωσε ένας Αφγανός πρόσφυγας.
Ένας Σομαλός παραπονέθηκε ότι οι δυνάμεις ασφαλείας της Ουκρανίας τον είχαν ληστέψει και απείλησαν να τον σκοτώσουν. «Άκου προσεκτικά. Είσαι τώρα στην Ουκρανία, όχι στη Γερμανία, ούτε στην Αγγλία. Δεν υπάρχει δημοκρατία εδώ», φέρεται να του είπε ένας Ουκρανός κατά την ανάκριση. «Αν λες ψέματα, δεν θα φύγεις από εδώ ζωντανός.»
Πηγή: Spiegel
