ΞΕΦΤΙΛΑ να εκβιάζεται το συναίσθημα για να βγαίνουν χρήματα μέσω κάποιων αναπήρων…
Ο ψυχίατρος Στέλιος Κυμπουρόπουλος και
πολιτευτής των Πρασίνων μιλάει στο enallaktikos.gr και στον Γιώργο
Ιγνατίου
Στις τελευταίες ευρωεκλογές πολιτευτήκατε με τους Πράσινους. Ποιο το κίνητρό σας και αν θα συνεχίσετε αυτή την πολιτική σας δράση.
Το κίνητρό μου είναι το κοινωνικό ενδιαφέρον και η κοινωνική δραστηριότητα, η οποία ήθελα να γίνει μεγαλύτερη ώστε να επηρεάσω προς το καλύτερο.Έτσι ΄΄κατέβηκα΄΄ με τους Πράσινους που παρουσιάζουν ένα εναλλακτικό, ολοκληρωμένο πρόγραμμα.Η Πολιτική είναι ένα ΄΄μικρόβιο΄΄ και αν υπάρχει η δυνατότητα και χώρος δεν αποκλείεται να συνεχίσω.
Ποια η γνώμη σας για τη δημιουργία ολοένα καινούριων σχηματισμών, σε μια περίοδο που πολλοί δείχνουν αδιαφορία για την πολιτική.Πώς σχολιάζετε αυτή την αντίφαση;
Θεωρώ πως δεν υπάρχει απαξίωση της Πολιτικής, αλλά της διπολικής, τρικομματικής Πολιτικής, μιας επαναλαμβανόμενης κατάστασης, μιας επαναλαμβανόμενης κατεύθυνσης.Υπάρχει ανάγκη πλουραλισμού, κάτι που εκφράζεται με νέους σχηματισμούς.Χρειαζόμαστε το νέο με επίκεντρο τον άνθρωπο που δεν βασίζεται μόνο στην Οικονομία, αλλά σε Πολιτικές Πράξεις με κατεύθυνση όχι μόνο την Οικονομία, αλλά αποφάσεις που αφορούν πλήθος θεμάτων.
Αληθεύει πως η ελληνική οικογένεια τα άτομα με αναπηρία τα έχει ΄΄κλεισμένα΄΄ως επί το πλείστον στο σπίτι, αντίθετα με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Αν ναι, γιατί ισχύει αυτό;
Είναι μια μεγάλη αλήθεια..Αποτελεί ένα πολυεπίπεδο πρόβλημα.Ο άνθρωπος πρέπει νάναι ενεργό μέλος της Κοινωνίας, δεν υπάρχουν υποδομές, δεν υπάρχει η νοοτροπία της Ελληνικής Κοινωνίας να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα, αλλά ούτε η νομοθεσία βοηθάει..Όλα αυτά, δηλαδή, που υπάρχουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν υπάρχουν σε μας.Για να αρχίσουν να κυκλοφορούν τα άτομα με αναπηρία χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας, κάτι που θα γίνει μέσω της Παιδείας ώστε να καταλάβουν τα παιδιά τη διαφορετικότητα.Νομοθεσία, παιδεία, εκπαίδευση θα αλλάξουν νοοτροπίες που έχουν τα άτομα με αναπηρία εγκλωβισμένα στο σπίτι.
Βλέπουμε σε κεντρικά σημεία της πόλης άτομα με αναπηρία να ζητούν χρήματα, προβάλλοντας αυτή τη σωματική τους αναπηρία. Ποιο το σχόλιό σας και ποια δράση χρειάζεται να γίνει απέναντι σε αυτό, κατά τη γνώμη σας;
Ξεφτίλα! Αποτελεί ξεφτίλα!!Εκμεταλλεύονται τον οίκτο και εκβιάζουν κάποιοι το συναίσθημα των ανθρώπων για να βγάλουν χρήματα. Αυτή η νοοτροπία είναι μακρυά από την καθημερινότητα ενός ανθρώπου με αναπηρία.Η ζωή μας είναι στην οικογένεια, στη δουλειά, στο σχολείο, σε οποιοδήποτε χώρο δράσης.
Πρέπει να εξεταστεί τι υπάρχει πίσω από τα άτομα που ζητιανεύουν, ποιοι είναι αυτοί, γιατί το κάνουν και να δημιουργηθεί ένας ελεγκτικός μηχανισμός όχι για αυτούς που φαίνονται, αλλά για κείνους που δεν φαίνονται και εκμεταλεύονται μια κατάσταση που περιλαμβάνεται στον όρο αναπηρία. Η αναπηρία είναι κομμάτι της Κοινωνίας μας, οπότε δεν είναι σωστό να εκμεταλεύεσαι ένα μεγάλο κομμάτι της Κοινωνίας που βιώνουν τη ζωή με ένα διαφορετικό, φυσιολογικό τρόπο.
Ποιο ήταν το ερέθισμα, ο λόγος να γίνετε Ψυχίατρος;
Ήταν κάτι που μέσα στη σχολή το βρήκα ενδιαφέρον και είδα ότι η συμπεριφορά του ανθρώπου επηρεάζεται και διαμορφώνεται από διάφορες καταστάσεις και πολλές φορές αυτά που λέμε, αυτά που βιώνουμε και ο τρόπος που τα βιώνουμε φιλτράρονται μέσα από την προσωπική μας ιστορία που συνήθως καθορίζεται από καταστάσεις που δεν έχουμε δώσει σημασία, που δεν τις αξιολογούμε, που δεν τις θεωρούμε σημαντικές και έτσι φτάνουμε στο ΜΗΔΕΝ με αποτέλεσμα είτε να παρουσιάσουμε μια παθολογία, είτε όχι και καλούμαστε οι Ψυχίατροι είτε μέσω φαρμάκων, είτε μέσω Ψυχοθεραπειών, είτε άλλων μεθόδων να ξεδιπλώσουμε αυτή την ΄΄Ιστορία΄΄ και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής των ανθρώπων σφαιρικά.Εμείς οι Ψυχίατροι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εκείνους τους παράγοντες που δυσχεραίνουν τη ζωή των ανθρώπων και να βοηθήσουμε για μια καλύτερη ζωή.
Ως νέος επιστήμονας, πώς κρίνετε την εξάρτηση τόσων χιλιάδων νέων από τα ναρκωτικά;Τι είναι αυτό που τους οδηγεί εκεί, ενώ είναι γνωστός ο γολγοθάς τους;
Τα ναρκωτικά υπήρχαν και θα υπάρχουν.Αυτό που πρέπει να σκεφτούμε άνθρωποι από πολλές επιστήμες έιναι να βρούμε τον τρόπο και τις διόδους που θα μειώσουν και θα αποποινικοποιήσουν τη μικρή χρήση σε αυτούς που έχει γίνει καθημερινότητα.Κάποιοι άνθρωποι έχουν μπει σε αυτή τη διαδικασία, να τους θεωρούμε εγκληματίες είναι καταστροφικό.Πρέπει να βρούμε μια ισορροπία, χρειάζεται ενημέρωση.Η επιστημονική Κοινότητα έχει ξεκαθαρίσει ότι αυτός ο άνθρωπος έιναι άρρωστος.Πρέπει να δημιουργηθούν δομές που θα υπάρχει μια ποιοτική και καθαρή χρήση.Σχετικά, με ποια μέθοδο απεξάρτησης θεωρώ καλύτερη, απαντώ πως αφορά ένα πολύπλοκο θέμα και έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά του κάθε χρήστη. την προσωπικότητά του, την ποιότητα των ουσιών που έχει εθιστεί, τη θέλησή του να πάει παρακάτω.
Λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης πολλοί νέοι φεύγουν για άλλες χώρες για να βρουν εργασία και μάλιστα πολλοί από αυτούς που φεύγουν να αποτελούν τα καλύτερα μυαλά της ελληνικής κοινωνίας.Τι θα λέγατε σε αυτούς τους ανθρώπους;
Το όνειρο δεν μπορείς να το δεσμεύσεις.Δεν μπορείς να περιορίσεις τη θέληση ενός νέου ανθρώπου να ανοίξει τα φτερά του. Δυστυχώς είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που δίνονται ευκαιρίες αξιοπρεπώς.Αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει είναι το τεράστιο δυναμικό που βρίσκοται έξω να γυρίσει σύντομα για να δημιουργήσει βάσεις για την Ελλάδα μας.
Πόσο συμμερίζεστε την άποψη πως η γενιά του Πολυτεχνείου δημιούργησε μια τρυφηλή νεολαία , με αποτέλεσμα η σημερινή νέα γενιά και να μην λειτουργεί μέσα από συλλογικότητες, αλλά και να μην διεκδικεί βασικά αγαθά που συμβάλλουν στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια;
Θεωρώ πως συνέπεια της γενιάς του Πολυτεχνείου να προσφέρει τα πάντα στα παιδιά ήταν να δημιουργηθούν συνθήκες ευκολίας.Από την άλλη υπάρχει η επανάσταση του ΙΝΤΕΡΝΕΤ που τα έχει κάνει όλα ένα κλικ απόστασης.Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτό σιγά-σιγά καταλαβαίνει η νέα γενιά σε τι παγίδα βρέθηκε και έχει αποφασίσει να αντιδράσει και να διεκδικήσει.
Πόσο αισιόδοξος είστε πως μέσα από την κρίση θα ΄΄γεννηθεί΄ κάτι καινούριο, κάτι καλό;Αν ναι, γιατί;
Πιστεύω πως θα δημιουργηθεί κάτι καινούριο, αρκεί να μην πάρει πολύ χρόνο, διότι θα κουράσει και θα εξαντληθεί.Χρειάζεται ο κόσμος δυνατά και ουσιαστικά να θέσει το σημείο μηδέν και να πει:τα αλλάζουμε όλα τώρα!Να βγουν άνθρωποι και να πουν πάλι για την αλλαγή και να πιστεύουν.
Στέλιος Κυμπουρόπουλος
Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος , τετραπληγικός από την παιδική του ηλικία, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Συντονιστής του Ευρωπαϊκού δικτύου για την ανεξάρτητη διαβίωση.Έγινε γνωστός στο Πανελλήνιο,πριν από αρκετά χρόνια, όταν ως αριστούχος μαθητής δεν μπορούσε να κρατήσει τη σημαία στην Παρέλαση του σχολείου του, επειδή ένας Μεταξικός΄Νόμος δεν επέτρεπε σε άτομα με αναπηρία νάναι σημαιοφόροι.Μετά από τεράστιες διαμαρτυρίες από πολλούς, τότε, βρέθηκε τρόπος και παρέλασε ως σημαιοφόρος.
Σε κάθε ερώτηση που του κάναμε είχε συγκροτημένη και ξεκάθαρη θέση, η οποία διακρίνεται από κοινωνιολογική ανάλυση. Στις τελευταίες ευρωεκλογές πολιτεύτηκε με το κόμμα των Πρασίνων και δεν αποκλείει η εμπλοκή του με την Πολιτική να έχει συνέχεια, αφού αποτελεί ΄΄μικρόβιο΄΄, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
