Του Χρίστου Καλουντζόγλου
Εκείνη την Μεγάλη Δευτέρα του Απρίλη του 1967 η Ρούλη, μάταια περίμενε τον παπού να της φέρει σοκολάτες και καραμέλες. Τον είδε από μακριά, αργά το απόγευμα.
Πώς να χωρέσει ο νους της Ρούλης- οχτώ χρονώ κοριτσάκι ήταν- γιατί είχαν πιάσει τον παπού. Μα… είχαν γνώση οι αυτοαποκαλούμενοι εθνοσωτήρες… κι έσπευσαν να συλλάβουν τον δήμαρχο. Τον πήγαν μαζί με άλλους στην ασφάλεια κι ύστερα στην Παιδαγωγική Ακαδημία (που για τις ανάγκες της εθνοσωτηρίου είχε μετατραπεί σε φυλακή).
Ο Απόστολος Αποστόλου δια χειρός Μίλτη Παρασκευαϊδη (1983)
Όμως ο παπούς της Ρούλης δεν έμελλε να γυρίσει γρήγορα κοντά στους δικούς του. Οι … εθνοσωτήρες τον έστειλαν για … ανάνηψη.
Ο δήμαρχος, ο Απόστολος Αποστόλου, ήταν επικίνδυνος για τη χούντα. Πολύ επικίνδυνος.
Αλλά η Ρούλη, η εγγονή του, ήταν στεναχωρημένη που έχασε τον παπού. «Δεν καταλαβαίνω γιατί το έπιασαν. Τώρα πια δεν θα έρχεται ο παππούς να καθόμαστε. Μας έπαιρνε και πολλά πράγματα, σοκολάτες, καραμέλες, και άλλα πολλά», έγραφε η μικρούλα. Κι όταν μεγάλωσε κατάλαβε γιατί «πιάσαν τον παππού».
Ήταν από αυτούς που οι χουντικοί δεν ήθελαν να τους βλέπουν ούτε… ζωγραφιστούς. Γιατί στη Μυτιλήνη όταν είχε πρωτοβγεί Δήμαρχος το 1956, έκανε προεκλογική συγκέντρωση με ομιλητή τον Ηλία Ηλιού, βουλευτή Λέσβου και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΕΔΑ (Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς). Κι είχε ξαναβγει Δήμαρχος το 1959, και πάλι το 1964.
«Απεφασίσαμεν και διατάσσομεν»….. Η απόφαση της χούντας για την «απόλυση» του εκλεγμένου δημάρχου.
Από εκείνη τη Μεγάλη Δευτέρα του 1967 και για καιρό μετά η Ρούλη έστελνε την αγάπη της στον παπού Απόστολο με διεύθυνση παραλήπτη «Α΄Διαμέρισμα, Γιούρα»…
Στα χρόνια της εξορίας ο Απόστολος Αποστόλου βάλθηκε να μάθει γράμματα πολλούς αγράμματους συναγωνιστές που είχαν εξοριστεί. Γι αυτό τον φώναζαν «δάσκαλο». Δάσκαλος ήταν εξάλλου, καθηγητής στο κεντρικό γυμνάσιο. Μάλιστα στα χρόνια της εξορίας έγραψε τρία εκλαϊκευμένα βιβλία για τις φυσικές επιστήμες… ήταν όμως σπουδαίος δάσκαλος και για άλλον ένα λόγο: γιατί ως δήμαρχος Μυτιλήνης έδειξε σε συντρόφους, φίλους και πολιτικούς αντιπάλους, τι σημαίνει σεβασμός, αλληλεγγύη, εντιμότητα και αγωνιστικότητα.
Γι αυτό όταν αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία, οι Μυτιληνιοί τον ξαναψήφισαν για δήμαρχο, όπως έκαναν και το 1978! Πέντε φορές εκλέχτηκε δήμαρχος ο Απόστολος Αποστόλου. Γεννημένος στο γύρισμα του 20ου αιώνα, το 1901, στον Μανταμάδο, πολέμησε στον Σαγγάριο, έζησε σαν στρατιώτης την καταστροφή στη Μικρασία, την προσπάθεια ανασυγκρότησης του εκπαιδευτικού συστήματος από τη θέση του δασκάλου κι όταν ήρθαν τα μαύρα χρόνια της ναζιστικής κατοχής πρωτοστάτησε στη συγκρότηση της Κεντρικής Επιτροπής Απελευθερωτικού Αγώνα Λέσβου, που στη συνέχεια εξελίχθηκε στη Νομαρχιακή Επιτροπή του ΕΑΜ. Για τους αγώνες που έδωσε ως γραμματέας του ΕΑΜ Λέσβου ενάντια στους κατακτητές, το μετεμφυλιακό κράτος τον … τίμησε με καταδίκη «δις εις θάνατον», ποινή που μετατράπηκε σε πολυετή φυλάκιση…
Ο Απόστολος Αποστόλου ανάμεσα στους δύο ιερωμένους, στο μπαλκόνι του Δημαρχείου Μυτιλήνης, στον εορτασμό της Απελευθέρωσης από τη Ναζιστική Κατοχή, στις 12/9/1944.
Ας είναι καλά ο φίλος και συνάδελφος, ο Ορέστης, εγγονός του Απόστολου Αποστόλου, που φρόντισε να μην ξεχαστεί η παρακαταθήκη του δασκάλου. Ξεσκάλισε, βρήκε χαρτιά, φωτογραφίες… Κι έτσι διαβάζουμε την έκθεση της Ρούλης για τον παπού (κατά την αντιγραφή της έκθεσης τηρήθηκε αυστηρά η ορθογραφία της παιδικής γραφής). Τα σύναξε όλα τούτα ο Ορέστης, τα έδωσε στους Φίλους Ιστορικής Μνήμης και Πολιτιστικής Δημιουργίας, στη Λέσβο, που με τη σειρά τους τιμούν τη μνήμη του δασκάλου.
Ο Βουλευτής Νομού Λέσβου και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ε.Δ.Α. Ηλίας Ηλιού, απευθύνει χαιρετισμό σε προεκλογική συγκέντρωση του υποψήφιου Δημάρχου Μυτιλήνης Απόστολου Αποστόλου, το 1956.
Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ