Η κοινωνία, το πλαίσιο, το σύστημα μέσα στα οποία γεννιόμαστε διαμορφώνουν τα όρια της σκέψης μας, των επιλογών μας, των πεποιθήσεών μας.
Είμαστε όμως απλά και μόνο “προϊόντα” αυτού του πλαισίου; Δεν υπάρχουμε ταυτόχρονα και ως υποκείμενα, τα οποία μπορούν να διαμορφώσουν, να αλλάξουν αυτό το πλαίσιο, κοινωνία, σύστημα;
Η απάντηση είναι πως σαφώς και υπάρχουμε σαν υποκείμενα. Αυτός είναι και ο υψηλότερος ρόλος της ύπαρξής μας. Να μη μένουμε στα παραδεδομένα – διαμορφώμένα αλλά να τα εξελίσσουμε προς το καλύτερο.
Ερώτηση: Έχουμε φανταστεί ένα οικονομικό σύστημα, μια κοινωνία χωρίς την ύπαρξη χρήματος; Και δεν εννοώ την αντικατάστασή του χρήματος με μια άλλη μονάδα.
Μπορούμε; Γίνεται;
Απάντηση: Φυσικά και γίνεται. Αν όντως είμαστε τα υποκείμενα της Ιστορίας, εμείς την διαμορφώνουμε και αν θεωρούμε πως μια κοινωνία χωρίς χρήμα και κέρδος θα είναι καλύτερη, μπορούμε να την φτιάξουμε.
Ωραία έκπληξη η τοποθέτηση της Ραχήλ να τυπώσουμε χρήμα. Βέβαια δεν το εννοούσε ως μια λύση που θα δίναμε εμείς επειδή είμαστε υποκείμενα της Ιστορίας και βρήκαμε έναν τρόπο, έναν δικό μας τρόπο, εξωσυστημικό για να λύσουμε το πρόβλημα. Το εννοούσε ως έναν υπαρκτό τρόπο μέσα στο σύστημα, αφού υπάρχει μια πρόβλεψη στο καταστατικό της Ε.Ε που δίνει την δυνατότητα στις εθνικές τράπεζες να τυπώνουν ευρώ (απ’ ότι διάβασα και δεν γνωρίζω αν ισχύει).
Ας υποθέσουμε ότι ισχύει και ότι ξαφνικά αύριο ξεκινάει μια συζήτηση για τύπωμα χρήματος. Και όλοι λένε: “οκ γίνεται”, Ευρώπη, κανάλια, εφημερίδες, όλοι. Τότε το παράλογο της αρχικής σκέψης (τύπωμα χρήματος) ξαφνικά θα γινόταν λογικό. Όμως μέχρι χθες δεν μπορούσαμε να το σκεφθούμε ως λογικό γιατί το σύστημα δεν το επέτρεπε. Αν όμως δεν μπορούσαμε να το δούμε ως λογικό, επειδή το πλαίσιο – σύστημα δεν το επέτρεπε, τότε τι στο διάολο υποκείμενα της Ιστορίας είμαστε;
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω, αλλά εμένα η τοποθέτηση της Ραχήλ μου άρεσε και θα μου άρεσε ακόμα περισσότερο αν έβγαινε και έλεγε θα τα ζωγραφίζουμε τα ευρώ και θα χρησιμοποιούμε αυτά.
Ή ακόμα καλύτερα αν έλεγε θα ζήσουμε χωρίς λεφτά. Υποκείμενα της Ιστορίας μας είμαστε και από σήμερα αποφασίζουμε να καταργήσουμε το χρήμα και σε εσάς που χρωστάμε προτείνουμε να κάνετε το ίδιο για να φτιάξουμε και μια άλλη κοινωνία βρε αδελφέ, καλύτερη.
Θα ήταν σαν να έλεγε κάποιος πριν 2,5 χιλιάδες χρόνια υποκείμενα της Ιστορίας μας είμαστε και καταργούμε τη δουλεία και η γυναίκα είναι ίση με τον άντρα.
Ε; Για φαντάσου να μπορούσες να αποφασίσεις εσύ για τη ζωή σου και να αλλάζεις το σύστημα – πλαίσιο – κοινωνία προς το καλύτερο χωρίς να χρειάζονται να περάσουν μερικές χιλιετίες. Ωραία δεν θα ήταν;
Τελικά ρε σεις τι είμαστε τα Υποκείμενα ή τα αντικείμενα της Ιστορίας μας; Μπερδεύτηκα. . .
