“Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας” είναι μία σπονδυλωτή ταινία που
περιγράφει το ελληνικό δράμα επικεντρωμένη σε δύο σημεία σταθμούς της
ιστορία μας.
Η ταινία είναι ένα δίπτυχο με κοινό θέμα τις δικτατορίες
της Ελλάδας (δυο από τις πολλές).
ΜΕ ΤΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ δικτατορία Μεταξά (1936-40) και
Στο πρώτο μέρος, η μεταξική δικτατορία αποδίδεται με ένα τσίρκο, όπου ο κλόουν Θανάσης (Θανάσης Βέγγος) προσπαθεί να συγκαλύψει τη δράση ενός νεαρού συναδέλφου του που δρα εναντίον του καθεστώτος.
Στο δεύτερο μέρος, βλέπουμε τον Θανάση να καταταλαιπωρείται εξαιτίας της αγνότητάς του, και ο παραλογισμός της εξουσίας καθίσταται ανάγλυφος.
κρεμασμένη Ελλάδα» που παίζει βιολί διασκεδάζοντας με το ζόρι τους
βασανιστές της, συναντά νοερά το περιπλανώμενο μπουλούκι από το θίασο
του Αγγελόπουλου και καταγράφεται ανάμεσα στις πιο μεγάλες στιγμές του
σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.
Στο πρώτο μέρος, η μεταξική δικτατορία
αποδίδεται με ένα τσίρκο του παραλόγου, όπου ο κλόουν Θανάσης (Θανάσης
Βέγγος) προσπαθεί να σταθεί αλληλέγγυος με έναν νεαρό συνάδελφό του που
δρα εναντίον του καθεστώτος.
καταταλαιπωρείται από τους μηχανισμούς του φασιστικού ολοκληρωτικού
κράτους το οποίο παρακολουθεί ακόμα και τα χρώματα των ρούχων που
απλώνουν οι νοικοκυρές στα μπαλκόνια!
είναι η καταγραφή της ιστορικής μνήμης, μέσα από τη σκηνή όπου ο
Θανάσης σέρνει το κάρο με τα δολοφονημένα παιδιά της εξέγερσης του
Πολυτεχνείου.
τώρα, όπου οι πιο μαύρες σκοτεινές σελίδες από το βιβλίο της ελληνικής
ιστορίας επιδιώκουν να πάρουν τη ρεβάνς, ενοχοποιώντας για όλα τα δεινά
που ζούμε τη δημοκρατία, κρύβοντας τις τεράστιες συμφορές που προκάλεσε η
επιβολή της μεταξικής χούντας του 1936, του ημιφασιστικού μεταπολεμικού
κράτους και της χούντας του 1967.
Μέσα από την ιστορική διαδρομή και την
αλληγορική παράθεση της στην ταινία, έρχεται στην επιφάνεια όμως και
κάτι ακόμα.
κεφάλι, που συνεχίζει να ονειρεύεται, να παλεύει με το δικό του τρόπο
και να ιχνηλατεί, κάτω από την επιφάνεια και τον αφρό της δημοσιότητας,
τους τρόπους με τους οποίους η ελπίδα, η ζωή θα ανοίξει βηματισμό προς
το φως.
Σκηνοθεσία:
Ντίνος Κατσουρίδης, Πάνος Γλυκοφρύδης.
Σενάριο:
Ντίνος Κατσουρίδης, Λάκης Αντωνάκος, Πάνος Γλυκοφρύδης.
Διάρκεια:
85΄
‘Α Προβολή:
15 Μαρτίου 1976.
Εισιτήρια:
248.982
Ηθοποιοί:
Θανάσης Βέγγος, Ηλίας Λογοθέτης, Αντώνης Παπαδόπουλος, Βαγγέλης Μανιάτης, Βαγγέλης Τραϊφόρος, Τάκης Χαλάς, Κώστας Δάρας, Νίκος Κικίλιας, Λάκης Γκέκας, Β. Γιαλούρης, Νίκος Δούκας, Δ. Δημητρούλιας, Μάκης Πείθης, Νίκος Μαντάς, Γιάννης Σιδηρόπουλος, Χρήστος Κουτσομάρκος, Κώστας Πολίτης, Μιχάλης Αγγελιδάκης, Κώστας Λάσκος, Ντ. Σούρπης, Α. Λισάτος, Κορνέλια, Τοτός, Ιβάν, Τζάκ Πάλλας, Γιώργος Τρομάρας, Απόστολος Σουγκλάκος, Μίμης Πλέσσας, Άινα Μάουερ, Μιχάλης Γιαννάτος, Γιώργος Τζιφός, Κώστας Φατούρος, Αντώνης Λιώτσης, Κώστας Σταυρινουδάκης, Σπύρος Ζερβός, Κώστας Μεντής, Λάουρα Καλαντζαντωνάκη, Παναγιώτης Τραϊκος, Μ. Δεσύλα, Μιχάλης Δεσύλλας, Λ. Αλεξάκης.
Φωτογραφία:
Γιώργος Αρβανίτης.
Μουσική:
Μίμης Πλέσσας, Μίκης Θεοδωράκης.
Χορογραφία:
Φώτης Μεταξόπουλος.
Σκηνογραφία:
Τάσος Ζωγράφος, Μάρκος Ζέρβας.
Μακιγιάζ:
Αργυρώ Κουρουπού.
Μοντάζ:
Ντίνος Κατσουρίδης, Λάκης Αντωνάκος, Νίκη Λαγκαδινού, Μπάμπης Αλέπης.
![Θανάσης Βέγγος: Τα απαγορευμένα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη [ΒΙΝΤΕΟ] Θανάσης Βέγγος: Τα απαγορευμένα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη [ΒΙΝΤΕΟ]](https://enallaktikos.gr/wp-content/uploads/2022/01/img73111_e34acaec2452273cafde90820d07ea19.jpg)