Διορίστηκα σε χωριό των Ιωαννίνων και ζητώ αμοιβαία ανταλλαγή με δικαστικό αντιπρόσωπο στα Κουφονήσια. Του Αιστόουλ Δεμπάνγκ
Αμοιβή ικανοποιητική
Zητώ άτομο να μου κρατήσει τη σειρά στο ΑΤΜ της Εθνικής Φορμίωνος, 2 με 4, γιατί έχω κανονίσει για Μπρίκι. Αμοιβή ικανοποιητική, διατροφή (βρώμικο Μαβίλη).
Τζάμπα αγόρασα περούκα;
Τη Δευτέρα θα είναι ανοιχτές οι τράπεζες ή τζάμπα αγόρασα περούκα;
Είδη διατροφής 23%.
Εισιτήρια θεάτρου 6%.
Θα σηκωθούν όλοι οι μεγάλοι Τραγικοί και θα προσφέρουν εθελοντική εργασία στα κοινωνικά παντοπωλεία.
Ναι θέλω, να πηδήξω το κωλαράκι της Κριστίν
Θέλω,
ναι θέλω, να πηδήξω το κωλαράκι της Κριστίν, αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος
ότι όλο και κάποια μεταποίηση θα έχει παίξει, οπότε με 23% δυστυχώς δεν
βγαίνω.
Ίσως επικοινωνήσω με Στρος, να μου δώσει tip πού παίζουν μη συσκευασμένα.
Νταξ, δεν είναι προς θάνατο, και γω έχω προλάβει το δανειστή μου στο
παραπέντε, στον καταπέλτη του πλοίου που τον μετέφερε στις διακοπές του
και του φώναξα από μακριά “πόσο;;;”, αυτός απάντησε “30…” και έτσι
εγώ αποχώρησα ανακουφισμένος για το σπίτι μου, με οριστικό, επιτέλους,
τόκο στη σύμβαση δανείου, κι αυτός για το κατάστρωμα, με δυό Ολλανδέζες,
που νόμιζαν (και μετέπειτα σιγουρεύτηκαν) ότι μιλάει για το καυλί του.
\
Με έντονη ανησυχία
Αναμένοντας με έντονη ανησυχία τις εξελίξεις και μη πηγαίνοντας για
μπάνιο (νταξ, δεν υπάρχει σάλιο, αλλά από κάπου πρέπει να πιαστώ
ευπρόσωπα), έβγαλα το μεσημέρι με Τuba-libre (ρετσίνα-coca cola, κανείς
δεν έχει σπουδάσει Σαλονίκη δω μέσα;) και με ανάλυση του Μαρξισμού, σε
κλασσικό εικονογραφημένο- δεν είν’εποχή τώρα να κυκλοφορούν τα
πρωτότυπα, να σε βουτήξει κανας Μενουμευρώπης στο δρόμο, να’χεις
ντράβαλα.
Στο σημείο λοιπόν που ο σκιτσογράφος ανέλυε τον πυρήνα της υλιστικής
σκέψης του Μαρξ, η οποία συνοψίζεται στη φράση “δεν φτιάχνουν οι ιδέες
τον κόσμο, αλλά Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ”, συνειδητοποίησα ΄ξαφνικά πόσο
βαθειά επιστημονική σκέψη είχε η γιαγιά η Ευγενία, παρά την απλότητα της
στοιχειώδους μόρφωσής της ( “Ο ΣΩΤΗΡ” βασικά, κάθε δεκαπενθήμερο).
Γιατί ενσάρκωνε, αβάδιστα, αβασάνιστα, τον ανωτέρω βασικό πυρήνα της
θεωρίας του Μαρξ στην καθημερινότητά της, με τρόπο που θα’χε πάρει τα
συχαρίκια και από την 3η Διεθνή, αν την άφηνε ο παππούς Αργύρης να
αφήσει το ξυλουργείο και να πα να παραλάβει.
Και πώς μου’ρθε η συνειδητοποίηση; Όταν θυμήθηκα το διάλογό μας
– Γιαγιά, τι κάνει η εγγονή της Κυρα Τούλας;
– Α να χαθεί να χάνεται το πουτανάκι…
-Γιατί το λες αυτό;
– Δεν το λέω γω, ΟΛΗ Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟ ΛΕΕΙ.
Δεν το συζητάω δε για τη Διαλεκτική. Την έπαιζε στη ραπτομηχανή της.
Ειδικά όταν παρότρυνε τον παππού “θα πα να πάρεις τα λεφτά που σου
χρωστάνε;;”, αυτός ψέλιζε “είπε θα τα φέρει ο άνθρωπος…” και αυτή
ρελάνσαρε “αυτό που σου λέω γω! Θα πας !!”
Μας άφησε με ημέρες στην πλάτη της περισσότερες από τα αντίτυπα της πρώτης Έκδοσης του Κεφαλαίου.
