Τα έχουμε ξαναζήσει αυτά…
Ο γνωστός Γάλλος περιηγητής, διπλωμάτης και γιατρός Φρανσουά Πουκεβίλ (1770-1838), ο οποίος έζησε πολλά χρόνια στη Ελλάδα, βρέθηκε στις αρχές του 1814 στους Φιλιάτες, όπου κατοικούσαν, όπως γράφει, πολλοί “περήφανοι Σκιπετάρηδες”.
Η πανούκλα (πανώλη), είχε αρχίσει να πλήττει τις Φιλιάτες.
Ο Πουκεβίλ, εξουσιοδοτημένος από τον Αλή Πασά θέλησε να τους δώσει στους κατοίκους της ιατρικές συμβουλές, για το πώς θα μπορούσαν να προφυλαχθούν απ’ αυτή και την εξάπλωσή της.
Συγκέντρωσε “τους γέροντες και όσους από τους σημαντικούς της πόλης βρίσκονταν εκεί” και τους είπε, να ιδρύσουν ένα λοιμοκαθαρτήριο, με λίγα χρήματα.
Η παρέμβαση του δερβίση των Φιλιατών, ήταν καταλυτική:
“Τι είναι η πανούκλα αδέλφια μου; Είναι μία από τις 360 πύλες του Παραδείσου που πέφτει και που ο καθένας μας οφείλει να προσπαθήσει να σηκώσει και πάλι. Στο κακό αυτό πρέπει να σταθούμε όρθιοι και μπροστά και όχι, όπως οι Φράγκοι, πίσω από τα κάγκελα του λοιμοκαθαρτηρίου. Αν αυτή η πανούκλα έρθει, πάει να πει πως το πεπρωμένο ήταν να έρθει. Αν το πεπρωμένο το θέλει να γίνει έτσι, θα γίνει έτσι. Όμως, έχω την πεποίθηση ότι δεν θα γίνει τίποτα απ’ όλα αυτά”‘.
Οι παρευρισκόμενοι, χειροκρότησαν τα λόγια του δερβίση και αγνόησαν τις συμβουλές του Πουκεβίλ.
Το αποτέλεσμα, ήταν τραγικό.
Τον Ιούνιο του 1814, 110 μέρες μετά την εμφάνιση της πανούκλας στους Φιλιάτες, από τους 2.800 κατοίκους τους, επέζησαν μόνο 130, που “από τους πόνους έμοιαζαν σαν τα είχε κυριεύσει μια βλακεία και αναισθησία ζωής”, γράφει ο Πουκεβίλ, “οι Φιλιάτες πλέον κείτονται σε ερείπια”…
