Σαν μια γκόμενα άγρια, σε έξαψη, με μαύρα μαλλιά κι ανακατεμένα, που προσπαθεί να σου επιτεθεί, υψώνοντας τις γροθιές της, μη ξέροντας πως να σε χτυπήσει…
Να την πιάσεις τότε απ’ τα μαλλιά, να τη στριφογυρίσεις, να την χτυπήσεις στον πρώτο τοίχο που θα βρεις μπροστά σου, και μετά να την πηδήξεις τόσο άγρια όσο η ίδια γουστάρει…
….Να τη δεις να ημερεύει…., να τη δεις τότε να σου χαμογελάει αλλά, βλέποντας αυτό το ύπουλο στα μάτια της να την ξαναχτυπήσεις…
Μέχρι να σε κοιτάξει με τρόμο και να θέλει συνέχεια μόνο ένα δυνατό γαμήσι…
Και τότε δοκίμασε να της πεις όσα πραγματικά θες να κάνεις….
Κι ίσως τότε, ίσως σου δείξει ένα δρόμο δήθεν δειλά, για να τα κάνετε μαζί….
Αύγουστος 2019
Μανόλης Πετράκης
