Τι θα αντίκριζε μια καρέτα αν αποφάσιζε να έρθει στη στεριά λίγο νωρίτερα από το συνηθισμένο ραντεβού της; [BINTEO]

H ερημική παραλία των Σεκανίων στη Ζάκυνθο. Eίναι η μοναδική παραλία της Ελλάδας που προορίζεται αποκλειστικά και μόνο για τη Caretta caretta. Σε 550 μέτρα αμμουδιάς, η θαλάσσια χελώνα βρίσκει εδώ το σημαντικότερο καταφύγιό της σε όλη τη Μεσόγειο, φτιάχνοντας κάθε καλοκαίρι ως και 800 φωλιές για τα αυγά της. Πλησιάζει και φέτος η μέρα όπου τα Σεκάνια θα υποδεχτούν την πρώτη χελώνα που θα βγει στη στεριά!

Τι θα αντίκριζε όμως μια καρέτα αν αποφάσιζε να έρθει λίγο νωρίτερα από το συνηθισμένο ραντεβού της; Θα έβρισκε μπροστά της όλους τους “θησαυρούς” του πολιτισμού μας στην ερημική της παραλία: πλαστικά μπουκάλια, αλουμινένια κουτάκια, σακούλες, παπούτσια, λαμπτήρες, ακόμα και κομμάτια από πλοία και παιχνίδια…… Τα σκουπίδια αυτά δεν προέρχονται από επισκέπτες της παραλίας, αφού επισκέπτες δεν υπάρχουν, αλλά ξεβράζονται το χειμώνα στη στεριά. Μας θυμίζουν έτσι ότι καμιά παραλία δεν είναι τόσο ερημική όσο φανταζόμαστε και ότι κάθε σκουπίδι που πετάμε μπορεί κάποτε πραγματοποιήσει το όνειρό του και να ταξιδέψει σε έναν ερημικό παράδεισο.

Για να σκάψει τη φωλιά της, η καρέτα χρειάζεται καθαρή αμμουδιά, ανεμπόδιστη από σκουπίδια.

Όμως, πόσο ενοχλείται η καρέτα, μια «σκληρόπετση» survivor που έχει επιβιώσει από τον καιρό των δεινοσαύρων στη Γη, από μερικά σκουπίδια; 

Δουλεύοντας για την προστασία της τόσα χρόνια στα Σεκάνια, βλέπουμε ότι στην πραγματικότητα είναι πολύ ευαίσθητη κάτω από το σκληρό καβούκι της. Η παραμικρή αλλαγή στην ποιότητα της άμμου την δυσκολεύει να σκάψει τις φωλιές της, ακόμα κι αν βρεθεί χώμα που έχει πέσει από την πάνω πλαγιά του βουνού. Με μόνο ένα στα χίλια από τα νεογέννητα χελωνάκια της να επιζεί, το τελευταίο που θέλουμε είναι να βρουν μπροστά τους κι ένα τεχνητό βουνό από σκουπίδια.

Γι’αυτό και φέτος το WWF θα βρεθεί μαζί με εθελοντές του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, του Αρχέλωνα και του ΤΕΙ Ιονίων νήσων για να καθαρίσουμε τα Σεκάνια και να δώσουμε στην θαλάσσια χελώνα το μοναδικό πράγμα που μας ζητά: μια ερημική αμμουδιά για να διαιωνίσει το είδος της.