Τηλέ-Παθητικά Σκουπίδια | Γράφει η Τίνα Ντάρμα
Ο απόλυτος οχετός, αποκτά τηλεθέαση και για κακή μας τύχη, είναι μετρήσιμος! Τι άλλο θα μπορούσε να μας βρει, αυτή τη χρονιά; Όχι πια, πουπουλένιες μετριότητες, αλλά το τελειωμένο.. το κατακάθι! Η σαβούρα ντε. Σε prime time και ώρες που στη τηλεόραση, έχουν πρόσβαση, μικρά παιδιά και κυρίως, ηλικιωμένοι. Ποια μπορεί να είναι η επόμενη σελίδα, για ένα χαζοκούτι γεμάτο, ηλίθιους που κοροϊδεύουν, ψυχικά ασθενείς, για λίγη παροδική δημοσιότητα; Μα είναι εύκολο! Ξεχάστε την ανώδυνη μέση κατάσταση και την μεταξωτή της ανεμελιά. Έχουμε το μεγαλύτερο πάρτι ηλιθίων, που έγινε ποτέ, στην Ελληνική τηλεόραση! Για αυτό, το σίγουρα μολυσματικό σκουπιδαριό, την μόνη ευθύνη, φέρουν οι ιδιοκτήτες των καναλιών, οι διευθυντές προγραμμάτων και το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο.
Και άσε στη τελική τον χαζό, αλλά με πολλά λεφτά, ιδιώτη ιδιοκτήτη (όπου idiot συνήθως ανόητος) απ’ έξω. Αυτός τα κουβάλησε, έστω και τα τοποθέτησε, τα λεφτουδάκια του, με καλή πρόθεση. Που να φανταστεί, ότι παραγωγές τύπου NETFLIX, θα μπορούσαν ωραιότατα και με κύρος, να φέρνουν πάντα πίσω, τα χρήματα του και εκατονταπλάσια, το λιγότερο. Ποια ποιότητα και γιατί να την αξίζει κάποιος, σαν εμάς; Πολλές φορές, σκέφτομαι, ότι μπορεί να τους έχουν κλεισμένους, σε ένα υπόγειο και να τους αναγκάζουν να βλέπουν 3,2,1 με ημίγυμνες τσαούσες και την Άννα Μαρία Λογοθέτη, με μπουστάκι, κάτω από την αιγίδα, της σεβαστικιάς (πάντα) οικογένειας του καναλιού. Σε στιλ Κουρδιστό Πορτοκάλι, με τα βλέφαρα τους κολλημένα, προς τα επάνω, για να μην χάνουν λεπτό 90s κιτσίλας. Μπερλουσκόνι syndrome!
Οι διευθυντές προγράμματος, αλλά και οι δήθεν παντογνώστες τηλε-δημοσιογράφοι που συνήθως, έχουν τελειώσει και κάποιο πανεπιστήμιο; Κρίμα οι σπουδές, στα ντιριά και τα μεταπτυχιακά στις Αμερικές, ουσιαστικά και τσάμπα, τα λεφτά των γονιών τους. Θα πάθουμε καταρράκτη! Κοινωνικά, θα ήταν πιο χρήσιμο, αν είχαν πάει κόντρα, στα θέλω των πατεράδων τους και να είχαν ακολουθήσει με το καραβάνι, εκείνη την όμορφη κοπέλα, που είχαν ερωτευτεί, στο Αμέρικα. Τι και αν ήτανε Άμις, από την Πενσυλβάνια; Ήταν γαλανομάτα, ξανθιά, είχε πέντιγκρι και έσφυζε από υγεία. Θα ζούσαν τα νιάτα τους, όπως τους άξιζαν (σκυλίσια ζωή). Και αυτοί, θα ήταν πιο ευτυχισμένοι και εμείς πιο ήρεμοι, χωρίς την ανάγκη οφθαλμιατρικών κλινικών και τύψεις για συνενοχή, σε φόνους και εγκλήματα (γιατί να μην παίζονται ακόμα τα Εγκλήματα, έστω σε επανάληψη;).
Ένα γρήγορο ζάπινγκ, θα σε πείσει, ότι κακώς δεν έχεις αλλάξει χώρα, τόσα χρόνια. Τηλε-ριάλιτι, σκουπιδαριά, επάνω σε ποια ακριβώς πραγματικότητα; Αυτή του ψυχιατρείου; Αρχικά αν είχατε επισκεφτεί ένα ψυχιατρείο, θα αλλάζατε γνώμη, για αυτούς που νοσούν και διαμένουν εκεί και θα αρχίζατε να αναρωτιέστε, για τα δικά σας (που πάτε να γίνεται ματάκιδες λέω επάνω στον πόνο του άλλου). Ακόμα και νικητής, να βγει κάποιος, από αυτή τη χαβούζα, ούτε κανείς, μας έχει υπογράψει, ότι δεν θα αυτοκτονήσει, από τον κοινωνικό στιγματισμό που τον περιμένει, ούτε ότι δεν θα τον στοιχειώνουν ψυχικά τραύματα, για όλη του την υπόλοιπη ζωή. Γιατί σαν κοινωνία και το αίμα του άλλου, θέλουμε να βλέπουμε, να στάζει στην αρένα και να γράφουν καλά, τα θηράματα στο φακό και να μη τρέχει κάστανο, την επόμενη όμορφη κίτρινη μέρα.
Γυναίκα δημοσιογράφος, να σχολιάζει το κομμωτήριο, της Μάγδας Φύσσα, αντί να κοιτάξει τα χάλια, του δικού της μαλλιού (πρωτίστως έστω)! ΤΡΙΑΝΤΑΕΦΤΑ αποχρώσεις του γκρι, είχε επάνω της (άσχετο που εγώ μέτρησα από μόνη μου σαράντα το λιγότερο) η κατά τα άλλα έγκριτη δημοσιογράφος, που μας ενημέρωσε, για τα κομμωτήρια του Περάματος, με ύφος πολεμικής ανταποκρίτριας. Τι να περιμένουμε και από το Μαράκι 22χρονών, από το Περιστέρι, που μέχρι και το Λύκειο, με μέσο το τελείωσε; Σε ένα πραγματικά δίκαιο κόσμο, θα έπρεπε να έχει φάει ένα ωραιότατο πρόστιμο και αυτή και ο σταθμός της και στη συνέχεια να της απαγορευτεί η είσοδος, στα κομμωτήρια του Κολωνακίου και του Περάματος, για δυσφήμηση του ρεφλέ!
Ο μεγαλύτερος χαμένος, μέσα σε όλο αυτό, δυστυχώς.. οι γυναίκες. Γυναίκες που σχολιάζουν την εξωτερική εμφάνιση, η μία της άλλης και που ξεκατινιάζονται, για ένα φιλί στη σειρά (σα να είναι πρόβατα), on camera. Για όνομα του απλού ανθρώπου, υπάρχει και ο COVIT-19! Ούτε και ο θάνατος, δεν σας προκαλεί σιχαμάρα; Πόσα ακόμα εμετικά πλάνα με φασώματα, θα δείξετε, μέχρι να αποφασίσει, με ποια θα παντρευτεί, το βλήμα ρομποτ, που παριστάνει το πρότυπο ΑΝΤΡΑ; Και όχι δε γελάει κανείς, με αυτές τις στημένες γελοιότητες. Παρακαλούν, για ένα ραντεβού, με τον λεβεντο-μαλάκα της χρονιάς και μελλοντικό τους σύζυγο και το εννοούν (και να θες να κλάψεις από τα γέλια δε μπορείς). Τρανή απόδειξη, του ότι η απόλυτη βλακεία, είναι πάντα διαχρονικά αντισεξουαλική, αλλά και του ότι η εξωτερική εμφάνιση, δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση, με τη ποιότητα ενός ανθρώπου, αυτή καθ΄ αυτή.
Κορίτσια, που επισκέπτονται, την αισθητικό της γειτονιάς τους, από τα 14. Στην αρχή μεγαλύτερα χείλια και στην απόλυτη λογική τους συνέχεια, πλαστικές παρεμβάσεις κάθε είδους. Σαν art Installation, lego συναρμολόγηση. Αρκεί να γράφει καλά, στο Instagram. Οι περισσότερες έχουν όνειρο να γίνουν μια μέρα, influencers! Βάλε και τα φίλτρα μαζί, γίνονται όλες ίδιες και ξεχνάν τελείως, το έρμο το μέσα τους, με μαθηματική ακρίβεια, δευτερολέπτων τηλεοπτικού χρόνου, για τηλεμάρκετινγκ πλαστικής παρκετέζας. Ψεύτικα δόντια ψεύτικα μαλλιά, ψεύτικα νύχια, ψεύτικα μάτια, ψεύτικες βλεφαρίδες, ψεύτικα βυζιά και πάει λέγοντας. Ψεύτικη ζωή, μας πέταξες στου δρόμου την άκρη! Ο φασισμός της τελειότητας. Τις περισσότερες φορές, τα αποτελέσματα όλων αυτών των παρεμβάσεων, συγχρονισμένα, σαν soundtrack σε θρίλερ, από κοντά.. είναι αποκαρδιωτικά!
Με θυμάμαι, στο Λύκειο, τα Χριστούγεννα να ζητάω ένα ζευγάρι αθλητικά από τον πατέρα μου, για δώρο και να αγχώνομαι, μήπως τον επιβαρύνω (αφού το δώρο πάντα πρέπει να είναι μια ελεύθερη και αυθόρμητη κίνηση). Τώρα ακούς, ότι πάνε μικρά παιδιά, ασχημάτιστα ακόμα, σε πλαστικούς χειρούργους, για Χριστουγεννιάτικο δώρο. Παιδιά που ζητούν στο σώμα τους, κάθε λογής παρέμβαση, με συνοδεία και υπογραφή μπαμπά και μαμάς μανατζερ ή καλύτερα προαγωγού. Στη περίπτωση που οικονομικά, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οι γονείς, βλέπεις στο μάτι τους, ότι θα ήταν διατεθειμένα να κάνουν τα πάντα, για να φτάσουν στο τελικό τους στόχο (το χειρουργείο συγκεκριμένα). Υποσυνείδητα ήδη, έχουν συνδυάσει, τη μεγάλη τους, καριέρα, ΜΟΝΟ, με την εξωτερική τους εμφάνιση. Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου το είναι τους, αλλά αποκλειστικά, το φαίνεσθαι.
Και ποιος μπορεί να μείνει όρθιος, σε ένα ξύλινο πάσσαλο και χωρίς φαγητό ή κλεισμένος μέσα σε ένα σπίτι, για τρείς μήνες; Όλη αυτή η χαμένη ενέργεια, που πάει και τι το ηρωικό έχει; Ας φτιάξουν ένα δρόμο ή ας χτίσουν ένα ορφανοτροφείο, να τους πούμε όλοι μπράβο! Ποια θα διαλέξει για ραντεβού, περισσότερες φορές ο λεβεντο-μαλάκας; Ποια έχει ντυθεί χειρότερα σήμερα, για να πάει μια βόλτα, στη χιονισμένη Βιέννη; Και από κάτω άνθρωποι δικαστές, που προκειμένου να δικαιολογήσουν, ένα μισθό και να καλύψουν τον ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ τηλεοπτικό χρόνο, που θεωρούν ότι τους αναλογεί,.. κάνουν τη τρίχα, τριχιά! Στου Κασίδη, το κεφάλι εκπαιδευόμενοι μάγοι. Ψυχολόγο χρειάζονται, δεν χρειάζονται στιλίστα. Και μετά; Αν το 2020 υπάρξει μια τηλεοπτική αυτοκτονία, επειδή κάποιος νιώθει δημόσια εξευτελισμένος π.χ. ποιος θα έχει την ευθύνη; Δεν είμαστε στο 1990, που όλα αυτά ήταν πρωτόγνωρα, σήμερα γνωρίζουμε! Ο καναλάρχης, οι συμμετέχοντες στη παραγωγή, οι τηλε-παρουσιαστές/δημοσιογράφοι, οι τηλεθεατές που έχουν απομείνει, να κοιτάνε παγωμένοι, το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο; Ποιος;
Γιατί το 2020, δε λέει κανείς πια, ότι η Πάνια είναι ροκ, με Γαλλικά και πιάνο, αλλά η απόλυτα βαρετή γραφικίλα, που θεωρεί τον εαυτό της ανώτερο, από τον τρελό του χωριού! Το να κοροϊδεύεις και να βγάζεις λεφτά επάνω σε ανθρώπους, με ψυχικά προβλήματα, αλλά και ανθρώπους, που για Χ λόγους, δεν έχουν σώας τας φρένας, (μία συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους που γίνονται οικειοθελώς κοινωνικά πειραματόζωα) ή έστω δεν είναι ψυχικά ή νοητικά καλά, θα πρέπει, να εκλείψει. Το αυτό μωρέ, που κλέβεις εκκλησία! Η καλύτερα, το εκείνο, του να πανηγυρίζεις, για γκολ, από αυτογκόλ του αντιπάλου, επάνω σε unfair game. Αυτό που μας πηγαίνει χρόνια πίσω, χωρίς καν το ρομαντισμό του παλιού. Το παλιακό και το ξεπερασμένο, αυτό που δε περνάει πια, στη πραγματική ζωή. Πειράματα σε ανθρώπους σκουπίδια, μόνο από ανθρώπους ΣΚΟΥΠΙΔΑΡΙΑ. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, όμοιος τον όμοιο!
Αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού, για όλους όσους συμμετέχουν ενεργά, με το κουτσομπολιό και τη κακή τους ενέργεια και ποιότητα , στην σκουπιδοποίηση τις Ελληνικής τηλεόρασης. Το λιγότερο που μπορεί να γίνει για αρχή, είναι να πάτε εθελοντικά και να καθαρίσετε μπάζα (χωρίς μισθό), για τα επόμενα χρόνια, της ζωής σας. Μόνο έτσι μπορεί και να ισοφαρίζεται, αυτό το απόλυτο σκουπιδαριό της σεζόν, που μας πετάτε σαν άποψη, καθημερινά, στα μούτρα.
