Με λίγες λέξεις.
“Μένουμε διαιτώμενοι είς την οικίαν μας, στραβοπατούντες από δωμάτιον είς δωμάτιον, ως ποταμιαία καβούρια • αλιβανιστοι, αλειτούργητοι, ακοινώνητοι, με την ελπίδα ότι σύντομα θα ανθρωπέψουμε και πάλι …”
Ο Άγιος τών Ελληνικών γραμμάτων
Ας ανατρέξουμε στα διηγήματα του Κοσμοκαλόγερου, του ‘Αγίου των Ελληνικών Γραμμάτων’ / “κορυφή των κορυφών” κατά Κ.Π.Καβάφη – του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (1851-1911).
-Στα διηγήματα και νουβέλες του: “Η χολεριασμένη” για την επιδημία του 1854 στην Αθήνα υπό την κατοχή των Αγγλογάλλων, που διήρκεσε τρεις μήνες.
Και έληξε του Αγίου Φιλίππου, μετά από λιτανεία πιστών και παπάδων.
-Και “Βαρδάνος στα σπόρκα (λοιμοκαθαρτήριο)”.
Το δαιμόνιο του φόβου είχεν εύρει επτά άλλα δαιμόνια πονηρότερα εαυτού και είχε λάβει κατοχή επί του πνεύματος των ανθρώπων…
—————-
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ. Την εποχήν τής επιδημίας
(…) Μένουμε διαιτώμενοι είς την οικίαν μας, στραβοπατούντες από δωμάτιον είς δωμάτιον, ως ποταμιαία καβούρια • αλιβάνιστοι, , ακοινώνητοι, με την ελπίδα ότι σύντομα θα ανθρωπέψουμε και πάλι( …)
—————–
Μετά το θάνατο του ήρθε η φοβερή επιδημία, ονομαζόμενη “ισπανική γρίπη” από ιούς που γεννήθηκαν στις χώρες της Ασίας και Ανατολής….
Δεκάδες εκατομμύρια οι θάνατοι τότε….αμέσως μετά τον Α παγκόσμιο πόλεμο.
