“Δηλαδή πληρώνετε για τις γυναίκες σας;”, ρώτησε η Νατάσσα. Και ο Kai εξηγεί. «Ναι, και μπορούμε να έχουμε πολλές γυναίκες, αν έχουμε λεφτά να πληρώσουμε! Γίνεται κάθε χρόνο μια γιορτή τον Δεκέμβρη που κανονίζονται τα παντρολογήματα! Όποια κοπέλα θέλει πετά μια μπάλα σε αυτόν που της αρέσει. Αν την πιάσει σημαίνει ότι την αγαπά. Το ίδιο γίνεται κι απ την πλευρά των αγοριών. Μετά το αγόρι πηγαίνει και την κλέβει για να εκβιάσει την συγκατάθεση των γονιών. Κατόπιν έρχεται η πληρωμή σε είδος (ζώα, καρποί) ή σε ασημένιες μπάρες. Αυτό συμβαίνει μόνο για την πρώτη σύζυγο ενός άντρα. Αν θέλει περισσότερες, τότε συζητά με την γυναίκα του ποια του αρέσει κι αν αυτή την εγκρίνει, τότε πηγαίνουν και την αγοράζουν. Από τότε κι έπειτα η πρώτη γυναίκα, είναι ο αρχηγός στο σπίτι και αυτή διαχειρίζεται τα χρήματα».
Πέντε ημέρες πεζοπορίας στα υπερώα του Λάος στα σύνορα με τη Βιρμανία και την Κίνα
Ημέρα 13η του ταξιδιού μας
23.11.2016 – Πρωί
Θα κινδυνέψουμε και θα κουραστούμε, θα τριγυρίζουμε σε περιοχές που η παρουσία και η επέμβαση του ανθρώπου είναι μηδαμινή, θα κοιμηθούμε σε καλύβες δίπλα στο ποτάμι, θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε με τις κοπέλες των χαμένων φυλών, θα συναντήσουμε πύλες πνευμάτων, θα εισέλθουμε σε ένα κόσμο που κυβερνούν οι θεοί των προγόνων και όλα είναι μαγικά και επίφοβα, και τέλος ξαναγυρνώντας στη γη θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τις προσπάθειες που κάνουν αυτοί οι μακρινοί κάτοικοι των συνόρων για επιβίωση, για διατήρηση της πολιτισμικής τους ταυτότητας, για μόρφωση.
Το enallaktikos.gr στις πύλες των πνευμάτων, σε τελετουργίες Σαμάνων, με τις ψυχές που περιπλανώνται στις χαμένες φυλές της ζούγκλας
Για το ταξίδι μας γράφει η Ζέλα Φυκούρα
Αρχισυνταξία: Βιβή Συργκάνη
Φωτo: Βάγια Βοζίκα, Νατάσα Βουτυρά, Μαρία Διαλλινά, Γιώργος Λιερός, Μανώλης Μαυρής, Θάλεια Πανδή, Βούλα Σούκη, Ζέλα Φυκούρα
Επιμέλεια: Το παιδί για όλες τις δουλειές Ανδρέας Ρουμελιώτης
Τους χάρτες σχεδίασε η Κατερίνα Βανταράκη
Αυτό ήταν το ταξίδι μας (χάρτες)
Το enallaktikos.gr κάνει ένα ταξίδι – περιπέτεια στην Ινδοκίνα, για 30 ημέρες στις πόλεις και στις ζούγκλες του Λάος, της Καμπότζης και του Βιετνάμ, που θα το ζήσουμε παρέα.
Βήμα – βήμα, μέρα – μέρα, ένα ταξιδιωτικό, πολιτιστικό ημερολόγιο σε συνέχειες, με ιστορικές αναδρομές και εκατοντάδες φωτογραφίες – βίντεο.
Απο την Χο Τσι Μινχ του Βιετνάμ νοικιάζουμε δικό μας ταχύπλοο και μέσω του ποταμού Μεκόνγκ περνάμε τα θαλάσσια σύνορα της Καμπότζης και φτάνουμε στην πρωτεύουσα Πνομ Πενχ.
Συνεχίζουμε στην Σιέμ Ρεπ και θαυμάζουμε τους αρχαίους ναούς του Αγκόρ.
Από εκεί περνάμε στο Λάος και ανεβαίνουμε με ποταμόπλοιο, ταχύπλοα, κανό και πολύωρες πεζοπορίες τον Μεκόνγκ, μέχρι το Χρυσό Τρίγωνο (στα σύνορα Λάος – Βιρμανίας – Βιετνάμ), στο κέντρο του οπίου και της ηρωίνης.
Κάνουμε μια διαδρομή μέσα από βουνά, ζούγκλες, μεγάλα ποτάμια, ανάκτορα βασιλέων, που μας οδηγεί σε απομονωμένες φυλές, ολοζώντανες πόλεις, ξεχασμένες ηρωικές επαρχίες, πανέμορφους ανθρώπους.
Περνάμε πεζοί τα σύνορα του Λάος και διασχίζουμε όλο το Βιετνάμ από πάνω μέχρι κάτω με πλοία, τραίνα, βανάκια.
Σε αυτό το μεγάλο αφιέρωμα του enallaktikos.gr μέσα απο τα ιστορικά στοιχεία, τα “παράξενα” θρησκευτικά και λαϊκά έθιμα, με ακριβείς αναφορές σε θρησκείες και ναούς, θα γνωρίσουμε την Ινδοκίνα.
Εκεί που συναντιούνται η Ινδία και η Κίνα, για να δημιουργήσουν τελικά μια υπέροχη πολυπολιτισμική κουλτούρα.
Πάμε!
Διαβάστε τα 20 πρώτα κείμενα του αφιερώματος στην Ινδοκίνα της Ζέλας Φυκούρα:
Έκτο: Δεν αξίζει να πεθάνεις πριν διασχίσεις αυτά τα υδάτινα σύνορα [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Έβδομο: Μπήκαμε στο “εργοστάσιο παραγωγής Θανάτου” στην đau khổ này, την “πόλη που υποφέρει” [ΦΩΤΟ – ΒΙΝΤΕΟ]
Ένατο: Ανγκόρ, το θαύμα! Η μεγαλειώδης Ακρόπολη μέσα στη ζούγκλα! [photos]
Δέκατο: Ανγκόρ: Η λίμνη που γιατρεύει, οι ουράνιες χορεύτριες και το ποτάμι με τα χίλια Linga (πέη)
Δωδέκατο: Ανγκόρ Τομ, η χρυσαφένια πόλη
Δέκατο τρίτο: Το enallaktikos.gr έφτασε στη μυστηριώδη χώρα των χιλίων ελεφάντων! ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Δέκατο τέταρτο: Τόσο παλιά αυτή η άγνωστη πόλη… όσο η απαρχή του Ανθρώπου
Δέκατο πέμπτο: Κολυμπώντας σε τυρκουάζ καταρράκτες και πλένοντας ελέφαντες στο ποτάμι – Ονειρικές εικόνες από μια πανέμορφη χώρα
Δέκατο έκτο: Στο “Χρυσό Τρίγωνο” της ηρωίνης και του οπίου, διασχίζοντας με ταχύπλοα τον Μεκόνγκ μέσα στη ζούγκλα [Photos]
Δέκατο έβδομο: Φτάσαμε στην καρδιά του “Χρυσού Τριγώνου” του οπίου και της ηρωίνης, στην πυκνή ζούγκλα του Nam Ha
Δέκατο ένατο: Πως χωρέσαμε 20 έλληνες πεζοπόροι σε μια καλύβα από μπαμπού στο χωριό της φυλής Lanten στα ρέματα του Λάος
Εικοστό: Ακολουθώντας την γραμμή μιας ασημένιας πίπας οπίου, ανακαλύπτουμε τη φυλή των ιθαγενών Khamu
Διαβάστε ακόμη:
Μπορείτε να βλέπετε όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται και στο hashtag #indokina
Τις προηγούμενες δυο ημέρες δοκιμάσαμε τις δυνάμεις και τις αντοχές μας πεζοπορώντας στην προστατευμένη περιοχή του Nam Ha στα σύνορα με την Βιρμανία.
Τολμήσαμε δύσκολες αναβάσεις και εφιαλτικές καθόδους, κοιμηθήκαμε σε μια καλύβα πλάι στη ζούγκλα και γνωρίσαμε τους Khamu την ιθαγενή φυλή του Λάος που οι διαδοχικοί εισβολείς εξόρισαν από τις εύφορες παραποτάμιες εκτάσεις στα ανοίκεια υψώματα του Βορρά.
Ακολουθώντας τη γραμμή μιας ασημένιας πίπας οπίου, μάθαμε για τον τρόπο που λατρεύουν τα πνεύματα της φύσης και τον ήλιο, πως προστατεύουν με εύθραυστους ξύλινους φράχτες το όμορφο χωριό τους από τα κακόβουλα στοιχεία, πως προσπορίζουν την τροφή τους, τις δυσκολίες που συναντούν τα παιδιά για να μορφωθούν.
Αφού συναντήσαμε τις αρχές του τόπου στα ταπεινά σπιτικά τους , επιστρέψαμε στην Λουάνγκ Νάμθα για να τελειώσουμε τη μέρα μας στη νυχτερινή αγορά τρώγοντας φλούδες πάπιας Πεκίνου με συνοδεία μπύρας Λάο που με τη βοήθειά της κατεβαίνουν τα πάντα!!
23.11.2016 – Πρωί
” Ότι μας γουστάρει θα κάνουμε”
Σήμερα επικρατεί πλήρης αναρχία στην ομάδα.
Σε μια θορυβώδη συνέλευση το προηγούμενο βράδυ αποφασίσαμε το ιστορικό “Ότι μας γουστάρει θα κάνουμε”.
Κι έτσι ανατράπηκε όποιος σχεδιασμός είχε γίνει.
Άλλοι θα συνεχίσουν την πεζοπορία για δύο ημέρες με διανυκτέρευση στις φυλές, άλλοι θα πάνε εκδρομή σε χωριά φυλών προσβάσιμα οδικώς, άλλοι θ’ αράξουν, άλλοι θα κοιμηθούν, άλλοι θα κάνουν βόλτες με ποδήλατα.
Εγώ παρέμεινα πιστή στην αρχική ιδέα κι έτσι θα κάνω ένα διήμερο στις φυλές με τα ποδαράκια μου κι όσο αντέξω…
Αφού τις προηγούμενες δύο ημέρες βαδίσαμε στα βουνά στην περιοχή του εθνικού προστατευόμενου πάρκου Nam Ha και γνωρίσαμε τις φυλές των Lanten και των Khamu, σήμερα κατευθυνόμαστε στη Muang Sing στα σύνορα με την Κίνα, απ όπου θα ξεκινήσουμε για να επισκεφτούμε τα χωριά των φυλών Hmong, Khmu Rok, και να διανυκτερεύσουμε στους Akha.
Οδηγός μας ο Kai, δάσκαλος, εξαιρετικός γνώστης της ιστορίας και των εθίμων των φυλών.
Το όνομά του σημαίνει ωκεανός, περίεργο όνομα σε μια ολοκληρωτικά ηπειρωτική χώρα .
Όλοι σερνόμαστε απ την κούραση, πίστευα ότι η μιάμιση ώρα διαδρομή από την Luang Namtha θα μου δώσει τη δυνατότητα να παρατείνω τον ύπνο μου, αλλά δεν θέλω να χάσω την ομορφιά των τόπων που περνάμε κι έτσι μένω ξύπνια με το ζόρι.
Πρώτο χωριό το Pak Nam la ή «το χωριό που σε ξεδιψά» της εθνικής ομάδας των Hmong.
Νομαδικός λαός έως το 1993 ακολουθούσαν τα ζώα τους στις πλαγιές και τις μικρές κοιλάδες των βουνών.
Στις περιοχές διαμονής τους καλλιεργούσαν με τη μέθοδο της φωτιάς ρύζι σε περιορισμένες εκτάσεις.
Μέλη της φυλής τους σχημάτισαν τον μυστικό στρατό των Αμερικανών το 1961 ενάντια στις απελευθερωτικές δυνάμεις του Pathet Lao, με αντάλλαγμα την διακίνηση οπίου και όπλων.
Η κυβέρνηση του Λάο ανάγκασε όσους έμειναν στη χώρα μετά την επικράτηση των κομμουνιστών, να μετοικίσουν απ τα υψώματα, και να εγκατασταθούν χαμηλότερα σε περιοχές προσβάσιμες για το στρατό.
Η αντιπαράθεση και η καχυποψία που ακολούθησαν επηρέασαν την ψυχολογία τους , κι έτσι εδώ, δύσκολα χαμογελούν ακόμη και τα παιδιά.
Δημιουργήθηκαν νέα χωριά, και σε κάθε οικογένεια έδωσαν ένα εκτάριο γη από τη ζούγκλα, που είναι αρκετό για την καλλιέργεια 500 δένδρων καουτσούκ.
Όλα τα δάση που βλέπουμε να περιβάλλουν το χωριό σε μια συμπαγή ομοιομορφία, είναι από καουτσουκόδεντρα.
Τα φυτά ήρθαν απ την Κίνα, θέλουν πάρα πολύ νερό σε βάρος άλλων καλλιεργειών, και όλη η παραγωγή αγοράζεται από μία μόνο κινέζικη εταιρεία.
Την YUNNAN COMPANY.
Το δένδρο χρειάζεται 7 χρόνια μέχρι να μεγαλώσει για να το χαράξουν για το χυμό του.
Το χάραγμα γίνεται μόνο πολύ πρωί που είναι τρυφερή από την υγρασία η φλούδα του δένδρου και μόνο από νέους ανθρώπους που έχουν σταθερό χέρι προκειμένου να κόψουν τόσο βαθειά όσο χρειάζεται για να μην πληγωθεί και να γιάνει γρήγορα το δένδρο.
Μπορούν να χαράξουν μέχρι το πολύ 73 δένδρα κάθε μέρα.
Κάθε δένδρο βγάζει 1κιλό Latex (ελαστικό γαλάκτωμα) το μήνα.
Η πληρωμή είναι εξευτελιστική, 5.000Kip το κιλό.
Δηλαδή περίπου 2.300.000 kip ή 250 ευρώ το μήνα, στην καλύτερη περίπτωση.
Ρώτησα τι μπορεί να αγοράσει μια οικογένεια με τα λεφτά ενός χρόνου.
Ο Kai υπολόγισε: μια αγελάδα κοστίζει 4 εκατομ. kip, ένας βούβαλος 10 εκατ. kip, μια γυναίκα 12 εκατ. kip…
“Δηλαδή πληρώνεται για τις γυναίκες σας;”, ρώτησε η Νατάσσα.
Και ο Kai εξηγεί. «Ναι, και μπορούμε να έχουμε πολλές γυναίκες, αν έχουμε λεφτά να πληρώσουμε!
Γίνεται κάθε χρόνο μια γιορτή τον Δεκέμβρη που κανονίζονται τα παντρολογήματα!
Όποια κοπέλα θέλει πετά μια μπάλα σε αυτόν που της αρέσει.
Αν την πιάσει σημαίνει ότι την αγαπά.
Το ίδιο γίνεται κι απ την πλευρά των αγοριών.
Μετά το αγόρι πηγαίνει και την κλέβει για να εκβιάσει την συγκατάθεση των γονιών.
Κατόπιν έρχεται η πληρωμή σε είδος (ζώα, καρποί) ή σε ασημένιες μπάρες.
Αυτό συμβαίνει μόνο για την πρώτη σύζυγο ενός άντρα.
Αν θέλει περισσότερες, τότε συζητά με την γυναίκα του ποια του αρέσει κι αν αυτή την εγκρίνει, τότε πηγαίνουν και την αγοράζουν.
Από τότε κι έπειτα η πρώτη γυναίκα, είναι ο αρχηγός στο σπίτι και αυτή διαχειρίζεται τα χρήματα».
Η Μαρία η γιάτρισα ενθουσιάστηκε.
“Αφού τον βαρέθηκε, του διαλέγει τις καινούργιες να είναι καλά κορίτσια να συνεννοούνται και του παίρνει και τα λεφτά! Όχι όπως στην Ελλάδα που άμα μεγαλώσουν οι γυναίκες τις χωρίζουν και τις αφήνουν και χωρίς φράγκο..”
Το χωριό έχει αναπτυχθεί σε μια έκταση ισοπεδωμένη από τις μπουλντόζες και τα σπίτια είναι κτισμένα χωρίς χαρακτήρα, πολλά από αυτά με σύγχρονα υλικά αλλά όλα με την ίδια φτώχεια.
Στην άκρη της πλατείας που τα παιδιά παίζουν ‘αμάδες” έχει στηθεί το κινέζικο υπαίθριο κατάστημα με τους νεωτερισμούς και τα τσίγκινα ευτελή κοσμήματα
Συναντήσαμε ελάχιστους ανθρώπους, κύρια παιδιά στο χωριό.
