Το γράμμα ευγνωμοσύνης του Αλμπέρ Καμύ στον δάσκαλό του
Λίγες ημέρες μετά την βράβευσή του με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1957, ο Αλμπέρ Καμύ ένιωσε την ανάγκη να ευχαριστήσει τον δάσκαλό του Louis Germain.
Η σχέση ανάμεσα σε δάσκαλο – μαθητή περιγράφεται ως πολύ σπάνια, με τον Germain να αποτελεί πατρικό πρότυπο για τον συγγραφέα.
Ο Καμύ απέστειλε την παρακάτω επιστολή στον αγαπημένο του δάσκαλο, δείχνοντας την ευγνωμοσύνη που ένιωθε για εκείνον:
19 Νοεμβρίου 1957
Αγαπητέ Κύριε Germain,
Άφησα τον θόρυβο γύρω μου να καταλαγιάσει λίγο, πριν σας απευθυνθώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Mόλις μου δόθηκε μια πολύ μεγάλη τιμή που ούτε περίμενα, ούτε επεδίωξα.
Όμως, όταν άκουσα τα νέα, η πρώτη μου σκέψη, μετά τη μητέρα μου, ήσασταν εσείς. Χωρίς εσάς, χωρίς το χέρι που με στοργή απλώσατε στο μικρό φτωχό παιδί που ήμουν τότε, χωρίς τη διδασκαλία και το παράδειγμά σας, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί.
Δεν πρόκειται να κερδίσω πάρα πολλά από αυτή την τιμή. Όμως, τουλάχιστον, μου δίνεται η ευκαιρία να σας πω τι υπήρξατε και εξακολουθείτε να είστε για μένα και να σας διαβεβαιώσω ότι οι προσπάθειές σας, το έργο σας, και η γενναιόδωρη καρδιά σας εξακολουθούν να ζουν σε έναν από τους μικρούς μαθητές σας, που παρά τα χρόνια, δεν έπαψε ποτέ να σας είναι ευγνώμων. Σας εναγκαλίζομαι με όλη μου την καρδιά.
Αλμπέρ Καμύ
echo ‘’ ;
