Το σχολείο που νίκησε τον ρατσισμό

Συνολικά
80 άτομα, μισοί Ελληνες, μισοί μετανάστες από διάφορες χώρες, όπως
Πακιστάν, Μπανγκλαντές, Ινδία, συμμετείχαν στην εκδρομή.

ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Πρόσφατα
δέχθηκε επίθεση από μέλη της Χρυσής Αυγής. Την παραμονή του
Δεκαπενταύγουστου, μια ομάδα βανδάλων διέρρηξε την είσοδο, προκάλεσε
καταστροφές και έγραψε συνθήματα στους τοίχους.

«Δεν πρόκειται
ούτε να κάμψουν το ηθικό μας ούτε να αναστείλουν τη 10χρονη αλληλέγγυα
μορφωτική και πολιτιστική δραστηριότητα του Σχολείου», ήταν η απάντηση
των εθελοντών και στελεχών του.

Εδώ και 9 χρόνια, το Ανοιχτό
Σχολείο Μεταναστών Πειραιά παραδίδει, πέρα από μαθήματα ελληνικών, και
δείγματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Δημιουργήθηκε το 2005 από εθελοντές
εκπαιδευτικούς -και όχι μόνο- του Πειραιά και φιλοξενείται στο κτίριο
του 14ου Γυμνασίου στα Καμίνια. Λειτουργεί τα Σαββατοκύριακα και
οικονομικά βασίζεται αποκλειστικά σε εισφορές φίλων και οργανισμών.
Κόντρα στα αυξημένα ποσοστά του νεοναζιστικού μορφώματος στην περιοχή,
το σχολείο ενώνει, βοηθά και προστατεύει ανθρώπους με διαφορετική
καταγωγή και φυλή.

Πέρυσι ήταν η
πρώτη χρονιά που το Σχολείο κατάφερε να οργανώσει δωρεάν μαθήματα ξένων
γλωσσών, όπως αγγλικά, ιταλικά κι ισπανικά, «ανοίγοντας» ουσιαστικά τις
πύλες του και για Ελληνες μαθητές. Με αυτόν τον τρόπο, μετανάστες και
ντόπιοι κάθισαν στα ίδια θρανία ως συμμαθητές, κάνοντας ένα ακόμη βήμα
κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Η
«επισφράγιση» της αρμονικής συνύπαρξης ολόκληρου του έτους ήταν μία
εκδρομή που οργανώθηκε πριν από λίγες μέρες στην Κορινθία. «Μία από τις
πολλές δραστηριότητες του Σχολείου είναι και οι εκδρομές που οργανώνουμε
κάθε χρόνο. Φέτος πρώτη φορά ήταν «μεικτή» με μαθητές από την Ελλάδα
και τις άλλες χώρες του κόσμου», δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» η
πρόεδρος του σχολείου.

Η Πόπη Παρασκευοπούλου διαδέχθηκε πριν από
δύο χρόνια στην προεδρία τον Φώτη Ανδρεόπουλο που ήταν από τους
δημιουργούς του Σχολείου. Ξεκίνησε την εθελοντική διδασκαλία ελληνικών
όταν πήρε σύνταξη από τη δουλειά της ως τραπεζικός. «Η διδασκαλία ήταν
για μένα συγκλονιστική εμπειρία… Σήμερα, πια, τους θεωρούμε όλους παιδιά
μας και θέλουμε να περνάμε χρόνο και εκτός διδασκαλίας», μας λέει.

Μεγάλη χαρά

Ο
Ν. Αγαπάκης ήταν ένας από τους υπευθύνους της διοργάνωσης της εκδρομής
στην Κορινθία. «Ηταν μεγάλη ευθύνη, αλλά προσωπικά, ξεκουράστηκα από τη
χαρά των άλλων», μας λέει. «Νιώθω ότι εγώ παίρνω πολύ περισσότερα από
όσα παίρνουν από μένα οι μαθητές μου», συμφωνεί ο έτερος διοργανωτής
Γιάννης Μπαβέας, που αφιερώνει τις ελεύθερες ώρες που του μένουν από τη
δουλειά του ως διευθυντής του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Προποντίς» στο
Σχολείο.

Τα τελευταία 8 χρόνια, ο Γ. Μπαβέας διδάσκει Ελληνικά,
αλλά από πέρυσι έγινε μαθητής της τάξης των Ορντού. «Εχω συμμετάσχει
στις περισσότερες -αν όχι σε όλες- τις εκδρομές που έχουμε οργανώσει.
Μου κάνει εντύπωση ο τρόπος που οι μετανάστες αντιμετωπίζουν τις
αρχαιότητες που επισκεπτόμαστε, με πολύ μεγαλύτερο σεβασμό απ’ ό,τι οι
Ελληνες. Κάποιοι μάλιστα βάζουν τα καλά τους ρούχα όταν πηγαίνουμε σε
αρχαιολογικούς χώρους», μας λέει.

«Και στην πρόσφατη εκδρομή, μου έκανε θετική
εντύπωση το πόσο όμορφα προσαρμόστηκαν όλοι στην ιδέα της κατασκήνωσης.
Ημασταν όλοι μια παρέα και ζήσαμε ένα ωραίο δείγμα πολυπολιτισμικότητας,
χωρίς τα αγκάθια της που σίγουρα υπάρχουν», μας λέει. «Αυτό που δεν θα
ξεχάσω είναι που ξύπνησα ένα πρωί και βγήκα από τη σκηνή μου να βεβαιωθώ
ότι όλα ήταν καλά. Ηταν ακόμη σκοτάδι. Και ξαφνικά, είδα γύρω στα 25
παιδιά, που είχαν βγει από σκηνές τους. Κάθονταν ακίνητοι και κοιτούσαν
τον ήλιο να βγαίνει. Επικρατούσε ησυχία ανατριχιαστική. Από παιδιά που
έχουν περάσει τόσο δύσκολες ζωές, δεν περίμενα να έχουν τέτοιες
ευαισθησίες».

Ο Σαλαχουντίν Σ. είναι… βετεράνος των εκδρομών, αφού
έχει συμμετάσχει και σε άλλες εξορμήσεις του Σχολείου. Ξεκίνησε να
φοιτά στο Σχολείο πριν από τρία χρόνια. Οπως λέει, τον εντυπωσίασε όχι
μόνο η γλώσσα, αλλά και το έργο των εθελοντών. «Αυτοί οι άνθρωποι
αφήνουν τις οικογένειές τους για εμάς, για να μας μάθουν Ελληνικά.
Διαθέτουν τον ελεύθερό τους χρόνο για να μας βοηθήσουν. Και αυτό δεν
μπορείς παρά να το εκτιμήσεις», μας λέει με στρωτά ελληνικά. Οπως μας
λέει, το σχολείο τον βοήθησε να δώσει το πτυχίο ελληνομάθειας, το οποίο
και απέκτησε τελικά!

«Εχουν περάσει δύσκολα»

«Η εκδρομή που κάναμε ήταν πολύ ωραία, γιατί για πρώτη φορά βρεθήκαμε
και με Ελληνες συμμαθητές μας εκτός περιβάλλοντος σχολείου. Κολυμπήσαμε
όλοι μαζί, κάναμε παρέα, πίναμε, χορεύαμε. Πέρα από όλα τα άλλα, αυτό
που μου έμεινε ήταν η ανθρωπιά!» τονίζει.

Η Αθηνά Γούτου εργάζεται
σε ΔΕΚΟ, αλλά τις Κυριακές γίνεται ξανά μαθήτρια. Κάθεται στα θρανία
του Σχολείου για να μάθει ισπανικά. «Εχει μεγάλο ενδιαφέρον να έρχεσαι
κοντά με διαφορετικές κουλτούρες και ανθρώπους από διαφορετικούς λαούς»,
μας λέει. «Την επόμενη μέρα, που υπήρχε κάπως μεγαλύτερη εμπιστοσύνη με
τα παιδιά από τις άλλες χώρες, μας είπαν τις ιστορίες τους. Και μας
έπιασε ένα σφίξιμο, που μας έκανε να καταλάβουμε ότι οι άνθρωποι αυτοί
έχουν περάσει δύσκολα μέχρι να έρθουν εδώ και πως δεν έκαναν όλο αυτό το
ταξίδι για να σου κάνουν τη δική σου ζωή δύσκολη», αναφέρει.

«Πέρασα
υπέροχα, όχι μόνο για την εκδρομή, αλλά και γιατί βρέθηκα με
αγαπημένους ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει και μου έχουν σταθεί στα
δύσκολα. Μ’ άρεσε πολύ η συλλογική κουζίνα, αλλά πιο πολύ μου άρεσε η
αλληλεγγύη», λέει ο Μουντάσαρ Ι. από το Πακιστάν. Μπορεί πια να ξέρει
εξαιρετικά ελληνικά, ωστόσο παραμένει μαθητής στο Σχολείο, αλλά στο
μάθημα των Αγγλικών.

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ
mapsara@pegasus.gr