Τα τσουλιά είναι επικίνδυνα για τη συνοχή του κοινωνικού ιστού. Ας εστιάσουμε την προσοχή μας στο φαινόμενο που ονομάζεται «τσουλί».
Τα τσουλιά φοράνε κοντά σορτάκια ή φούστες και επιδεικνύουν με περηφάνια την κυτταρίτιδα τους, τη φλεβίτιδά τους, τις επιμελώς γυμνασμένες γάμπες τους. Φοράνε μπλουζάκια με ανοιχτά ντεκολτέ και εκθέτουν τα γερασμένα στήθη τους, τα τατουάζ τους και όταν οι ρώγες τους καβλώνουν –από τον κλιματισμό, μην γελιέσαι- επιδεικνύουν και αυτές.
Τα τσουλιά διαβάζουν εφημερίδες ή/ και περιοδικά μόδας. Διαβάζουν τα ζώδια καθημερινά ή/ και πολιτικές αναλύσεις. Τα τσουλιά παρακολουθούν καθημερινά σίριαλ ή/και ταινίες της Marvell ή/και ντοκιμαντέρ ή/και πάνε σινεμά μόνο και μόνο για να χαλαρώσουν. Τα τσουλιά μορφώνονται, επικοινωνούν με τον κόσμο, ταξιδεύουν, κάνουν όνειρα, γίνονται ερευνήτριες και σερβιτόρες, ακόμα και τα δύο αυτά παράλληλα. Γίνονται οδηγοί λεωφορείων και μοντέλα και σκηνοθέτριες και καθαρίστριες και ακαδημαϊκές και κομμώτριες και δημόσιες υπάλληλοι. Ή δε δουλεύουν εκτός σπιτιού, αλλά εντός, βάζοντας μπουγάδες και σκούπα, ή αράζουν στον καναπέ τους να κοιτάνε το ταβάνι και το βρόμικο σπίτι τους.
Τα τσουλιά κάνουν σεξ με όποια ή όποιον θέλουν. Με όσες ή όσους θέλουν. Και δεν πέφτει λόγος σε κανέναν/καμία μας για το τι θα κάνουν. Τα τσουλιά γυρνάνε στα μπαρ και γίνονται λιώμα και γαμιούνται με την πρώτη τυχούσα ή τον πρώτο τυχόντα. Και εμείς δεν τις κρίνουμε γιατί είμαστε μία από αυτές. Και γουστάρουμε. Τα τσουλιά μπορεί να μην γαμηθούν ποτέ, ούτε να γαμήσουν ποτέ. Γιατί αυτό πιστεύουν σωστό. Άλλα τσουλιά παντρεύονται τον σχολικό τους έρωτα και άλλα τσουλιά κάνουν παρτούζες. Υπάρχουν τσουλιά που δεν θα σου κάτσουν ποτέ. Και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό, είτε είσαι άντρας, είτε είσαι γυναίκα. Υπάρχουν τσουλιά που μετανιώνουν για την λάθος επιλογή τους να κάνουν σεξ με κάποια ή κάποιον που δεν επιθυμούσαν και υπάρχουν «τσουλιά» που βιάζονται. Και για να είμαστε δίκαιοι, ο βιασμός είναι αντρική υπόθεση.
Αυτά τα «τσουλιά» βιάστηκαν από άντρες επειδή «τα ‘θελε ο κώλος τους», επειδή «ήταν συζυγικό τους καθήκον», επειδή «δεν είπαν όχι». Κάποια από αυτά τα «τσουλιά» περιφέρονται εξουθενωμένα από την κοινωνική κατακραυγή, συντριμμένα συναισθηματικά, απροστάτευτα από το νόμο και κάποιες φορές καταλήγουν δολοφονημένα. Άλλες φορές αυτοκτονούν. Άλλες φορές αμύνονται με σθένος που είναι άξιο απορίας από ποια εσωτερική δύναμη το αντλούν.
Και αποτελεί διαστροφή να δικαιολογείται ηθικά –αλλά και νομικά τώρα πια σε κάποιες χώρες- η άμβλωση, μόνο σε περίπτωση βιασμού. Γιατί να μας ενδιαφέρει η δική σου ηθική, η δική σου θρησκεία, οι δικές σου πεποιθήσεις περί φόνου κατά τη διαδικασία της έκτρωσης; Γιατί να πειστείς ότι η άμβλωση μπορεί να είναι αποδεκτή σε κάποιες περιπτώσεις; Η άμβλωση είναι κατοχυρωμένη, ατομική ελευθερία. Τα τσουλιά είναι ελεύθερα να προβούν στην έκτρωση όποτε και αν το επιθυμούν. Στην τελική, δε σε ρωτήσαμε. Κράτα την άποψη για τον εαυτό σου και γεννοβόλα χωρίς αύριο.
Τα τσουλιά απολαμβάνουν τη μητρότητα, αν και όταν το επιθυμούν. Και για να σε ενημερώσω, υπάρχουν τσουλιά που δεν θέλουν να τεκνοποιήσουν. Υπάρχουν τσουλιά που είναι υπέροχες μάνες και μεγαλώνουν μικρά τσουλάκια. Ο Φόβος και ο Τρόμος! Και τσουλιά που δεν είναι τόσες υπέροχες μάνες αλλά προσπαθούν. Και τσουλιά που θα προτιμούσαν να είχαν κάνει άμβλωση. Αλλά δεν το παραδέχονται ούτε στον εαυτό τους. Και κλαίνε κάθε βράδυ στο κρεβάτι τους σιωπηλά. Δεν είσαι όμως στο προσκεφάλι τους, είσαι στην κοινωνία τους ως τιμωρός.
Υπάρχουν «τσουλιά» που περιθωριοποιούνται επειδή γεννήθηκαν θηλυκού γένους. «Τσουλιά» που υπόκεινται σε κλειτοριδεκτομή. «Τσουλιά» που υπηρετούν κάποιους άντρες ως δούλες του σεξ. «Τσουλιά» που υφίστανται οικογενειακή βία. «Τσουλιά» που παραμερίζονται στον εργασιακό τους χώρο, επειδή είναι πολύ χαζά, πολύ όμορφα, πολύ σέξι, πολύ έξυπνα. «Τσουλιά» που χαρακτηρίζονται οι «εύκολες» του σχολείου ή οι «αγάμητες» της σχολής ή της γειτονιάς. «Τσουλιά» που πέφτουν θύματα trafficking ή δολοφονίας ή βιασμού ή όποιας άλλης βιαιότητας. «Τσουλιά» που υποφέρουν από την πατριαρχία.
Όλες εμείς οι υπόλοιπες, τα τσουλιά χωρίς εισαγωγικά, θα παλεύουμε για όλες μας. Ενάντια στην πατριαρχία. Και αν φοβάσαι τα τσουλιά, τον όρο που επινόησες για τις γυναίκες, να φοβάσαι λίγο περισσότερο τώρα. Γιατί τον οικειοποιούμαστε και δεν ξέρεις πόσο μαγικά θα τον μεταλλάξουμε.
Αναδημοσίευση από 3pointmagazine.gr
