Η Δρ. Βαντάνα Σίβα αποτελεί ίσως την γνωστότερη μορφή παγκοσμίως, του κινήματος για την ελευθερία των Σπόρων και τη διατροφική αυτάρκεια. Βραβευμένη συγγραφέας πολλών βιβλίων και συντονίστρια του δίκτυου Navdanya για την διατήρηση των αγροτικής βιοποικιλότητας στην Ινδία, μετρά πολλές δεκαετίες δράσης για την αλλαγή του σύγχρονου μοντέλου της γεωργίας και της παραγωγής τροφίμων. Με την ευκαιρία της 15ης γιορτής σπόρων του Πελίτι, η Δρ. Σίβα παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη στο biotechwatch.gr.
Δρ. Σίβα, αναφέρεστε πολύ συχνά στις έννοιες της Ελευθερίας των σπόρων και της Δημοκρατίας της Τροφής. Ποια είναι ακριβώς η προσέγγισή σας;
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ολόκληρο το οικονομικό σύστημα, διεθνές ή τοπικό, καθώς και τα οικοσυστήματα προσεγγίστηκαν με την πολύ λανθασμένη προσέγγιση του ελεύθερου εμπορίου. Και τι σήμαινε αυτή η έννοια της ελευθερίας; Ελευθερία για τις επιχειρήσεις, ελευθερία πρόσβασης τους σε οποιονδήποτε τόπο, την ελευθερία καταστροφής των οικοσυστημάτων, την απαλλοτρίωση πόρων και κοινών αγαθών. Γι’ αυτό όταν μιλάω για την Ελευθερία των σπόρων, ουσιαστικά εναντιώνομαι στην θέσπιση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Ελευθερία των Σπόρων σημαίνει αναγνώριση της αυτάρκειάς τους, της αυτονομίας τους και της εγγενούς τους αξίας. Σημαίνει αναγνώριση του ότι οι αγρότες είναι αυτοί που δημιούργησαν τις γεωργικές ποικιλίες, και έχουν το δικαίωμα πολλαπλασιασμού και της ανταλλαγής τους. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση για τους σπόρους δεν περιορίζεται μόνο σε μια ανθρωποκεντρική θεώρηση του κόσμου, αλλά εμπεριέχει και μια οικο-κεντρική θεώρηση. Ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε την τοξικότητα των γ.τ. σπόρων και τις επιπτώσεις σε επικονιαστές και έδαφος, η ελευθερία των σπόρων εμπεριέχει επίσης και την δικιά τους ελευθερία, καθώς και την ελευθερία των γενιών που πρόκειται να έρθουν. Αν αναλογιστούμε επίσης ότι, όπως πολύ σωστά έθεσε ο Όργουελ, οι λέξεις έχουν διττές έννοιες, η λέξη ελευθερία χρησιμοποιείται με αντίθετο και παραπλανητικό τρόπο, οπότε για μας στην Ινδία, σημαίνει ελευθερία των ανθρώπων ενάντια στην ελευθερία των εταιρειών. Όσο για την Δημοκρατία της Τροφής, έχει να κάνει με το ότι ο Σπόρος σου παράσχει την Τροφή. Αν ο σπόρος είναι πατενταρισμένος και γενετικά τροποποιημένος, σου στερείται η Δημοκρατία της Τροφής σου. Αντίθετα αν πρόκειται για έναν παραδοσιακό σπόρο ο οποίος αναπτύσσεται μέσα από γενιές ανθρώπων, όπως ακριβώς και οι παραδόσεις τότε αυτός ο σπόρος είναι πιο θρεπτικός, γευστικότερος και δίνει πιο ανθεκτικές σοδειές. Γι’ αυτό η Ελευθερία των Σπόρων και η Δημοκρατία της Τροφής συμβαδίζουν.
Διαβάστε τη συνέχεια στο biotechwatch.gr
