Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην
επιθεώρηση “British Journal of Pharmacology” και, σύμφωνα με τους
ειδικούς, μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για την ανάπτυξη νέων παυσιπόνων
που θα ανακουφίζουν ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από χρόνιο πόνο.

Οι Αυστραλοί επιστήμονες εκτιμούν πως οι δηλητηριώδεις αράχνες θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη μιας νέας γενιάς αναλγητικών και παυσίπονων φαρμάκων, τα οποία θα ανακούφιζαν τον άνθρωπο από τους χρόνιους πόνους.
Ομάδα ειδικών με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου του
Κουίνσλαντ αναζήτησε μόρια που μπλοκάρουν τη δραστηριότητα μιας
κατηγορίας νεύρων που ονομάζονται “δίαυλοι Nav 1.7”.

Προηγούμενες
έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν τους διαύλους Nav
1.7 αισθάνονται διαφορετικά τον πόνο εξαιτίας μιας μετάλλαξης που
προκύπτει με φυσικό τρόπο. Διαπιστώνεται λοιπόν ότι το μπλοκάρισμα
αυτών των διαύλων εξουδετερώνει τον πόνο.

Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο υποφέρουν από αυτό που οι γιατροί ονομάζουν “χρόνιο άλγος”.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν μπορούν να πάρουν αναισθητικές ουσίες, όπως, για παράδειγμα η μορφίνη, γιατί μακροπρόθεσμα ο οργανισμός τους μπορεί να αποκτήσει ανοχή απέναντι στην ουσία αυτή είτε να εμφανίσει τάσεις εξάρτησης.

Οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο Κουίνσλαντ του Μπρισμπέιν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το δηλητήριο των αραχνοειδών κρύβει πολλά
μυστικά για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του ανθρώπινου πόνου.

Πολλές από τις χημικές ουσίες που περιλαμβάνονται στο δηλητήριο αυτό επηρεάζουν το νευρικό σύστημα, είτε μπλοκάροντας τα σήματα πόνου που διοχετεύονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο είτε οδηγώντας σε παράλυση.

Οι ουσίες που εντόπισαν οι ερευνητές εμποδίζουν το σώμα να στέλνει
στον εγκέφαλο τα σήματα του πόνου. 

Το μόνο που μένει πλέον είναι να καταλήξουν στον έλεγχο εκείνων των
μορίων που περιέχονται στις ουσίες αυτές, ώστε να δημιουργηθούν νέα
φάρμακα για την αντιμετώπιση του πόνου.

Το δηλητήριό της είναι το πιο ισχυρό από όλες τις αράχνες του κόσμου. Προκαλεί τρέμουλο, υπέρμετρη σιελόρροια και δύσπνοια και μπορεί να προκαλέσει ασφυξία και παράλυση. Εξ ου και το ταιριαστό όνομα Φονεύτρια.

Είναι ευρύτερα γνωστή ως περιπλανώμενη αράχνη της Βραζιλίας και το τσίμπημά της είναι αναμφίβολα επικίνδυνο.

Έχει παρατηρηθεί όμως ότι μπορεί να συνοδεύεται και από μια άλλη… παρενέργεια, την εξαιρετικά επίπονη και πολύωρη στύση.

Επιστήμονες από όλο τον κόσμο ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσουν τη μοναδική αυτή ιδιότητα του PnTx2-6, το ενεργό συστατικό στο δηλητήριο της Φονεύτριας, ώστε να παρασκευάσουν ένα φυσικό εναλλακτικό του βιάγκρα που θα δρα σε 20 μόλις λεπτά.

Η Φονεύτρια μπορεί να προκαλέσει πριαπισμό, ο οποίος εκδηλώνεται όταν το αίμα παγιδεύεται στο ανδρικό μόριο, προκαλώντας επίμονη, πολύωρη στύση.

Προκειμένου να ανακαλύψουν πώς ακριβώς προκαλεί την επίμονη στύση το PnTx2-6, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν πειραματίστηκαν με ένα νεκρό ποντίκι.

Συνδέοντας το μόριό του με έναν ηλεκτρικό διεγέρτη, εξέτασαν πώς συσπώνται οι μύες όταν έρχονται σε επαφή με διάφορες χημικές ουσίες.

Διαπίστωσαν ότι το δηλητήριο φέρνει το… επιθυμητό αποτέλεσμα, προκαλώντας μάλιστα λιγότερες παρενέργειες από φάρμακα κατά της στυτικής δυσλειτουργίας.

Το δηλητήριο της Φονεύτριας αποτελεί μοναδικό μείγμα διαφόρων τοξινών, καθεμιά από τις οποίες έχει συγκεκριμένη δράση.

Τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στα ποντίκια κατέδειξαν ότι το δηλητήριο ενισχύει την παραγωγή νιτρικού οξέος, χημική ουσία που επιτρέπει τη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων και τη βελτιωμένη ροή αίματος στα γεννητικά όργανα.

Απομονώνοντας και αναπαράγοντας το γονίδιο του PnTx2-6, οι επιστήμονες κατάφεραν να παράγουν μια τεχνητή μορφή του δηλητηρίου.

Το τεχνητό δηλητήριο θα μπορέσει πιθανώς να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή νέων σκευασμάτων κατά της στυτικής δυσλειτουργίας.