Βιώσιμες σχέσεις. Του Βασίλη Ρώτα

ΒΙΩΣΙΜΕΣ
ΣΧΕΣΕΙΣ

Υπάρχουν
κάποιοι εμπειρικοί κανόνες, που προδιαγράφουν τις πιθανότητες επιβίωσης μιας
σχέσης .

Ας
υποθέσουμε πως η σχέση απαρτίζεται από δύο. Ακόμα και στην περίπτωση μιας
ομάδας, αν επιμερίσουμε τη σχέση της ομάδας με κάθε μέλος χωριστά, έχουμε πάλι
προς μελέτη την σχέση δύο μερών. Η σχέση ωστόσο, πέρα από αυτούς που την
αποτελούν, είναι μια ξεχωριστή οντότητα, με δική της υπόσταση και δυναμική .

Για να είναι
βιώσιμη μια σχέση, πρέπει να έχει κάποιο ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ. Ακόμα περισσότερο ,
πρέπει να συνάδει με αυτό: Πχ. μια ερωτική σχέση . Στην περίπτωση αυτή, το
“δάσκαλος – μαθήτρια”, “νοσοκόμα – ασθενής” και ένα σωρό
άλλα, φεύγοντας από την φαντασίωση νοθεύουν το κύριο περιεχόμενο της σχέσης, εξασθενώντας
την δυναμική της και μειώνοντας τις πιθανότητες της να διαρκέσει .

Άλλη συνθήκη
βιωσιμότητας είναι οι ΚΑΝΟΝΕΣ και τα ΟΡΙΑ. Που θα πρέπει να είναι ΚΟΙΝΑ
ΑΠΟΔΕΚΤΟΙ. Η έλλειψή τους ,θα πυροδοτήσει συγκρουσιακές, διαλυτικές
καταστάσεις. Η σαφήνεια στην διακίνηση της πληροφορίας και επικοινωνία (ειλικρίνεια,
τιμιότητα …) είναι στοιχείο που κατή τη γνώμη μου απορρέει από τις υπόλοιπες
συνθήκες .

Τέλος , εξ
ίσου σημαντικός παράγοντας ,σε μια σχέση 
είναι η ΙΣΟΤΙΜΙΑ. Είναι ίσως το πιο δύσκολο να γίνει αντιληπτό. Η
ισοτιμία ορίζεται από το ίδιο το περιεχόμενο της σχέσης. Αν προσλάβω ή
προσληφθώ σαν υπηρέτης (πχ. ιατρός), ορίζω μια σχέση “παροχής
υπηρεσιών”. Οι διακριτοί ρόλοι προδιαγράφουν την συγκεκριμένη μορφή
ισοτιμίας, που εκφράζεται με τα συγκεκριμένα καθήκοντα, την αμοιβή , τις
συνθήκες και φυσικά τους κανόνες και τα όρια .

Η έλλειψη
ισοτιμίας οδηγεί σε έλλειψη ισορροπίας, έλλειψη ευστάθειας , αυξάνοντας τις
πιθανότητες κατάρρευσης. Συνάπτοντας ανισότιμες σχέσεις, αυξάνεται η πιθανότητα
σύγχυσης στην επικοινωνία , νόθευσης του περιεχομένου, παραβίασης των κανόνων. Το
ίδιο το γεγονός της σύναψης μιας ανισότιμης σχέσης είναι εξ αρχής υπονομευτικό
.Άλλωστε , βάσει αυτής της σκέψης , δεν υπάρχει ανισότιμη σχέση , παρά μόνο
φαινομενικά. Αυτός που την συνάπτει, ζητάει κάτι όχι άμεσα φανερό από το άλλο
μέρος , πράγμα το οποίο είναι στοιχείο ισοτιμίας .

Όσο η σχέση
διατηρείται, σημαίνει πως παραμένει το ενωτικό στοιχείο, που η αναγνώρισή του
οδηγεί στην συγκεκριμένη μορφή ισοτιμίας . Όταν παύσει η ισοτιμία, αιρομένου
του συνδετικού στοιχείου, η σχέση χάνει το ενδιαφέρον της .

Άρα , όταν
κάποιος φέρεται ανισότιμα , πυροδοτεί την διάλυση της σχέσης, παραβιάζοντας
εκτός των άλλων και τους κανόνες .

Οι
ανθρώπινες σχέσεις είναι αρκετά πιο πολύπλοκες. Πχ. ο σύζυγος που μεθάει και
τσακώνεται με την γυναίκα του: εδώ έχουμε την περίπτωση της υποβάθμισης μιας
σχέσης , της διατήρησής της σε ένα κατώτερο επίπεδο οργάνωσης . Τέτοιες
αναλύσεις είναι για περαιτέρω συζήτηση του θέματος .

Τα βασικά
στοιχεία που προαναφέρθηκαν , βρίσκονται με την απλότητά τους , στον πυρήνα
κάθε σχέσης , απαραίτητα για την διατήρηση της βιωσιμότητάς της.