Τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης 17 Μαρτίου 1988, η “μοναχική, απόκοσμη φιγούρα” , έφυγε από τη ζωή..”Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το “Άσιμος” με γιώτα…”
Ο Νικόλας Άσιμος γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1949 στη Θεσσαλονίκη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Νικόλαος Ασημόπουλος.
Οι γονείς του ήταν από την Κοζάνη, όπου ο Νικόλας έζησε τα παιδικά του χρόνια και τελείωσε το σχολείο.
Σε ηλικία 18 ετών έφυγε για τη Θεσσαλονίκη, για να σπουδάσει στο Νεοελληνικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής. Αρχικός στόχος του ήταν να περάσει στο τμήμα δημοσιογραφίας, την οποία άσκησε ερασιτεχνικά παράλληλα με τις σπουδές του.
Σε κάποιο άρθρο του σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το ψευδώνυμο Άσιμος κι έκτοτε το καθιέρωσε. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με το θέατρο. Έφτιαξε ένα φοιτητικό θεατρικό εργαστήρι, παίζοντας Αριστοφάνη, Μένανδρο, Μολιέρο.
Εκείνη την εποχή, αγόρασε και την πρώτη του κιθάρα. Κι έτσι άρχισαν όλα.
Mέσα Δεκεμβρίου, στην καφετέρια που βρισκόταν στο δώμα του Λευκού Πύργου, “Ο Νικόλας Άσιμος και η παρέα Του”, χωρίς μικρόφωνα και εξοπλισμό, εμφανίζονται μπροστά από κοινό.
Το 1972 συναντά τον Δημήτρη Δημητρακόπουλο και τον Γιώργο Κατσικαβέλη. Τα πρώτα τραγούδια μελοποιούνται και η επιτυχία έρχεται αμέσως.
Τον Μάιο του του 1973 κατεβαίνει στην Αθήνα. Τα πρώτα του βήματα τον φέρνουν στην Πλάκα, Μνησικλέους 16 και Ανδριανού.
Εκεί βρισκόταν το στέκι του Θανάση Γκαϊφύλια, η “Πέμπτη Εποχή”…κι αρχίζουν οι πρώτες κόντρες.
Το 1975 βγάζει τον πρώτο του δίσκο, έναν δίσκο 45 στροφών, που περιείχε τα τραγούδια «Ο Μηχανισμός» (Α’ πλευρά) και «Ο Ρωμιός» (Β’ πλευρά) σε ενορχήστρωση του Γιώργου Στεφανάκη. Ο δίσκος λογοκρίνεται και η μεταδοσή του από την τηλεόραση, απαγορεύεται.
Το 1977 φυλακί ζεται στην Αίγινα, με την κατηγορία της ‘’ηθικής αυτουργίας’’ σε ταραχές που ξέσπασαν στην Αθήνα κατά τη διάρκεια αντιγερμανικών διαδηλώσεων. Η αφορμή για τις διαδηλώσεις ήταν οι θάνατοι τωνμελών της ένοπλης οργάνωσης «Φράξια Κόκκινος Στρατός» («RAF») στα διαβόητα «λευκά κελιά» της Δυτικής Γερμανίας.
Το 1987, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Συλλαμβάνεται κατηγορούμενος για βιασμό και παράνομη κατακράτηση μιας κοπέλας και, παρά το γεγονός ότι η ίδια αποσύρει τη μήνυση εναντίον του, φυλακίζεται. Στη συνέχεια κλείνεται σε ψυχιατρική κλινική με εισαγγελική εντολή που φέρει την υπογραφή του πατέρα του και μετά παραπέμπεται ξανά σε δίκη για τον βιασμό.
Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Τα ξημερώματα της Πέμπτης 17 Μαρτίου 1988 βρέθηκε κρεμασμενος από σωλήνα ύδρευσης στην ‘’υπόγα’’ του, όπως αποκαλούσε, τον χώρο που έμενε στην Καλλιδρομίου. Ήταν 38 ετών.
