Από τη σελίδα Σιωπή Σημαίνει Συνενοχή
Ξημερώματα Δευτέρας 30 Ιανουαρίου,ώρα 3:30-4:00 περιπου.
Εξάρχεια. Μια από τις περιοχές της Αθήνας που δεν κοιμάται ποτέ. Μια από τις περιοχές της Αθήνας που είναι ενεργή ακόμα και τις πιο ήσυχες ώρες. Στην περιοχή λοιπόν αυτή συνέβη το παρών περιστατικό που μόνο οργή, απογοήτευση και μένος μπορεί να δημιουργήσει. Να σημειώσω ότι είμαι κάτοικος Εξαρχείων και από το διαμέρισμα μου βλέπω το καφέ ‘‘Χάρτες” που βρίσκεται στο πιο κεντρικό σημείο της Βαλτετσίου, μεταξύ Ζωοδόχου Πηγής και Εμμανουήλ Μπενάκη. Λίγο παραδίπλα υπάρχει μια λευκή πόρτα με μία ταμπέλα όπου γράφει ΕΥΡΩΠΟΛΙΣ ΚΕΝΤΡΟ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ. Η ιστορία έχει ως εξής.
Ξημερώματα Δευτέρας 30 Ιανουαρίου, ώρα 3:30-4:00 περιπου. Ακούω φωνές, βογγητά και σεξουαλικούς ήχους, όπου μόνο σαν βογγητά ηδονής δεν ακουγόντουσαν. Αφού συνειδητοποίησα ότι οι φωνές προερχόντουσαν από τον δρόμο,βγήκα στο μπαλκόνι για να δω ότι ακριβώς στο σημείο της λευκής πόρτας που προανέφερα, μία κοπέλα και ένας τύπος κάνανε σεξ. Ήταν φανερά και οι δύο αρκετά πιωμένοι/μαστουρωμένοι.
Ήταν όμως εξίσου φανερό ότι η κοπέλα έκανε κινήσεις να τον απομακρύνει, ενώ του δήλωνε συνεχώς την άρνηση της λεκτικά αλλά και με την στάση του σώματος της, σκουντώντας τον και σπρώχνοντας τον για να την αφήσει. Εκείνος όχι μόνο δεν σταματούσε,αλλά συνέχιζε τις πρακτικές του…
Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήταν συναινετική η σεξουαλική πράξη. Μέσα σε όλο το σκηνικό, ο τύπος κρατούσε και ένα κινητό στο χέρι κάνοντας πιθανότατο ότι μπορούσε να κατέγραφε την όλη διαδικασία. Ακριβώς δίπλα τους εκείνη τη στιγμή περνούσαν δύο άτομα και δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Αμέσως φώναξα την συγκάτοικό μου, η οποία άρχισε να φωνάζει στον τύπο να αφήσει την κοπέλα.
Εγώ έβαλα στα γρήγορα παπούτσια και κατέβηκα κυριολεκτικά με τις πυτζάμες στον δρόμο. Τονίζω ότι το όλο σκηνικό εκτελίσσεται Βαλτετσίου, κοντα στην Ζωοδοχου Πηγης.
Είκοσι μέτρα πιο κάτω είχαν κατέβει δύο άντρες των ΜΑΤ, από αυτούς που φυλάνε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη. Βλέποντας τους τούς φώναξα <<θα πάτε να του την κόψετε ή θα πάω να του την κόψω εγώ;>>Τότε ο τύπος σηκώθηκε πάνω από την κοπέλα, ανασήκωσε το παντελόνι του, ήπιε μια γουλιά απο ένα μπουκάλι που κρατούσε στο χέρι και άρχισε να κατηφορίζει την Βαλτετσίου παραπατώντας.
Οι ματάδες αμέτοχοι. Η κοπέλα ντύθηκε και αυτή στα γρήγορα και πλησίασε προς εμένα και τα ΜΑΤ. Τότε είδα ότι δεν ήταν τόσο μικρή όσο νόμιζα. Ήταν γύρω στα 45-50, αλλοδαπή. Ήταν λίγο χαμένη και κοιτούσε δεξιά και αριστερά. Φορούσε ένα πράσινο μπουφάν. Ένας από τους άντρες των ΜΑΤ την ρώτησε <<κυρία μου σας βίασε;>>.Αυτή απάντησε <<ναι>> χωρίς σιγουριά. Δεν νομίζω να είχε αντίληψη του τί γινόταν ακριβώς. Η κατάληξη, ο τύπος έφυγε,η γυναίκα ανέβηκε την Βαλτετσίου προς την άλλη κατεύθυνση, ο ματατζής πέταξε την ευθύνη από πάνω του λέγοντας μου ένα <<δεν βγάζεις άκρη>> και εγώ γύρισα σπίτι μου και δεν κοιμήθηκα.
Δεν ξέρω πως μπορεί να βοηθήσει αυτό το κείμενο. Ξέρω μόνο ότι η σιωπή είναι συνενοχή και δεν θα αρκεστώ ούτε στην ωχαδελφίστικη στάση του ματά, ούτε στην αδιαφορία των περαστικών που μόνο αηδιαστική την βρίσκω. Τον τύπο δεν τον είδα ποτέ από κοντά. Μπορώ να πω μόνο ότι ήταν αρκετά ψηλός, αδύνατος, φορούσε μαύρα ρούχα, είχε γένια και ήταν γύρω στα 30.
Είμαι σοκαρισμένη από το γεγονός που είδα και οι σκέψεις μου είναι έντονες για πολλά ζητήματα… Αρχικά δεν ξέρω πως να κρίνω το γεγονός ότι σε μία περιοχή που ο αντισεξισμός και η μάχη ενάντια στην κουλτούρα του βιασμού είναι από τα βασικά προτάγματα, πως είναι δυνατόν σε μιά τέτοια περιοχή σε ένα σημείο που δέκα μέτρα πιο κάτω συχνάζουν παρεές και κατά τις πολύ προχωρημένες βραδινές ώρες εκτυλίχθηκε ένα τέτοιο γεγονός.
Πως είναι δυνατόν να περνούσαν περαστικοί δίπλα από μία γυναίκα που εκείνη την στιγμή έπεφτε θύμα βιασμού και να μην φρόντισαν να κανονίσουν να δει ο βιαστής και θύτης τα δόντια του στο πεζοδρόμιο. Και το όλο συμβάν πηγαίνει και παραπέρα. Αστυνόμευση της περιοχής.
Η καραμέλα γνωστή πια. Χρειάζεται λένε έντονη παρουσία της αστυνομίας στην περιοχή των Εξαρχείων γιατί κυριαρχεί η ανομία… Η ανομία μάλλον αφορά μόνο πολιτικά φρονήματα, αλλά σε περιπτώσεις βιασμών η αστυνομία παρακολουθεί αμέτοχη…;
Οι φύλακες του νόμου βλέπουν να πραγματοποιείται ένας βιασμός μπροστά τους και αντί να επέμβουν περιμένουν την έμμεση απαίτηση ενός πολίτη για να ασχοληθούν έστω και στο ελάχιστο; Η στάση του στυλ <<δεν βγάζεις άκρη>> πρέπει να είναι αρκετή για να νιώθουμε και εγώ και κάθε άλλη κοπέλα ασφαλής στους δρόμους μας;
Η κουλτούρα του βιασμού δεν χτυπιέται ούτε με χαμηλές φωνούλες, ούτε με σκουντήγματα του στυλ <<κοίτα τι κάνει ρε ο μαλάκας>>, ούτε με ευγένειες και σίγουρα όχι με σιωπές. Οι βιαστές δεν έχουν καμία θέση στους δρόμους μας. Το ίδιο ισχύει και για εκείνους που τους καλύπτουν.
Όποιος ξέρει το ο,τιδήποτε για το συμβάν θα πρέπει να μιλήσει γιατί στην θέση της βιασμένης γυναίκας θα μπορούσε να ήταν εγώ, εσύ, η αδελφή σου, η μάνα σου, η φίλη σου, η κοπέλα σου, η θεία σου.
Ο βιασμός δεν έχει πρόσωπο. Ο βιασμός έχει μόνο σκατά σε συνειδήσεις και κεφάλια.
Μίλα!Χτύπα!Αντέδρασε!
