Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που πρέπει συνεχώς να ελέγχουν το smartphone τους. Πρέπει να διαβάσω τα νέα, να ακούσω μουσική, να σχεδιάσω ένα ταξίδι, να μετρήσω τα βήματά μου. Ξέρω ότι έχω πρόβλημα, αλλά ήταν κάτι που δεν ήθελα να αντιμετωπίσω – μέχρι που αναγκάστηκα.
Σε ένα πρόσφατο ταξίδι στη Σκωτία, η οικογένειά μου και εγώ επιλέξαμε ένα απομακρυσμένο και μοναχικό μέρος για να χαλαρώσουμε. Αυτό που δεν ξέραμε ήταν ότι στο κατάλυμα δεν υπήρχε wi-fi.
Είναι τρομακτικό
Όταν φτάσαμε στο βουνό μας προς τα βόρεια στην άκρη της Σκωτίας, το τηλέφωνό μου σταμάτησε να είναι ο κόσμος όλος στα χέρια μου και μετατράπηκε σε μια πολύ καλή φωτογραφική μηχανή. Μου πήρε λίγη ώρα να συνειδητοποιήσω ότι δεν είχα πλέον σήμα και έτσι δεν μπορούσα να αναζητήσω καμία πληροφορία ούτε να ελέγξω τους χάρτες. Είναι δυνατή η ζωή και τα ταξίδια χωρίς smartphone; Πώς γίνεται αυτό; Είναι τρομακτικό!
Είναι απελευθερωτικό
Όταν ξύπνησα το επόμενο πρωί, αντί να νιώσω την απόλυτη τρομάρα, αισθάνθηκα ανακούφιση. Ανακουφίστηκα επειδή ήμουν σε θέση να κάνω οτιδήποτε άλλο εκτός από το να κοιτάζω διαρκώς το τηλέφωνο. Τεντώθηκα στο κρεβάτι και χώθηκα μέσα στα καλύμματα. Άκουσα τα πρόβατα στην μπροστινή μας αυλή που διέκοπταν την απόλυτη ησυχία. Κοιμήθηκα λίγο περισσότερο.
Με έκπληξη διαπίστωσα ότι χρειάστηκε πολύ λίγος χρόνος για να αντιληφθώ τα οφέλη μιας ζωής χωρίς κινητό και ηλεκτρονικό υπολογιστή, συσκευές που ξέχασα μέσα σε λίγες ώρες και έπαψαν να με απασχολούν. Βγήκαμε έξω από το σπίτι και πήγαμε για μια βόλτα χωρίς περισπασμούς. Το μόνο που άκουγα ήταν τις κόρες μου να γελούν. Ήταν απελευθερωτικό να βρισκόμαστε στο δικό μας κουκούλι στην ακτή της Σκωτίας, αγνοώντας τον κόσμο.
Είναι εντυπωσιακό
Η απόλυτη απομόνωση δεν ήταν ποτέ η πρόθεσή μας. Όταν ταξιδεύουμε ως οικογένεια θέλουμε να έχουμε επαφή με τους ντόπιους. Με δύο μικρά παιδιά, συχνά παραλείπουμε τα δημοφιλή αξιοθέατα και συχνάζουμε με τους ντόπιους στις παιδικές χαρές, στα μικρά πάρκα, στην παραλία. Αυτή τη φορά, ο μόνος τρόπος μας για να λαμβάνουμε πληροφορίες όταν φτάναμε από μια παραλία στην άλλη, ή όταν σταματούσαμε για να αγοράσουμε προμήθειες σε μικρά χωριά, ήταν οι ντόπιοι. Αναγκάστηκαν να μιλήσουμε, να ρωτήσουμε, να ακούσουμε, να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε αυτή τη βαριά ποιητική προφορά των Σκωτσέζων. Ναι, ήμασταν ακόμα ξένοι στον τόπο, αλλά αισθανθήκαμε “βυθισμένοι” στη Σκωτία. Για πληροφορίες και χάρτες επισκεφθήκαμε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια το γραφείο τουριστικών πληροφοριών.
Είναι διαφωτιστικό
Παρά την έλλειψη προγράμματος και τους αργούς ρυθμούς, οι μέρες μας στο βορρά ήταν γεμάτες. Επειδή δεν ήμουν απασχολημένη με το τηλέφωνο, ελέγχοντας τις ενημερώσεις 100 φορές την ημέρα, είχα άπλετο χρόνο για εξερευνήσεις. Πέρασα πολύ χρόνο χωρίς να κάνω τίποτα. Απλά απολάμβανα το τοπίο. Κοίταζα τα απίστευτα αξιοθέατα μπροστά μου και τα άφηνα να με συγκινήσουν. Μετά από πολύ καιρό, ένιωσα έμπνευση. Η φαντασία ήρθε με εκρηκτικό τρόπο πίσω στη ζωή μου. Ήταν απίστευτο. «Το έχω ακόμα», σκέφτηκα. Ήμουν απλώς αδρανής. Ήμουν πολύ απασχολημένη να διαβάζω για τις ιδέες και τις σκέψεις των άλλων ανθρώπων αντί να ασχολούμαι με τις δικές μου.
Εχει πλάκα
Όταν ήμουν νεότερη και ταξίδευα στον κόσμο με τους γονείς μου, το κάναμε χωρίς τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας ή χιλιάδων εφαρμογών. Φυσικά, έχουμε χαθεί σε αρκετές περιπτώσεις, άλλες φορές δεν μας άρεσε το φαγητό που παραγγείλαμε και έπρεπε να μιλήσουμε με τους ντόπιους για συμβουλές αλλά ήταν όλα μέρος της περιπέτειας. Με την επικράτηση των smartphones αυτή η αβεβαιότητα έχει χαθεί ως επί το πλείστον. Στη Σκωτία, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, έπρεπε να πάρουμε να ρισκάρουμε με το φαγητό, με τους ανθρώπους, τους δρόμους, με ολόκληρο το ταξίδι μας. Κάποιες φορές είχαμε δίκιο και άλλες κάναμε λάθος, αλλά τις περισσότερες φορές ήταν απλά μια διασκεδαστική εμπειρία.
Είναι έκπληξη
Αν και στην αρχή σκέφτηκα ότι η Σκωτία θα με απογοητεύσει, αργότερα συνειδητοποίησα ότι ήταν μια ευλογία και θέλησα να αξιοποιήσω την ευκαιρία που μου δόθηκε στο έπακρο. Επικεντρώθηκα στο να είμαι εκεί για την οικογένειά μου, πραγματικά παρούσα, απολαμβάνοντας το απίστευτα όμορφο τοπίο και να είμαι ο εαυτός μου. Ήταν εκπληκτικό να συνειδητοποιώ ότι τελικά αυτό ακριβώς το είδος ταξιδιού χρειαζόμουν εγώ και η οικογένειά μου.
Όταν επιστρέψαμε στο σπίτι, η οικογένεια και οι φίλοι μας ήταν πολύ περίεργοι να μάθουν πως περάσαμε. Περισσότερο από άλλες φορές, επειδή αυτή τη φορά δεν γνώριζαν τίποτα γι ‘αυτό. Δεν υπήρχαν ενημερώσεις ή φωτογραφίες κατά τη διάρκεια της διαμονής μας στη Σκωτία. Και ήταν πολύ καλύτερα να τους πούμε για τις περιπέτειες μας από κοντά, παρά να πάρουμε εκατό “μου αρέσει” στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
πηγή: matadornetwork.com / μετάφραση-επιμέλεια: Βιβή Συργκάνη, enallaktikos.gr
