Του Γιάννη Μακριδάκη
Προχθές που μπήκα σε ένα κατάστημα και είδα ένα μηχάνημα, “πώς” το λένε, που βάζεις την κάρτα σου μέσα και πατάς κουμπιά και πληρώνεις, έγραφε πάνω του: “Ανέπαφες Συναλλαγές”.
Θυμήθηκα λοιπόν αυτά που έμαθα από την έρευνά μου για το “όλα για καλό”, ότι κατά την εποχή των λεπρών, τότε που βγαίνανε από το Λωβοκομείο της Χίου οι ασθενείς και πηγαίνανε στην πόλη να πουλήσουνε φυντάνια χιώτικου γιασεμιού, αφήνανε το γλαστράκι σε ένα πεζούλι, το έπαιρνε η νοικοκυρά, άφηνε αυτή με τη σειρά της το κέρμα στο πεζούλι, το έπαιρνε ο λεπρός.
Ανέπαφες συναλλαγές τις λέγανε τότε κι αυτές.
Προοδεύουμε.
