Isablle Stengers *the coming barbarism* the right not to pay attention *pg 59 (61)
/…if there is a childish dependency , it is our dependency that we placed in the epic fable of Progress…..If there must be emancipation, it will have to be carried out against […] the hold of the clandestine form of transcendence that has seized us. I will characterize it here by the strange right that has prevailed, a right that would have frightened all the people who knew how to honor divinities such as Gaia, because its a matter of the right not to pay attention.-
Έκθεση
H έκθεση, Αυτή η γη, το σώμα μoυ, που θα πραγματοποιηθέι τον Σεπτέμβριο στο Ωδείο ΑΘηνών, διαπραγματεύται μέσα από τον μύθο τη σχέση του ανθρώπου με τη γη.
Μέσα από τρεις επίκερες ιστορίες που μας ζητά να επαναξιολογήσουμε το δικαίωμά μας να μη δίνουμε προσοχή στις ανθρώπινες δημιουργίες μας και να μάθουμε και πάλι να αφουγκραζόμαστε.
Στα κοιτάσματα αερίου της Κύπρου έχουν δοθεί ονόματα από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία και τη μυθολογία, όπως Άνθεια, Δελφίνος, Γλαύκος, Καλυψώ, Ερατοσθένης, Αφροδίτη… Το γεγονός αυτό γεννά ερωτήματα:
Γιατί αυτές οι επονομασίες; Σε τι αποσκοπούν; Γιατί, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται το όνομα μιας θεότητας της ομορφιάς και της γονιμότητας σε μια παρέμβαση βλαπτική για τη φύση, και μάλιστα στην ίδια θάλασσα από την οποία αυτή αναδύθηκε;
Το φωσφοριζόψαρο, ένα γενετικά τροποποιημένο ψάρι που έχει μεταλλαχθεί για να φωσφορίζει, μια λειτουργία ουσιαστικά άχρηστη πέρα από τη διακοσμητική του χρήση, αποτελεί την δεύτερη ιστορία, η οποία ασχολείται με θέματα τέχνης, επιστήμης και τεχνολογίας.
Η βιοτεχνολογία είναι παρούσα σε κάθε πλευρά της ζωής μας. Η ιδέα ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε και να μεταλλάξουμε τη ζωή δεν είναι πλέον υπερβολική στις μέρες μας, καθώς η τεχνολογία μας επιτρέπει να διαβάσουμε και να γράψουμε DNA εύκολα και με μικρό κόστος.
Αυτή η βιοτεχνολογική επανάσταση φέρνει τον επιστημονικό κόσμο στο κρίσιμο σημείο της ιστορίας του που μπορεί πλεόν να αλλάξει το γενετικό του κώδικα. Μια πράξη που δεν έχει επιστροφή και δεν ξέρουμε που θα μας βγάλει, και όμως συζητείται σοβαρά.
Η τρίτη ιστορία, θα αναπτύξει τον κόσμο της μέλισσας, που λειτουργεί αρμονικά σε σχέση με το σύμπαν, την ομάδα (κυψέλη) και το άτομο.
Ανοίγοντας τη Wikipedia κάποιος θα διαβάσει ότι η μέλισσα είναι το πιο σημαντικό έντομο για τον άνθρωπο από οικονομικής άποψης. Οικονομική είναι η λέξη – κλειδί εδώ, καθώς η οικονομία παρουσιάζεται σαν να είναι ο μόνος τρόπος που μπορούμε να αντιληφθούμε τη σημαντικότητα ενός άλλου είδους.
Η μέλισσα είναι από του παλαιότερους κατοίκους του πλανήτη. Στην αρχαιότητα την λάτρευαν και την τιμούσαν. Οι ιέρειες της Άρτεμης της Έφεσου, της Ρέας, της Κυβέλης, της Δήμητρας και της Περσεφόνης λεγόντουσαν Μέλισσαι.
Σήμερα η ιερότητα των μελισσών έχει χαθεί. Οι μέλισσες κινδυνεύουν από τους τρόπους που έχουμε επιλέξει να ζούμε και να αντιμετωπίζουμε τη φύση και το περιβάλλον.
Αν η επιβίωση μας διακυβεύεται, αν ο πολιτισμός μας θέτει ακόμα ερωτήματα στο που στεκόμαστε σε σχέση με τον πλανήτη και τη Ζωή αυτά τα τρία γεγονότα πως απαντούν;
Σε αυτή την έκθεση στοχεύουμε σε μια εκδήλωση που αρνείται το δικαίωμα μας να μην δίνουμε προσοχή καθώς είναι ένα δικαίωμα που ποτέ δεν είχαμε. Είτε αυτά τα δικαιώματα αφορούν τα κοιτάσματα αερίου, της επιβιώσης άλλων είδων, ή την οικειοποίηση της μυθολογίας μας δεν μπορούμε να μη μας νοιάζει.
Συνεχώς πλέον πρέπει να ρωτάμε αν δίνουμε την προσοχή μας στο πολιτισμό που δημιουργούμε.
