Το – εσωτερικό κείμενο – “Σχέδιο δράσης για την Κοινωνική Οικονομία” του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει σήμερα το enallaktikos.gr
Ο Γιάννης Δραγασάκης συγκρότησε μια ομάδα εργασίας με επικεφαλής τον Ελληνοκαναδό Γιάννη Ρεστάκη – με μεγάλη εμπειρία στο συνεργατικό κίνημα – ο οποίος ολοκλήρωσε και παρέδωσε αυτό το κείμενο που μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω.
Στελέχη του κινήματος της Αλληλέγγυας, Κοινωνικής και Συνεργατικής Οικονομίας, που μελέτησαν προσεκτικά αυτό το πολυσέλιδο κείμενο, σημειώνουν ότι, γενικώς, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά, ωστόσο, είναι αρκετά θεωρητικό, δεν αποτυπώνει – αξιοποιεί την εφηρμοσμένη διεθνή και ευρωπαϊκή εμπειρία και δεν θέτει άμεσες και ρεαλιστικές προτεραιότητες για την ανάπτυξη του τρίτου – κοινωνικού τομέα της οικονομίας, ο οποίος αγγίζει πλέον το 10% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ.
Τα ίδια στελέχη – θα δημοσιεύσουμε σύντομα σχετικά κείμενα – παρατηρούν ότι δεν προτείνεται ένα ενιαίο θεσμικό και νομικό πλαίσιο αξιοποιώντας την ισπανική και κυρίως τη βάσκικη νομοθεσία και τις καινοτομίες του νέου νομοσχεδίου της Γαλλίας (πιστοποιεί υπό όρους μέχρι και εναλλακτικά νομίσματα), η οποία ίδρυσε κάτι σαν υφυπουργείο Κοινωνικής Οικονομίας .
Τέλος, αναφέρουν ότι δεν παρουσιάζεται κάποια πρόταση επανασχεδιασμού του ΕΣΠΑ, ώστε οι πόροι που αφορούν την Κοινωνική Οικονομία να μην κατευθύνονται σε ιδιώτες και να μην κατασπαταλούνται από το κράτος.
Αυτό είναι το Σχέδιο Δράσης του ΣΥΡΙΖΑ για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (ΚΑΟ)
Ζούμε, λοιπόν, και σήμερα μια ιστορική εποχή, που
δεν χαρακτηρίζεται μόνο από την κρίση και την κατάρρευση ξεπερασμένων μοντέλων,
αλλά ζούμε μια κρίση που τελικά θα γεννήσει και νέα μοντέλα και νέα υποδείγματα
κοινωνικής οργάνωσης, όπως έγινε και στο παρελθόν.
Με την έννοια λοιπόν αυτή, είναι ευκαιρία να
αναμετρηθούμε με τα ελλείμματα του παρελθόντος, να καλύψουμε αυτό το έλλειμμα
εκσυγχρονισμού, μέσα όμως από την αντιμετώπιση του σύγχρονου κοινωνικού
προβλήματος της ανεργίας, της κοινωνικής ασφάλισης και του κοινωνικού
αποκλεισμού. Θα μπορούσε έτσι να διαμορφωθεί ένα νέο υπόδειγμα στην Ελλάδα και
τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, που να συνδυάζει προωθημένες μορφές
δημοκρατίας, κοινωνικής αυτενέργειας, κοινωνικής δικαιοσύνης πάνω σε μια ισχυρή
βάση κοινών αγαθών, ένα υπόδειγμα κοινωνικοκεντρικό, που θα έδινε αξιοπρέπεια
και αυτοπεποίθηση στην κοινωνία, ελπίδα στο λαό, αισιοδοξία στη νέα γενιά.
Έτσι, η Ελλάδα από πειραματόζωο της λιτότητας και
της καταστροφής θα μπορούσε να γίνει πεδίο εφαρμογής πρωτοπόρων ιδεών και
πολιτικών, και το όφελος δεν θα ήταν μόνο για εμάς. Ο κόσμος θα αποκτούσε μια
εστία ασφάλειας σε μια περιοχή ανασφάλειας και η «γερασμένη» Ευρώπη θα μπορούσε
να ξανανιώσει μέσα από τη συμβίωση διαφορετικών αναπτυξιακών υποδειγμάτων στο
εσωτερικό της.
Ας μην βιαστούν κάποιοι να πουν ότι αυτά είναι
ουτοπίες, διότι υπάρχουν και ουτοπίες που είναι ρεαλιστικές. Είναι αυτές που η
υλοποίησή τους εξαρτάται όχι από υπερφυσικές δυνάμεις, αλλά από την ενότητα και
τη συλλογική δράση των απλών ανθρώπων στην Ευρώπη, στην Ελλάδα και στον κόσμο.
–
Γιάννης Δραγασάκης
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ……………………………………………………………………………………………………………………………………. 4
I. ΘΕΣΜΙΚΕΣ –
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ……………………………………………………………. 10
II. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΤΟΜΕΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ 19
III. ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΣ
ΤΟΜΕΑΣ………………………………………………………………………………………. 28
IV. ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΔΗΜΟΥΣ
…………………………………………………………………………………………
35
V. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ
ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ…………………………………………………………………………… 36
V. ΑΜΕΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ …………………………………………………………………….. 42
VI. ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΡΩΝ
– ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ…………………………………………………………… 46
ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
………………………………………………………………………………………..51
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ…………………………………………………………………………………………………………………………… 53
Μέλη της Ομάδας
Εργασίας:
Θεανώ Φωτίου
Ιωάννης Μάργαρης
Πέτρος Λιναρδός
Ανδρέας Καρίτζης
Μαρία Καραμεσσίνη
Γιάννης Βάρκας
Γιώργος
Σταμπούλης
Πέτρος Ρυλμόν
Σύμβουλοι
Σοφία Αδάμ
Κάρολος Καβουλάκος
Λουκάς Μπρέχας
Σχολιαστές:
