Αυτός που πυροβολεί τη χώρα…
Η ελληνική κυβέρνηση έδειξε από πολύ νωρίς ποιες είναι οι προθέσεις της κάτι που έχει προκαλέσει έκπληξη και εκνευρισμό στο στρατόπεδο των δανειστών. Ακόμη και ο ψυχρός Ντάισελμπλουμ δε μπόρεσε να κρύψει τον εκνευρισμό του και εκτέθηκε στο παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό, σε αντίθεση με το Γιάννη Βαρουφάκη, που αντλώντας δύναμη από το δίκαιο των αιτημάτων του, στάθηκε με αξιοπρέπεια στο ύψος των περιστάσεων και έκανε τους Έλληνες να αισθανθούν περηφάνια , κάτι που σίγουρα έχουν πολλά χρόνια να νιώσουν…
Για πρώτη φορά από τότε που ο Γεώργιος Παπανδρέου ο ΄Β σε συνεργασία με τον τότε πρόεδρο του ΔΝΤ Στρος Καν πρόσφερε τη χώρα βορά στα νύχια των δανειστών, οι διεθνείς τοκογλύφοι είχαν συνηθίσει όταν ερχόντουσαν για δήθεν διαπραγματεύσεις στην Ελλάδα να επισκέπτονται σαν αποικιοκράτες την ευρωπαϊκή Μπανανία, να μοιράζουν στους ιθαγενείς καθρεφτάκια και να αποχωρούν έχοντας εισπράξει σαν αμοιβή το αίμα και τον ιδρώτα αυτού του λαού, γνωρίζοντας ότι με σταθερά βήματα και σε αγαστή συνεργασία με τους ντόπιους απογόνους των πολιτικών τζακιών και των παρατρεχάμενών τους, σταδιακά όλος ο πλούτος αυτής της χώρας θα γίνει δικός τους.
Μα εκεί που όλα πήγαιναν καλά και οι ιθαγενείς με μπροστάρηδες τη διαπλεκόμενη Ελληνική άρχουσα τάξη, ήταν υπάκουοι υπήκοοι ήρθε η πρώτη μεγάλη σφαλιάρα για τους ντόπιους και ξένους κυρίαρχους αυτής της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε μια «πολιτικά ορθή» εκλογική νίκη, δηλαδή δεν κέρδισε με δυο – τρεις μονάδες τη ΝΔ, μα πλησίασε τις 10 μονάδες διαφορά και άγγιξε το 37% του εκλογικού σώματος. Αυτό σήμαινε ότι ο Ελληνικός λαός έδινε στο ΣΥΡΙΖΑ την εντολή να πάει σε μια μετωπική σύγκρουση με την ως τότε πολιτική, που ακολουθήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και να προασπίσει τα συμφέροντά του, έτσι ώστε να μπει ένα τέλος σε αυτή την εθνοκτόνα πορεία. Η δεύτερη ηχηρή σφαλιάρα ήρθε όταν μέσα σε λίγες μόνο ώρες αφού βγήκε πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας σχημάτισε κυβέρνηση εθνικής ενότητας μαζί με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον Πάνο Καμμένο. Αυτή η κίνηση προκάλεσε τη θυελλώδη αντίδραση όλων των μνημονιακών δυνάμεων εντός και εκτός Ελλάδας. Δυστυχώς για τον κύριο Σόιμπλε ο ΣΥΡΙΖΑ δε σχημάτισε κυβέρνηση με τον εκλεκτό του τον κύριο Θεοδωράκη. Δυστυχώς ο κύριος Μπόμπολας από τους μεγαλύτερους υπεύθυνους για τη σημερινή κατάντια της χώρας δεν θα συγκυβερνούσε με τον Αλέξη Τσίπρα… Δυστυχώς για αυτούς, μα ευτυχώς για τον Ελληνικό λαό.
Από εκείνη τη στιγμή ξέσπασε μια λυσσαλέα επίθεση εναντίων των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που σαφέστατα είχε και ως αποδέκτη τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κύριος Μπίστης, ο κος Βενιζέλος, στελέχη της ΝΔ αλλά και μέλη του ΚΚΕ και της εξωκοινοβουλευτική αριστεράς άρχισαν να βλέπουν τερατογενέσεις. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες χαρακτηρίστηκαν ακροδεξιοί κάτι σαν «πιο πολιτισμένοι» χρυσαυγίτες. Τι κι αν δεν έφεραν καμιά αντίρρηση στην πρόταση της κυρίας Χριστοδουλοπούλου για παροχή ιθαγένειας σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα; Μικρή σημασία είχε…. Βεβαίως τέτοιο νόμο αυτοί οι ψευτοδημοκράτες που κυβερνούσαν ποτέ δεν είχαν φέρει προς ψήφιση. Παρόλα αυτά ο Πάνος Καμμένος είναι ακροδεξιός και αυτοί δημοκράτες. Για να μην ξεχνάμε ότι όσο η «σοβαρή» Χρυσή Αυγή αποτελούσε μια εναλλακτική για τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ τα συστημικά ΜΜΕ προσπαθούσαν να ηρωοποιήσουν τους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής.
Μετά από αυτά τα δυο πρώτα χαστούκια η πορεία της Ελληνικής κυβέρνησης ήταν σαρωτική. Ολομέτωπη επίθεση ενάντια στην υποτέλεια, στην ξενοκρατία, στο ραγιαδισμό και στη διαφθορά. Μια ολομέτωπη επίθεση, όμως που συνοδεύεται από ήθος, παλικαριά, δικαιοσύνη και φρόνηση. Ο Ελληνικός λαός έχει καταλάβει πολύ καλά ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα οικονομικό πρόβλημα, μα για μια πολιτική εξόντωσης του λαού μας και σε αυτή την πολιτική θα εναντιωθεί τιμώντας την αντιστασιακή του παράδοση.
Ο ελληνικός λαός πρέπει να αποτελέσει το ισχυρότερο στήριγμα αυτή της κυβέρνησης και να είναι ο πιο σκληρός κριτής της, με σκοπό πάντοτε την ενδυνάμωση της διαπραγματευτικής ισχύς της χώρας μας. Μα σε αυτό το μοτίβο πρέπει να στηριχτεί και η κριτική των άλλων πολιτικών δυνάμεων, που βρίσκονται απέναντι από την κυβέρνηση. Γιατί δεν τιμάει καθόλου αυτές τις πολιτικές δυνάμεις που αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση να εύχονται τον αιφνίδιο θάνατο αυτή της κυβέρνησης για να ανακτήσουν την εκλογική τους πελατεία. Δεν τιμάει τα στελέχη του ΚΚΕ αλλά ούτε και την ιστορία του κόμματος μια ισοπεδωτική κριτική, που ταυτίζει το ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ας θυμίσω στους συντρόφους, ότι όποτε το ΚΚΕ εντελώς οπορτουνιστικά ευχόταν την καταστροφή του αντιπάλου του, για να αποκομίσει εκλογικά οφέλη, στο τέλος έπεφτε αυτό στην παγίδα, που το ίδιο είχε στήσει. Αλλά και τι να πει κανείς για τον πρώην πρωθυπουργό της χώρας και το ακροδεξιό συρφετό που έχει μαζέψει γύρω του. (Αλήθεια μήπως έχει ξεχάσει κανείς ότι ο κύριος Βενιζέλος υπερασπιζόταν τους ακροδεξιούς της Ουκρανίας και ήταν από τους πρώτους μαζί με τον κύριο Ερντογάν, που ήθελαν να βομβαρδίσουν τη Συρία στο πλευρό των Τζιχαντιστών). Αυτός ο ακροδεξιός συρφετός επένδυσε πριν τις εκλογές στην καταστροφή της χώρας, ο ίδιος ακροδεξιός συρφετός ποντάρει και τώρα στην καταστροφή της χώρας.
Και για να μην παρεξηγηθώ… Η κριτική στην κυβέρνηση πρέπει να είναι σκληρή και δίκαιη με γνώμονα πάντοτε το συμφέρον του ελληνικού λαού, μα μια κριτική, που σα στόχο έχει να κλονίσει το έργο της Ελληνικής κυβέρνησης και να επαναφέρει στην Ελλάδα την τρόικα για να συνεχίσει την εθνοκτόνα πολιτική της πρέπει να μας βρει αποφασιστικά απέναντί της. Και να μην ξεχνάτε κύριε Σαμαρά ότι αυτός που πυροβολεί τη χώρα δεν θα αργήσει να πυροβολήσει τα πόδια του. Γι’ αυτό θα ήταν καλύτερα για όλους σας, για όλη αυτή την πολιτική ανεπάγγελτη αλητεία, που κυβέρνησε τη χώρα κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης να συνεχίσει απρόσκοπτη την ταβανοθεραπεία της και να μην μπει εμπόδιο στα δίκαια αιτήματα του ελληνικού λαού για κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία. Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος!
Χαμπίμπης Στάθης
Χολαργός 1/2/2015
