Δημοψήφισμα υπέρβασης του φόβου και της οργής, του Άκη Σιαμαντζιούρα *
Αν σε συμβουλέψουν να ψηφίσεις το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ, μην τους πιστέψεις. Μην τους πιστέψεις, κυρίως, αν σε παροτρύνουν να ψηφίσεις ΑΚΥΡΟ, ΛΕΥΚΟ ή ΑΠΟΧΗ. Σκέψου, απλά, ποιο είναι το συμφέρον σε προσωπικό, οικογενειακό και εθνικό επίπεδο. Αναλογίσου εάν δύο λάθη απειρίας του ΣΥΡΙΖΑ και μία δογματική εμμονή του ΚΚΕ μπορούν να συγκριθούν με την ανοχή στη διαφθορά, την κατασπατάληση και την υπερχρέωση του δημοσίου χρήματος στην Ελλάδα από το παλαιοκομματικό σύστημα διακυβέρνησης.
Τα δύο λάθη του ΣΥΡΙΖΑ
Η πεντάμηνη διαπραγμάτευση της Κυβέρνησης Τσίπρα με το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έγινε κάτω από τη λανθασμένη παραδοχή ότι μπορούν να λειτουργήσουν ως Θεσμοί κι όχι ως Δανειστές. Το πρώτο λάθος της ηγετικής ομάδας διαπραγμάτευσης εστιάζεται στην αποδοχή του περιορισμού παροχής ρευστότητας του μηχανισμού ELA καθόλη τη διάρκεια της πεντάμηνης διαπραγμάτευσης. Έπρεπε να απαιτηθεί ως αυτονόητα ελάχιστη προϋπόθεση έναρξης μιας στοιχειώδους διαπραγμάτευσης η ανάλογη παροχή ρευστότητας με εκείνη που παρείχε η ΕΚΤ στην Ελλάδα το Μάιο και τον Ιούνιο του 2012. Ήταν η περίοδος κατά την οποία χαρτονομίσματα του ευρώ μεταφέρονταν αεροπορικώς από την Ιταλία για την αντιμετώπιση της φυγής κεφαλαίων (bank run) και την αποτροπή του ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων (capital control). Με την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων και την προκήρυξη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, δεν διασφαλίστηκαν αντίμετρα στο ενδεχόμενο άρνησης παροχής ρευστότητας από την ΕΚΤ και την επιβολή ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Κυβέρνηση Τσίπρα έπρεπε να επισπεύσει την καταβολή των συντάξεων, τουλάχιστον, μία βδομάδα πριν την προκήρυξή του Δημοψηφίσματος, όχι μόνο για να προστατεύσει τους ηλικιωμένους Έλληνες από το δημόσιο εξευτελισμό μπροστά από τα ΑΤΜ, αλλά και για να διασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή του Δημοψηφίσματος χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη του οικονομικού εκφοβισμού.
Η προβοκάτσια του ΚΚΕ
Στις δημοτικές εκλογές του Μαΐου του 2014, ο Δήμος Αριστοτέλη αποτέλεσε ένα επιτυχημένο πείραμα δημοκρατικής εκπροσώπησης σε μία περιοχή που η εξόρυξη χρυσού από την εταιρία ELDORANDO GOLD δίχασε την τοπική κοινωνία της Χαλκιδικής. Με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, η τοπική κοινωνία εκπροσωπήθηκε από το ενωτικό ψηφοδέλτιο «Κίνημα Ανάπτυξης» του Ιωάννη Μίχου, ως αντιπρόταση στο ψηφοδέλτιο «Όραμα Πολιτών» του απερχόμενου Δημάρχου Χρήστου Πάχτα, που εκπροσωπούσε όχι μόνο τα συμφέροντα της εταιρίας και των εργαζομένων, αλλά κυρίως του παλαιοκομματικού συστήματος διακυβέρνησης της Μεταπολίτευσης. Σ’ αυτήν τη δημοκρατική διαδικασία κομματικής υπέρβασης σε τοπικό επίπεδο, το ΚΚΕ δεν συμμετείχε ενωτικά, αλλά επέλεξε να εκπροσωπηθεί από το κομματικό ψηφοδέλτιο «Λαϊκή Συσπείρωση Αριστοτέλη» του Ιωάννη Τρικαλιώτη. Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν οριακό με 51% και 16 έδρες (Ιω. Μίχος), 47% και 11 έδρες (Χρ. Πάχτας) και 2% και καμία έδρα (Ιω. Τρικαλιώτης). Διαπιστώνουμε ότι ο δογματισμός του ΚΚΕ, που κινείται στο μεταίχμιο της προβοκάτσιας, όχι μόνο δεν οδήγησε στην εκπροσώπησή του στο Δήμο Αριστοτέλη, αλλά οριακά δεν απέτρεψε την πρωτιά του ενωτικού και υπερκομματικού κινήματος στο Δήμο Αριστοτέλη. Άραγε, η εμμονή του ΚΚΕ να εκφραστεί με το δικό του ψηφοδέλτιο στο επικείμενο Δημοψήφισμα, ενισχύοντας το ΑΚΥΡΟ, θα καθορίσει μία οριακή επικράτηση του ΝΑΙ ή θα αποτρέψει μία καθολική επικράτηση του ΟΧΙ;
Με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015, καλείσαι να υπερβείς το φόβο του ΝΑΙ και την οργή του ΟΧΙ. Μην λησμονήσεις ότι το παλαιοκομματικό σύστημα διακυβέρνησης, όπως αυτό εκφράζεται με τους πρώην Πρωθυπουργούς (Κ. Μητσοτάκη, Κ. Σημίτη, Κ. Καραμανλή, Γ. Παπανδρέου και Αντ. Σαμαρά), υποστηρίζει σύσσωμο το ΝΑΙ. Καλείσαι, ουσιαστικά, με το ΝΑΙ να αμνηστεύσεις την πενταετή περίοδο λιτότητας και τα βαθύτερα αίτια που το γέννησαν και με το ΟΧΙ να αμνηστεύσεις τα τρία λάθη της Αριστεράς. Η επιλογή, νομίζω, είναι πολιτικά αυτονόητη και εθνικά επιβεβλημένη…
* Ο Άκης Σιαμαντζιούρας (asiam@aegean.gr) είναι διδάκτορας Οικολογίας
