17.8 C
Athens
Παρασκευή, 17 Μαΐου, 2024
ΑρχικήΑΠΟΨΕΙΣΕκλογική νίκη – πολιτική ήττα! του Αντώνη Κοκορίκου

Εκλογική νίκη – πολιτική ήττα! του Αντώνη Κοκορίκου


Μια επανάληψη του Ιουνίου 2012, μια ευκαιρία για διόρθωση του ΣΥΡΙΖΑ

 
Του Αντώνη Κοκορίκου

 

Η πρωτιά της Ρένας Δούρου, είναι σημαντική εκλογική νίκη του
ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί να αξιοποιηθεί για μια πολιτική νίκη, δηλαδή για ανατροπή. Αν
η διαχείριση του εκλογικού αποτελέσματος όμως είναι ανάλογη με το εκλογικό
αποτέλεσμα του Ιουνίου 2014, τότε θα καταλήξει σε πολιτική ήττα για τον ΣΥΡΙΖΑ
και σε πολιτική νίκη για τη συγκυβέρνηση.

 
Τι έγινε τον Μάϊο του 2014; Η ΝΔ πήρε 20% και ο ΣΥΡΙΖΑ 17%.
Ήταν μια εκλογική νίκη για τον ΣΥΡΙΖΑ πέρα από τις προσδοκίες του. Ήθελε να
πάρει 9% και να βγεί τρίτο κόμμα, ώστε να λάβει την Τρίτη διερευνητική εντολή
την οποία δεν θα κατέθετε αμέσως όπως δήλωσε το ΚΚΕ, το οποίο ήταν ως τότε το
φαβορί για την Τρίτη θέση.
 
Η πολιτική ευκαιρία για νίκη του ΣΥΡΙΖΑ (και κυρίως των
πολιτών που τον ψήφισαν) ήταν ότι μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση με τις
ψήφους της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ και με την ανοχή της ΝΔ. Να υλοποιήσει το
πρόγραμμά του, ακυρώνοντας τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, την κατάργηση
των συλλογικών συμβάσεων και ξεκινώντας διαπραγματεύσεις για ένα άλλο μνημόνιο.
Σε τρείς μήνες και αφού είχε υλοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις θα
μπορούσε να πάει πάλι σε εκλογές για να επικυρώσουν ή όχι οι πολίτες το αποτέλεσμα
της διαπραγμάτευσης.
 
Αντί γι αυτό, προτίμησε να μην αξιοποιήσει την εκλογική του
νίκη για να πετύχει μια πολιτική νίκη. Κατέθεσε την Τρίτη διερευνητική εκλογή
και οδήγησε τη χώρα σε εκλογές. Έδειξε ότι ήταν ανώριμος να γίνει από τη μια
μέρα στην άλλη μεγάλο κόμμα και να αναλάβει τις ευθύνες του.
 
Ένα μήνα αργότερα, τον Ιούνιο του 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε 27%
και η ΝΔ το 30% των ψήφων. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγαγε τη μεγαλύτερη εκλογική νίκη της
ιστορίας του αλλά εισέπραξε (κυρίως οι πολίτες που τον ψήφισαν) μια πολιτική
ήττα. Η ΝΔ σχημάτισε κυβέρνηση μαζί με το ΠΑΣΟΚ και με τη ΔΗΜΑΡ, η πολιτική του
μνημονίου συνεχίστηκε αδιατάρακτα και ανακουφίστηκε η Μέρκελ με τον Σαρκοζύ.
Ανακουφίστηκε όμως και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πανηγύρισε την κατάκτηση
της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε προφανή δυσαρμονία με τους
ψηφοφόρους του οι οποίοι εισέπραξαν την πολιτική ήττα. Αυτό φάνηκε και από την
αδύναμη πλέον συμμετοχή τους σε απεργιακές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες.
Γιατί δεν φαινόταν ελπίδα βελούδινης απόκρουσης του μνημονίου, μέσα από
εκλογές.  Αυτή η απογοήτευση συνοδεύει
τον ΣΥΡΙΖΑ κι έτσι δεν μπορεί να ξεκολλήσει από το 20% το οποίο διατηρεί, γιατί
οι απογοητευμένοι από το ΠΑΣΟΚ πολίτες δεν έχουν άλλη εναλλακτική λύση και
επιλογή.
 
Όπως το 2012, έτσι και το 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει μια
εκλογική νίκη, την οποία διαχειρίζεται έτσι ώστε να καταλήξει σε πολιτική ήττα
για τους πολίτες, αλλά και για το ίδιο το κόμμα. Δείχνει στην πράξη και ασχέτως
προθέσεων, ότι ενδιαφέρεται να κατοχυρώσει μόνον εκλογικά οφέλη (όπως κάνουν τα
μικρά κόμματα) και όχι να σημειώσει πολιτική νίκη. (όπως κάνουν τα μεγάλα
κόμματα εξουσίας).
 
Στις εκλογές του 2009 ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε το 4,5% των ψήφων, εκ
των οποίων το 1,5% μπορούμε ασφαλώς να το χρεώσουμε στη ΔΗΜΑΡ που αποσπάστηκε
αμέσως μετά. Απομένει το 3% που είναι ο σκληρός πυρήνας του, ο οποίος το
ακολουθεί από συστάσεως του κόμματος. Το 2012 υιοθετεί  κομματικούς συνδυασμούς με εμφανείς
συνεργασίες ελάχιστων κομματικών στελεχών της κεντροαριστεράς, τα οποία
επανεκλέγονται όλα με τη σημαία του. (Σακοράφα, Μητρόπουλος, Κουρουμπλής, Παναγούλης,
Αθανασίου κλπ)  Ελλείψει άλλων υποψηφίων
αυτής της κατηγορίας, εκλέγονται πολλά περισσότερα στελέχη που εκπροσωπούν τον
στενό πυρήνα του 3%. Δυσανάλογα πολλά άγνωστα στελέχη,  εκλέγονται με ελάχιστους σταυρούς, χωρίς να
έχουν καμία αναγνωρισιμότητα. Όλα τα στελέχη που έχουν κάποια προηγούμενη δράση
εκλέγονται πανηγυρικά και με πολλούς σταυρούς, γιατί είναι γνωστά στους
κεντροαριστερούς πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και έχουν δεσμούς μαζί τους.
(Γλέζος, Δραγασάκης, Παπαδημούλης κλπ)
 
Κάτι ανάλογο έγινε και με τη ΔΗΜΑΡ, η οποία τριπλασίασε τις
ψήφους της από 1,5% σε 4,5% και εκλέχτηκαν όλοι οι υποψήφιοι που προέρχονται
από το ΠΑΣΟΚ (Οικονόμου, Αμοιρίδης, Βουδούρης, Μιχελογιαννάκης κλπ)
παρασύροντας τα γνωστά στελέχη της ΔΗΜΑΡ με πολλούς σταυρούς και συμπληρώθηκε ο
αριθμός από άγνωστα στελέχη που εκλέγονται πρώτη φορά.
 
Στελέχη της κεντροαριστεράς, εκδιώκονται από τα ψηφοδέλτια
του ΣΥΡΙΖΑ λόγω διαφωνίας κάποιων συνιστωσών και βρίσκουν στέγη στους
Ανεξάρτητους Έλληνες. (Δημαράς, Μαριάς κλπ) Η προσωπική εκλογική βάση που έχουν
οι βουλευτές που προέρχονται από τη ΝΔ, δεν τους επιτρέπει να έχουν το
προβάδισμα.
 
Εντελώς ενδεικτικά, από το 44% πού πήρε το ΠΑΣΟΚ το 2009, ως
τις δημοτικές εκλογές του 2010 έχουν αποχωρήσει τόσοι πολλοί, ώστε ο Σγουρός
εκλέγεται περιφερειάρχης με το 8% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς
καταλόγους! Αυτή η εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ, μετατρέπεται σε πολιτική νίκη του
Παπανδρέου ο οποίος μπορεί να συνεχίσει την εφαρμογή των μνημονίων, καταστρέφοντας
τους Έλληνες και την κυριαρχία της χώρας. Απέναντι στον μνημονιακό Σγουρό,
κατέβηκαν διασπασμένοι ΕΠΤΑ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ συνδυασμοί. Μόνον έτσι βγήκε πρώτος
ο Σγουρός με δεύτερο τον Κικίλια της ΝΔ. (το μήνυμα μπορούμε να πούμε εκ των
υστέρων ότι ήταν πως μετά το ΠΑΣΟΚ έρχεται η ΝΔ).
 
Εντελώς ενδεικτικά, δύο χρόνια αργότερα, το 2012, από το 44%
του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009, το 24% έχει πάει στον ΣΥΡΙΖΑ, το 3% στη ΔΗΜΑΡ,
το 2% στους Ανεξάρτητους Έλληνες, το 12% μένει στο ΠΑΣΟΚ και το 3% πηγαίνει στη
ΝΔ. Είναι αυτό το μικρό ποσοστό, που δίνει την εκλογική νίκη στη ΝΔ το οποίο
μετατρέπει σε πολιτική νίκη ο Σαμαράς αλλά για λογαριασμό της τρόϊκας, των
μνημονίων της Μέρκελ και των τραπεζιτών. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ απογοητεύονται,
αλλά η ηγεσία του πανηγυρίζει στις πλατείες. Γιατί είχαν διαφορετικούς στόχους.
 
Δύο χρόνια αργότερα, την πρώτη Κυριακή των αυτοδιοικητικών
εκλογών έχουμε άλλη μια εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία δεν δείχνει να
μπορεί να την μετατρέψει σε πολιτική νίκη για τους πολίτες και για τη χώρα σαν
να είναι μεγάλο κόμμα. Τη διαχειρίζεται σαν μικρό κόμμα που έγινε μεσαίο.

 

Δείτε πρώτα τους αριθμούς:



Δούρου Ρένα 23,73% ΣΥΡΙΖΑ

Σγουρός Γιάννης 22,18% ΠΑΣΟΚ – Με δίκτυο επιρροής στην Αττική στην ΝΔ, ΔΗΜΑΡ
και τοπικούς παράγοντες.

Κουμουτσάκος Γιώργος 14,17% ΝΔ

Παναγιώταρος Ηλίας 11,10% ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Παφίλης Θανάσης 10,63% ΚΚΕ

Χαϊκάλης Παύλος 7,14% ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Τζήμερος Θάνος 2,98% ΔΡΑΣΗ – νεοφιλελεύθεροι

Γάκης Αντώνης 2,24% ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ
Κουτσούμπα Δέσποινα 2,08% ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Μαντούβαλος Πέτρος 1,98% ΛΑΟΣ
Γιαννακάκη Μαρία 1,76% ΔΗΜΑΡ
 
23,73+10,63+7,14+2,24+2+1,80=      47,54
22,18+14,17+2,98+1.98=       41,31
 
Αφήνουμε  απέξω τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής για να
δούμε στην κάλπη πως θα συμπεριφερθούν. Υποθέτουμε ότι η συμμετοχή δεν θα αυξηθεί,
γιατί δεν μπορούμε να υποθέσουμε τον προσανατολισμό αυτής της αύξησης.
 
Η Ρένα Δούρου, είναι μια στενά
κομματική υποψηφιότητα, αν και στο ψηφοδέλτιο έχουν σημειωθεί ανοίγματα σε
προσωπικό επίπεδο, σε μικρούς όμορους πολιτικούς χώρους όπως οι οικολόγοι κλπ.
Όλα τα άλλα κόμματα, κατεβαίνουν ανεξάρτητα και μετρούν τις δυνάμεις τους. Ο
ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται ΠΡΩΤΟ κόμμα στην Αττική, στην μεγαλύτερη περιφέρεια της
χώρας για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ. (Το μήνυμα μπορεί να είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα σχηματίσει την
επόμενη κυβέρνηση της χώρας).
 
Οι δεξαμενές ψήφων που μπορεί να
αντλήσει περισσότερες ψήφους η Ρένα Δούρου στο δεύτερο γύρο, είναι σαφώς
μεγαλύτερες, από τις δεξαμενές ψήφων από όπου μπορεί να αντλήσει ο Σγουρός.
Πρακτικά ο Σγουρός μπορεί να πάρει μόνον τις ψήφους της ΝΔ και του ΛΑΟΣ. Με
αναγωγή, η Δούρου μπορεί να κερδίσει με 7 μονάδες διαφορά τον Σγουρό,
υποθέτοντας ότι οι νέοι ψηφοφόροι που δεν ψήφισαν την πρώτη Κυριακή θα
εξισορροπηθούν από τους απογοητευμένους του πρώτου γύρου. Εξαιρούμε πάντα τη
Χρυσή Αυγή. ΜΟΝΟΝ η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αν ψηφίσει μαζικά τον Σγουρό, μετά από μια
υπόγεια συμφωνία με τη ΝΔ, μπορεί να δώσει τη νίκη στον Σγουρό!!!
 
Εδώ χρειάζεται ένας Μπρατάκος! Και
θα αποδειχθεί ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι η εφεδρεία του συστήματος. Αυτό πρέπει να
καταγγελθεί προκαταβολικά και όχι τη βραδιά των εκλογών. Γιατί γίνονται τέτοιες
σκέψεις και επαφές με αντάλλαγμα τον τερματισμό της στοχοποίησης της Χρυσής
Αυγής. Είναι κοινό μυστικό.
 
Αν υποθέσουμε ότι το σύστημα δεν
θελήσει να εναγκαλιστεί τη Χρυσή Αυγή με απροσδιόριστες συνέπειες για το
πολιτικό σύστημα αν κάνει τέτοια κωλοτούμπα, η Ρένα Δούρου θα εκλεγεί
περιφερειάρχης και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει νικήσει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ΜΑΖΙ, ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ
και με τις καλύτερες γι αυτούς προϋποθέσεις, με την υποστήριξη των μέσων
ενημέρωσης και των τοπικών δικτύων πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Ο
ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να έχει την υποστήριξη των μέσων ενημέρωσης και των συμφερόντων
που θίγονται από την πολιτική του μνημονίου.
 
Είναι μια εκλογική νίκη πρώτης
γραμμής και μπορεί να μεταφραστεί σε πολιτική ήττα είτε για τους πολίτες είτε
για το σύστημα εξουσίας και τους προστάτες του ντόπιους και ξένους. Εξαρτάται
από τη διαχείριση του αποτελέσματος που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
 
Γιατί το σύστημα δεν θα κάνει
λάθος. Ήδη διαχειρίζεται σωστά το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής και έχει
κερδίσει τις εντυπώσεις με το επιχείρημα ότι κερδίζει τις 12 από τις 13
περιφέρειες και τη συντριπτική πλειοψηφία των Δήμων. Πηγαίνει στην κάλπη των
ευρωεκλογών με τον αέρα της νίκης, της στασιμότητας (σταθερότητας) και της
έλλειψης εναλλακτικής οδού.
 
Η μάχη πρέπει να δοθεί ώστε να
χτιστούν συμμαχίες. Καθοριστικό ρόλο θα παίξουν όσοι ψήφισαν Παφίλη (ΚΚΕ) και
Χαϊκάλη (ΑΝΕΛ), αλλά σημαντικός είναι ο ρόλος των μικρών ήτοι: Οικολόγοι,
ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΔΗΜΑΡ. Ας τους δούμε ξεχωριστά:

1. Το ΚΚΕ επίσημα θα συστήσει
αποχή από την κάλπη, αλλά δεν θα εισακουστεί από όλους. Μόνον οι φανατικοί θα
το ακολουθήσουν. Η πιθανότερη επιλογή τους είναι η Ρένα Δούρου. Το ΚΚΕ πρέπει
να πιεστεί ώστε να παραδεχθεί ότι δεν είναι όλοι ίδιοι.
2. Οι ΑΝΕΛ είναι ο πιο πολύτιμος
σύμμαχος. Πρέπει να γίνουν κεντρικές συνεννοήσεις ανάμεσα στα δύο κόμματα.
Πρέπει να δημιουργηθεί ρεύμα νίκης.
3. Οι οικολόγοι είναι μέσα στις
αυτονόητες συνεργασίες και πρέπει να γίνουν επίσημες επαφές, ώστε να
δημιουργηθεί ρεύμα νίκης.
4. Με τον Ανταρσυα επίσης πρέπει
να γίνουν προσπάθειες ώστε κάποιοι να εκδηλωθούν θετικά υπέρ της Δούρου και να
τύχουν μεγάλης δημοσιότητας.
 
Μεγάλη πολιτική σημασία έχει η
στάση της ΔΗΜΑΡ. Ο Σγουρός την έχει ήδη λεηλατήσει. Θα ήταν μεγάλη επιτυχία για
τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να αποσπάσει επίσημη υποστήριξη στον Σγουρό. Θα
απενοχοποιήσει την ψήφο στον μνημονιακό Σγουρό και θα του δώσει εύσημα
ανεξάρτητης υποψηφιότητας που μπορεί να επικοινωνεί με τους όμορους πολιτικούς
χώρους. Είναι πολύ σημαντικό να γίνει κεντρική συμφωνία με τη ΔΗΜΑΡ, η οποία θα
ενισχύσει την πτέρυγα που δεν θέλει επιστροφή στην κυβέρνηση και εκλογική
συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Κυρίως όμως θα βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στη διαμόρφωση του
πολιτικού του προφίλ, θα σπάσει την απομόνωση και θα βοηθήσει τους συνδυασμούς
στους λίγους δήμους τη δεύτερη Κυριακή και στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα ο
Καμίνης, υποστηρίζεται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Καμίνης και Μπουτάρης
είναι το πρόσωπο της ΔΗΜΑΡ που την διαφοροποιεί από τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο.
 
Από το 2010 ο Φώτης Κουβέλης έχει
αποδείξει ότι μπορεί να σημειώνει πολιτικές νίκες μέσα από συνεργασίες παρά τα
μικρά εκλογικά αποτελέσματα. Καμίνης και Μπουτάρης είναι πολύτιμοι για τον
Κουβέλη και για την εικόνα της ΔΗΜΑΡ. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ του κλείσει την πόρτα,
δυναμώνει την πτέρυγα που θέλει συνεργασία με Σαμαρά και Βενιζέλο. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ
αποσπάσει τη ΔΗΜΑΡ από τη συγκυβέρνηση, βελτιώνει το δικό του προφίλ μαζί με
της ΔΗΜΑΡ.
 
Ειδικά στην Αθήνα, υποψήφιος που
στο μέλλον θα υποστηρίζεται και από τις δύο πλευρές, μπορεί να είναι
ακαταμάχητος έναντι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ΜΑΖΙ. Αυτή την εικόνα δίνει το γεγονός
ότι η ΝΔ δεν έχει υποψήφιό της στο δεύτερο γύρο.
Ας δούμε τα νούμερα:
 
Καμίνης Γιώργος 21,05%

Σακελλαρίδης Γαβριήλ 20%

Σπηλιωτόπουλος Άρης 16,92%

Κασιδιάρης Ηλίας 16,12%

Σοφιανός Νίκος 7,42%

Κακλαμάνης Νικήτας 7, 11%

Καπερνάρος Βασίλης 3,56%

Αβραμίδης Νίκος 2,30%


 
 
Τι
δείχνει το αποτέλεσμα;
  1. Στον Δήμο Αθηναίων, ο Σακελλαρίδης έχει μικρότερες
    πιθανότητες να κερδίσει τον Δήμο, καθώς όχι μόνον δεν έχει ικανό
    προβάδισμα, αλλά και οι δεξαμενές από όπου μπορεί να αντλήσει ψήφους στο
    δεύτερο γύρο, είναι μικρότερες από τις δεξαμενές από όπου αντλεί ήδη ο
    Καμίνης. Η υποστήριξη της ΝΔ είναι ικανή να του δώσει τη νίκη, την οποία
    στις προηγούμενες εκλογές είχε κατακτήσει εναντίον της ΝΔ. Επειδή και εδώ
    θα έχουμε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και άλλα σχήματα της κεντροαριστεράς ΜΑΖΙ εναντίον
    του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ, έχει ενδιαφέρον το αποτέλεσμα. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ
    χωρίς πολιτικές συμμαχίες, να νικήσει τη δεξιά μαζί με την κεντροαριστερά;
 




 
  1. Στη Θεσσαλονίκη, ο Μπουτάρης είναι εναντίον του
    υποψηφίου της Δεξιάς, όπως και στις προηγούμενες εκλογές. Πιθανότατα θα
    κερδίσει ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κουνήσει το μικρό του δαχτυλάκι. Μόνον
    μια σαφής υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Μπουτάρη, μπορεί να του αποφέρει
    πολιτικά οφέλη, με αύξηση του κύρους του στον κόσμο της κεντροαριστεράς.
    Μια κίνηση που θα δείχνει ότι δεν τους θεωρεί όλους ίδιους. Συνεπώς πρέπει
    ΣΑΦΩΣ να καλέσει σε υπερψήφιση του Μπουτάρη, κι όχι να αφήνει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
    να δρέπουν ανενόχλητοι τις δάφνες.
  2. Το ανάλογο ισχύει για τον Πειραιά, με χειρότερες
    προϋποθέσεις.
 
Μώραλης Γιάννης 33,17%

Μιχαλολιάκος Βασίλης 31,35%

Δρίτσας Θοδωρής 17,09%

Παντελάκη Ελπίδα 6,73%

Κούζηλος Νίκος 5,76%

Βουράκης Ιωσήφ 2,48%

Καλογερογιάννης Αντώνιος 2,02%
 
  1. Ο Γιάννης Μώραλης παίρνει ψήφους από όλο το πολιτικό
    φάσμα αλλά κυρίως της κεντροαριστεράς και από τον κόσμο του Ολυμπιακού.
    Είναι η κορύφωση των «τοπικών
    συνθηκών»
    που δεν μπορούν να αγνοούνται. Αντίπαλος είναι ο
    καθαρόαιμος υποψήφιος της Δεξιάς και είναι σαφώς προτιμότερο για τον
    ΣΥΡΙΖΑ να χάσει, παρά να κερδίσει. Είναι απαραίτητο γνωστά στελέχη του
    ΣΥΡΙΖΑ να μιλήσουν υπέρ του Μώραλη, αλλά όχι ο Δρίτσας ή η επίσημη ηγεσία,
    γιατί τότε γίνεσαι ουρά και τσόντα στην εκλογική νίκη άλλων. Αντιθέτως
    χτίζεις συμμαχίες με την διακριτική υποστήριξη. 
 
Έμμεσα
πολιτικά οφέλη.
 
  1. Η υποστήριξη προς Μπουτάρη και Μώραλη, μπορεί να φέρει
    κέρδη στον Σακελλαρίδη στην
    Αθήνα.
    Υπάρχουν πολλοί Αθηναίοι που υποστηρίζουν τον Μπουτάρη και
    τον Μώραλη και θα ακουστεί στα αυτιά τους θετικά. Είτε γιατί είναι
    ολυμπιακοί, είτε γιατί είναι αντιδεξιοί, είτε γιατί βλέπουν μάλλον θετικά
    τον ΣΥΡΙΖΑ σε σύγκριση με την κυβέρνηση. Αυξάνοντας τις πιθανότητες του
    Σακελλαρίδη, ωφελείται μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί να μειώσει τη διαφορά, ή
    ακόμα και να κάνει την έκπληξη. Και στις δύο περιπτώσεις ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί
    να υιοθετήσει θετική στάση για το αποτέλεσμα όπου η
    ΝΔ+ΠΑΣΟΚ+ΔΗΜΑΡ+Οικολόγοι+νεοφιλελεύθεροι κατεβαίνουν ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ δηλαδή με
    τις καλύτερες γι αυτούς προϋποθέσεις.
  2. Αν νικήσουν Μπουτάρης, Μώραλης και Καμίνης στις
    επαναληπτικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει χάσει παντού, αλλά θα έχει
    συμβάλει στη νίκη σε δύο από τις τρείς περιπτώσεις και κυρίως η ΝΔ και το
    ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να πούν ότι είναι δικοί τους υποψήφιοι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ
    μπορεί να πεί ότι συνέβαλε στη νίκη τους και χωρίς τη δική του συμβολή δεν θα είχαν νικήσει τους αντιπάλους
    τους της Δεξιάς.
    Όλοι μπορούν να υποθέσουν πλέον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ
    ΜΑΖΙ με την κεντροαριστερά είναι ακαταμάχητοι εναντίον της Δεξιάς. Κι αυτό
    δυσκολεύει τα πράγματα όχι μόνον για τη Δεξιά (που χάνει τον αέρα του
    πρωταγωνιστή και του πρώτου κόμματος) αλλά κυρίως για το ΠΑΣΟΚ που ΠΡΕΠΕΙ
    να δεί μονόδρομο στην αποχώρηση από την συγκυβέρνηση. Μακριά από τη
    ΝΔ, είναι η θέληση των ψηφοφόρων του, αλλά όχι του Βενιζέλου, του Λοβέρδου
    και του Μόσιαλου. Η διεύρυνση του χάσματος ηγεσίας και βάσης του ΠΑΣΟΚ θα
    είναι το μεγάλο έμμεσο πολιτικό όφελος του ΣΥΡΙΖΑ.
  3. Η φοβική αντιμετώπιση των αυτοδιοικητικών εκλογών από
    τον ΣΥΡΙΖΑ, ο περιορισμός του στις στενά κομματικές του δυνάμεις, η απουσία
    του από το πολιτικό αλισβερίσι, του προσδίδει ομοιότητες με το ΚΚΕ που δεν
    θέλει ποτέ να κυβερνήσει, αλλά να στέκεται στη γωνιά και να καταγγέλει. Το
    ΚΚΕ είναι σίγουρο ότι δεν θέλει να ανακατευτεί ούτε με τον Μπουτάρη, ούτε
    με τον Καμίνη, ούτε με τον Μώραλη, ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι οπαδοί του ΚΚΕ
    δεν έχουν την ίδια γνώμη με την ηγεσία του και θα πάνε να ψηφίσουν και
    στην αυτοδιοικητική κάλπη. Τι θα επιλέξουν; Προφανώς θα κάνουν τις ίδιες
    επιλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δούρου, στην Αττική, Σακελλαρίδη στην Αθήνα, Μώραλη
    στον Πειραιά και Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη.
  4. Απέναντι στους Ανεξάρτητους Έλληνες, χρειάζεται
    μεγαλύτερο άνοιγμα και προσέγγιση. Γιατί υπάρχουν στελέχη της
    κεντροαριστεράς τα οποία ασφυκτιούν, αλλά έχουν αποκλειστεί στο παρελθόν
    από τον ΣΥΡΙΖΑ. (Μαριάς, Δημαράς, Μαρκάτος κλπ) Οι προερχόμενοι από τη ΝΔ
    είναι αυτοί που δεν ψήφισαν ποτέ τα μνημόνια, είναι οι δεξιοί που έσωσαν
    την τιμή της Δεξιάς και είναι το μεγαλύτερο ανάχωμα των δεξιών προς τη
    Χρυσή Αυγή και τον νεοφασισμό. Είναι πολύτιμος σύμμαχος.
  5. Αυτά τα ανοίγματα, ανοίγουν δρόμους για την επικοινωνία
    του ΣΥΡΙΖΑ με πλατύτερα στρώματα του πληθυσμού, με τα οποία αποδεικνύεται
    ότι δεν επικοινωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη, δεν
    μπορεί να στέκεται μακριά με ποσοστά μεσαίου κόμματος και να παρατηρεί τις
    εξελίξεις.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!
echo ‘’ ;