ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΚΟΜΗ ΠΕΜΠΤΕΣ, έως τις 31 Ιανουαρίου, ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ…
«ΕΑΝ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΙΛΤΡΟ» τάδε έφη Γιάννης Παπαθύμνιος για το θεατρικό έργο «τρύπιο βαρέλι»
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΥΜΝΙΟΣ μιλά στην Χαρί Λέκκα
«Ασχέτως παιδείας, εκπαίδευσης, κοινωνικής τάξης, αν οδηγούν ντεσεβώ ή πόρσε, οι θεατές στο «Τρύπιο βαρέλι» στη μικρή σκηνή του Αλκμήνη, είναι ιδιαίτερα θερμοί και υποστηρικτικοί στην προσπάθειά μας…»
Ένας ακόμη κωμικός ρόλος για σας, αυτός που ερμηνεύετε στο «Τρύπιο βαρέλι» ή είναι και κάτι άλλο;
Οι ρόλοι που έχω παίξει ήταν κυρίως δραματικοί. Εδώ επίσης οι ρόλοι δεν είναι κωμικοί. Κωμικές είναι οι καταστάσεις του έργου. Υπάρχει όμως και κάτι «άλλο» κάτι ακόμα αν θέλετε. Ο Θεοδόσης Πελεγρίνης και η φιλοσοφική βάση στην οποία στηρίζεται όλη η παράσταση. Είναι ένα υπαρξιακό έργο που μπορεί να θυμίζει το θέατρο του παραλόγου μέσα από ένα ελληνικό φίλτρο.
Πως αισθανθήκατε όταν διαβάσατε για πρώτη φορά το «Τρύπιο βαρέλι»;
Το είδα σαν ένα νόμισμα με δύο όψεις. Αισθάνθηκα ότι οι καταστάσεις με αφορούσαν και βρίσκονταν στην μία όψη του νομίσματος και ο Θεοδόσης Πελεγρίνης στην άλλη. Ένιωσα ότι επιτέλους είχε έρθει η ώρα να ξεφύγω από τους νατουραλιστικούς ήρωες που ερμήνευα μέχρι τώρα.
Μοιράζεστε τη σκηνή με έναν πανεπιστημιακό δάσκαλο. Γράφτηκε κάπου, ότι το έργο είναι ένα ρεσιτάλ για δύο πρόσωπα. Πως νιώσατε στις πρόβες που ο συμπρωταγωνιστής σας δεν είναι ηθοποιός;
Ο συμπρωταγωνιστής μου είναι ηθοποιός. Ποιεί ήθος επί σκηνής. Δεν είναι απαραίτητη η ακαδημαϊκή εκπαίδευση σε έναν άνθρωπο που ασχολείται τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια με το θέατρο. Άλλωστε το θέατρο είναι απόλυτα ομαδική εργασία. Όλοι δουλέψαμε με συνέπεια για το καλό αποτέλεσμα κάτω από τις σαφείς οδηγίες της σκηνοθέτιδας μας της Άννας Σωτρίνη. Αυτό το πολύ καλό αποτέλεσμα όπως λέτε το μοιραζόμαστε όλοι μαζί η δημιουργική ομάδα ανεξαιρέτως. Από την Πάγια Βεάκη στα σκηνικά και τα κοστούμια τον Ευάγγελο Κάλλοου και τον πατέρα του Χρήστο Κάλλοου στα βίντεο αρτ, μέχρι τον Φιλήμονα Ορκόπουλο ως βοηθό σκηνοθέτη.
Θα επιθυμούσατε να συνεργαστείτε ξανά με την κα Άννα Σωτρίνη, η πείρα σας τι λέει;
Ναι, Ναι, Ναι!!! Η Άννα έχει το θεωρητικό υπόβαθρο, δασκάλα υποκριτικής άλλωστε χρόνια, στη σχολή Βεάκη. Ασχολείται με τη σκηνοθεσία στο θέατρο πολύ καιρό και έχει στο ενεργητικό της πολλές καλές παραστάσεις. Έτσι την γνώρισα κι εγώ μέσα από τις παραστάσεις της. Έχει την θεωρητική γνώση την εμπειρία και την πρακτική να «στήσει» μια όμορφη παράσταση. Γιατί να έλεγα ποτέ όχι;
Σκηνοθετικά έχει παρεμβάσεις. Το έργο απ’ όσο γνωρίζουμε δεν γράφτηκε ως κωμωδία. Παρόλα αυτά εκεί που θλίβεσαι εκεί γελάς. Πόσο δύσκολο είναι κατά τη γνώμη σας να αλλάξει το ύφος ενός έργου ο σκηνοθέτης;
Με μια πρώτη ανάγνωση το έργο φαίνεται βαρύ και μαύρο. Με μια δεύτερη ματιά ανακαλύπτεις πράγματα ανάλαφρα με αστείες ατάκες αλλά και καταστάσεις, όπως συμβαίνει και στη ζωή μας, ακόμα και αν οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουμε όταν συμβαίνουν. Αυτές πτυχές του έργου έφερε στην επιφάνεια και ανέδειξε η Άννα Σωτρίνη.
Για τους υπόλοιπους συντελεστές τι έχετε να μας πείτε;
Σας μίλησα για τους συντελεστές και πιο πάνω., αλλά! Με τον Θεοδόση Πελεγρίνη θα ήθελα να είχα ξανά μία συνεργασία. Είναι άλλωστε μια παλιά μου επιθυμία. Για την Άννα τι παραπάνω να πω!!! Πιστεύω ότι καταλάβατε από τα προηγούμενα λόγια μου πόσο θέλω να συνεργάζομαι μαζί της και πόσο την εκτιμώ και αγαπώ. Για τον συνάδελφο Χρήστο Κάλλοου και τον Ευάγγελο Κάλλοου να επισημάνω πως είναι άψογοι επαγγελματίες με φαντασία και ταλέντο. Η Πάγια Βεάκη -τι να πω τώρα- η ιστορία του νεώτερου ελληνικού θεάτρου σε ένα πρόσωπο! Όσο για τον Φιλήμωνα Ορκόπουλο, είναι πολύ τυχερός που στην αρχή της σταδιοδρομίας του ξεκινάει μέσα σε ένα τόσο πνευματικό περιβάλλον.
Για το κοινό;
Ασχέτως παιδείας, εκπαίδευσης, κοινωνικής τάξης, αν οδηγούν ντεσεβώ ή πόρσε, οι θεατές στο «Τρύπιο βαρέλι» στη μικρή σκηνή του Αλκμήνη, είναι ιδιαίτερα θερμοί και υποστηρικτικοί στην προσπάθειά μας και τους ευχαριστώ από καρδιάς. Τι παραπάνω μπορεί να ζητήσει ένας ηθοποιός από το παρατεταμένο και ζεστό τους χειροκρότημα; Άλλωστε εκείνοι είναι και η αιτία που συνεχίζουμε τις παραστάσεις μας κάθε Πέμπτη μέχρι τουλάχιστον στις 31 Ιανουαρίου.
