Στις 27 Μαρτίου 1961 κλείνουν οι φυλακές της Γυάρου για να ξανανοίξουν από το χούντα το 1967.
Στο θανατονήσι της Γυάρου εκτοπίστηκαν χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι τόσο μετά τον εμφύλιο όσο και στην διάρκεια της δικτατορίας.
Πολλοί ιστορικοί ονομάζουν τη Γυάρο το Νταχάου της Μεσογείου, καθώς πάνω στα βράχια του άγονου νησιού χτίστηκε ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα φυλακών.
Η Γυάρος υπήρξε τόπος εξορίας από το 1947 μέχρι το 1952, από το 1955 μέχρι το 1961 και από το 1967 μέχρι το 1974.
Οι εργασίες για την κατασκευή της φυλακής ξεκίνησαν το 1947 και με υπουργική απόφαση του 2001 χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο.
