Η ερωτική πάλη των τάξεων. Πώς θα βρεις το πριγκιπόπουλο που ονειρεύεσαι | Του Νίκου Στεφανίδη

Η ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ 

Πως θα βρείτε  τα πριγκιπόπουλα της ζωής σας!

Του Νίκου Στεφανίδη

Αντί προλόγου

Είναι τέχνη να γεμίζεις ιστορίες με ωραίες εικόνες από ρυάκια γάργαρα, ανθισμένες τριανταφυλλιές που σε μεθούν με το άρωμα τους, τον ήλιο που σιγοκαίει το μεταξένιο δέρμα, τα άστρα που φεγγίζουν την ελπίδα στο σκοτάδι…αλλά δεν με φτιάχνει.

Ούτε επίσης μυθοπλασίες που τάχα έχουν και πλοκή…

Δεν χρειάζεται να είναι αποκλεισμένοι σε ένα νησί, ούτε σε ένα πλοίο που βυθίζεται αργά…

Όχι τίποτε από αυτά.  Ένας απλός διάλογος είναι.

Και είναι διάλογος γιατί η αλήθεια έχει πολλές όψεις…

Ήταν άραγε σωστή η εκτίμηση των  Μαρξ και Ένγκελς, ότι η  αντιπαλότητα συμβαίνει μεταξύ της τάξης των κατεχόντων τα μέσα παραγωγής και της εργατικής τάξης; 

Αρχικά ας περιγράψουμε «καθημερινές» ταξικές αντιθέσεις! 

Επειδή ο χώρος δεν έχει σημασία ας μεταφερθούμε σε ένα απλό μπαρ, που θα μπορούσε να είναι στην Αθήνα, στην Νέα Υόρκη, το Λονδίνο…κάπου τέλος πάντων, αλλά δεν σας λέω!

Το μπαρ είναι “κακόφημο” …

Δηλαδή τι κακόφημο αν σκεφτεί κανείς ότι το μεγαλύτερο μέρος της Γαλλικής λογοτεχνίας, εικαστικών και φιλοσοφίας του 19ου και 20ου αιώνα εμπνεύστηκε και ξέδωσε σε ανάλογα μέρη με κοκέτες πολυτελείας. Αναζητούσαν όλοι την Ασπασία και την Φρύνη τους!

                                                           ~*~

Τα κορίτσια έχουν φύγει και πίσω από το μπαρ η Anni, πανέμορφη και χωρίς να βιάζεται, εξυπηρετεί δυο ακόμη πελάτες. Ο ένας, ο Bill, είναι γύρω στα 35 και ο άλλος καλοντυμένος, ο Sir James, καμιά 15ετια μεγαλύτερος.

Έχουν πιει αρκετά. 

Ο Bill είναι μελαγχολικός, εντυπωσιακά γοητευτικός και φαίνεται να μονοπωλεί το ενδιαφέρον της Anni, όταν παρεμβαίνει σαν παλιός γνώριμος ο James.

   James—Τι ιδιαίτερο σας συμβαίνει απόψε κύριε Β και δεν χαμογελάτε; 

• Bill—  Πίνω στην μνήμη μιας σχέσης που τέλειωσε…
• J—Και ο λόγος;
• Β— Sir James, δεν θέλει πολλά για να συμβεί το κακό… Μακάρι να μπορούσα να καταλάβω την γυναικεία συμπεριφορά.
• J—Είστε άδικος, το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το φύλο.
• Β—Αλλά;
• J—Είναι κόντρα στην φύση να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί να συνυπάρχει στο διηνεκές με έναν άνθρωπο, με την ίδια επιθυμία.
• Β— Και όλα τα γνωστά ζευγάρια που επί αιώνες υμνήθηκαν;
• J— Χα! Για δες τα μάτια των περισσότερων συζύγων, δες το μίσος που τρέφουν ο ένας για τον άλλον, στερημένοι από ελευθερία, από ζωή! Τι θα ακούγαμε αν άνοιγαν τα χείλη να μεταφέρουν τις σκέψεις…
• Β— Το μίσος συνυπάρχει παντού, σε στις σχέσεις, στις θρησκείες, στις επαναστάσεις … ακόμη και στην φιλία!
• J—Ναι, είναι το κατακάθι της αγάπης, η πιο σωστά του έρωτα.  Βλέπεις τα έχουμε συγκεχυμένα. «Ο έρωτας είναι εξέγερση, η αγάπη επανάσταση» που έλεγε και ένας φίλος. Ο έρωτας είναι εκρηκτικός, στιγμιαίος, ενώ η αγάπη συνθηκολόγηση…
• Β—Δεν με βρίσκετε αντίθετο. Όμως λένε πώς ο έρωτας είναι το πρώτο στάδιο που μετασχηματίζεται σε αγάπη!
• J— Très banal… Ο Michel Houellebecq το αποδίδει τέλεια… “Όταν χάνεται ο σαρκικός έρωτας, όλα χάνονται. Ένας σκυθρωπός εκνευρισμός, έρχεται να καλύψει ανούσια τις ημέρες που διαδέχονται η μια την άλλη” … Ο έρωτας – εξέγερση, τα θέλει όλα, ρισκάρει με πάθος ασυμβίβαστο, η αγάπη – επανάσταση είναι μια επιβολή μετά από νίκη.
• Β—Δεν υπάρχει επανάσταση χωρίς εξέγερση!
• J—Κι όμως οι ειρηνικές επαναστάσεις είναι αυτές με τις πιο βαθιές τομές και την μεγαλύτερη διάρκεια. Παρατήρησε τα ηλικιωμένα ζευγάρια, τις γενιές που δεν γνωρίστηκαν σε μπαρ, δεν φλέρταραν. Θα δεις ότι είναι περισσότερο ισορροπημένα από τα σύγχρονα ζευγάρια, που προκύπτουν από τον δήθεν ελεύθερο τρόπο επιλογής.
•   Β —Τα λέτε όλα αυτά γιατί ο έρωτας είναι εξοστρακισμένος από τα αριστοκρατικά γκέτο σας. Οι γάμοι σας μοιάζουν περισσότερο με συγχώνευση εταιριών.
• J—Χα, χα! Η επίδραση του Ιταλικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 60 είναι εμφανής πάνω σου. Ήταν η εποχή που κατατροπώθηκε η αριστοκρατία για τρίτη φορά μετά τις εισβολές στις Βερσαλλίες και στο Κρεμλίνο. 
• Β—Και γιατί κατατροπώθηκε;
• J— Γιατί μετά από τόσους καταστροφικούς πολέμους έπρεπε να δοθεί η ψευδαίσθηση μιας ισότητας…Τότε, μόνο ως εικόνα, έπρεπε να ξεθωριάσει η βασιλεία και η αριστοκρατία… 
• Β—Από ολόκληρο τον κόσμο, μόνο σε δύο χώρες απαγορεύονται οι τίτλοι ευγενείας…στην Ελλάδα και το Μεξικό, δεν νομίζω να έχει αλλάξει κάτι…Τελικά ΕΣΕΙΣ ερωτεύεστε;
• J—Σε μια διαφορετική βάση, αυτήν, της ηδονής, που δεν έχει στόχους ούτε κανόνες. Είναι μια ορμέμφυτη διαδικασία, λίγο πιο εξελιγμένη από την ζωώδη. “Με μαστίγιο την ηδονή, αυτόν τον δήμιο που δεν έχει τέλος” έλεγε ο Baudelaire. 
• Β— Για αυτό κι οι έρωτες δεν ζουν…Όμως τα ζώα γιατί δεν ερωτεύονται;
• J— Γιατί τα ζώα δεν έχουν ιδιοκτησία! Όταν επιθυμήσει κάποιο κάτι δεν έχει παρά να το διεκδικήσει! 
• Β—Άλλο και τούτο! Θέλετε να πείτε ότι ο έρωτας συνυπάρχει μετά από την εμφάνιση της ιδιοκτησίας.
• J—Ακριβώς είναι μια παρενέργεια της ανασφάλειας, που μόνο ασφυξία μπορεί να επιφέρει.
• Β—Διαφωνώ, διαφωνώ! Ο έρωτας υπάρχει στο σύμπαν ως ενέργεια. Ίσως μάλιστα αποτελεί και μια θεμελιώδη αρχή του! Είναι Η ΈΛΞΗ!! Είναι η συμπαντική ισορροπία!
• J—Ισορροπία…Λάθος! Το σύμπαν λειτουργεί ακατάπαυστα, γεννά, καταπίνει, καταστρέφει, μετασχηματίζει… Ένα τεράστιο στομάχι, ένα τεράστιο κεφάλι. Και λειτουργεί απόλυτα ιεραρχικά, σαν ΕΜΑΣ.
• Β—Ιεραρχικά; Τελικά ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει…Οι μεγαλύτερες επιστημονικές ανακαλύψεις έγιναν από ελεύθερα μυαλά. Οι ασιατικές αυτοκρατορίες έφτασαν μέχρι ένα σημείο. Αν δεν υπήρχε ο συνδυασμός και των δύο θα ήμασταν σαν τους Αζτέκους, χωρίς τροχό!
• J—Η πλανητική έλξη, αφήνει κενά γιατί υπάρχουν αλληλεπιδράσεις και οι τάσεις φυγής! Διαφορετικά θα έχουμε σύγκρουση! Δες τους ερωτευμένους, μέτρησε τους…δεν υπάρχει η ίδια ποσότητα επιθυμίας! Αυτός που θέλει λιγότερο είναι αυτός που έλκει και ελέγχει το παιχνίδι, ο εραστής…αυτός που θέλει περισσότερο είναι ο ερωμένος, έλκεται… και είναι ο χαμένος! Ένα άρρωστο παιχνίδι είναι ο έρωτας, γιατί δεν το παραδέχεσαι…
• Β— Ο Μπρύκνερ δεν είναι τόσο απόλυτος σαν εσάς. “ Ο έρωτας, λέει, δεν είναι σπάνιος…ο αμοιβαίος όμως έρωτας είναι σπανιότατος”.  Η δύναμη σας, συντρίβει τα συναισθήματα. Και οι άνθρωποι με γοητεία και φυσική ομορφιά  έχουν άπειρες επιλογές, αλλά δεν χάνουν τις ιδιότητες τους.
• J—Εσείς όλοι έχετε μια τελείως διαφορετική εικόνα για τον πλούτο. Είστε σαν τα κουνούπια που δεν γνωρίζουν τίποτα για τον χειμώνα…δεν έχετε τα δεδομένα για να αντιληφθείτε πως είναι δυνατό να λειτουργούν κάποιοι, που από την στιγμή της γένεσης τους όπως και οι πρόγονοι τους, έχουν ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ και τους ανήκει ΟΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ. Ο πλούτος και η αφθονία είναι παγιωμένα αιώνες πριν…δεν αλλάζει και δεν πρόκειται να αλλάξει… Ο δικός σας εφήμερος πλούτος προκύπτει ως επιδόρπιο, επιβράβευσης, όπως στα άλογα ιππασίας…Αναβάτες σας όμως είμαστε εμείς…
• Β—Στις παγκόσμιες αναμετρήσεις που καταστρέφονται τα πάντα, δεν αλλάζει η σχέση της αφθονίας, δεν υπάρχουν χαμένοι και κερδισμένοι;
• J—Φυσικά και υπάρχουν χαμένοι-κερδισμένοι, αλλά μόνο μεταξύ σας, σεβαστοί πολίτες…Είναι μια μικρή αναδιανομή των αγαθών που σας διαθέτουμε. Εμείς δεν χάνουμε ποτέ… Τα δικά μας τείχη είναι απόρθητα σε κάθε αντιμαχόμενη χώρα! Οι ιπποτικοί κανόνες μεταξύ των φαινομενικά εχθρών, έχτισαν αυτή την σχέση εδώ και αιώνες. 
• Β—Και όλοι εμείς οι άλλοι, οι απλοί, στην κρεατομηχανή των πολέμων…Ωραία η κοινωνική σας πρόνοια! Όμως στον Α΄ Παγκόσμιο το 1914 στο Δυτικό Μέτωπο, είχαμε την Ανακωχή των Χριστουγέννων! Απλοί στρατιώτες στα αντίπαλα χαρακώματα, απειθαρχώντας άφησαν τα όπλα και ενώθηκαν για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα! 
• J—Ήταν όντως μια μοναδική στιγμή στην ιστορία…Αλλά τα απρόβλεπτα λάθη διορθώνονται! Τις επόμενες μέρες η εμφάνιση και η χρήση των χημικών αερίων, επανέφερε πάλι το μίσος! Εξάλλου μόλις πρόσφατα έγινε γνωστή η ιστορία …Τότε και για πάρα πολλά χρόνια ελάχιστοι γνώριζαν το γεγονός!
• Β—Μη με θεωρείτε ηλίθιο σερ James… Είμαι σε θέση να αντιλαμβάνομαι το παρόν. Τώρα δεν φοβάστε ανάλογα περιστατικά…Φροντίζετε να τονώσετε το μίσος μεταξύ των αντιπάλων με προβοκάτσιες και επικοινωνιακά τρικ…ενώ τηλεκατευθυνόμενα όπλα εκτελούν χιλιάδες, όχι πια στα χαρακώματα αλλά στα σπίτια τους…κερδίζετε και το κόστος μεταφοράς στα πεδία σφαγής!
• J—Κάτι λέγατε για την περιπέτεια της σχέσης σας όμως και από πολεμιστής του έρωτα, μετατραπήκατε σε γεωπολιτικό αναλυτή, κύριε Β
• Β— Σερ, σε αυτό το όμορφο μπορντέλο ξεφεύγουμε καμιά φορά…Όπως κι εσείς άλλωστε! Για μιλήσατε μου όμως για την δική σας σύζυγο!
• J—Σε εμάς υπάρχει η γυναίκα μητέρα, που επιλέγεται με αυστηρότητα και απόλυτη συνέπεια χιλιάδες χρόνια τώρα, από την εποχή των πρώτων Φαραώ μέχρι στις εσχατιές του κόσμου, ακολουθείται τελετουργικά ο ίδιος κανόνας… Παρεκτροπές δεν συγχωρούνται…η ποινή για τους παραβάτες συνήθως είναι η εσχάτη. NO MERCY Νταϊάνα…
• Β— Ο Μοντεσκιέ είπε ότι η μονογαμία έδωσε μεγαλύτερη ισχύ στις γυναίκες συζύγους, σε αντίθεση με την πολυγαμία της ανατολής που τις περιόρισε!  
• J– Έχουμε…τις καλύτερες, τις πιο όμορφες γυναίκες που μας παρέχει ο βιολογικός σας μπαξές, με απόλυτη εξουσία στο σώμα…αναλώσιμες, ανακυκλωμένες, υποταγμένες, υπάκουες, πρόθυμες…με αντίτιμο μερικές ώρες χλιδής κοντά στην εξουσία… Μετά από τόση αφθονία γιατί να θέλουμε τον Έρωτα;
• Β—Μα… αυτή την υπέροχη δύναμη που σου αλλάζει τα χρώματα, τον κόσμο, την διάθεση, που σου δίνει την αίσθηση της αθανασίας, λυπάμαι, αλλά την χάνετε… Και το “σύνδρομο” Μίδας σας στερεί την δυνατότητα να νιώσετε, να αισθανθείτε… 
• J— Η ζωή είναι αλλού κύριε Β…Δεν είναι στον φόβο της απώλειας του Έρωτα και στο αέναο παιχνίδι της μαργαρίτας, “μ΄άγαπά -δεν μ΄άγαπά”. Μιλάς για ένα ανώριμο παιδί που τραυματίζει περαστικούς με τα βέλη του…Έτσι τον είδαν οι αρχαίοι! Επίσης οι ίδιοι δεν μίλησαν ποτέ για αγάπη…Την λέξη την χρησιμοποιούσαν μόνο για γενικές έννοιες “ αγαπώ τις επιστήμες, τις τέχνες, τις γυναίκες, τα παιδιά, τα σκυλιά κλπ” Μέχρι που την ανέδειξαν οι Χριστιανοί, με τις αγάπες. Είχαν βλέπεις την αλλεργία με τον Έρωτα…Δεν γινόταν να πεις “είμαι ερωτευμένος με τον Θεό”. 
• Β—Εγώ νιώθω αυτό το κάψιμο και σφίξιμο λίγο πιο πάνω από την κοιλιά και μου αρέσει…Μου λείπει τώρα ο έρωτας μου…και πίνω και πάλι μου αρέσει …και αν βρεθώ μαζί της θα την κατασπαράξω…
• J— Ο Επικούρειος Λουκρήτιος, περιγράφει πολύ γλαφυρά την αδυναμία λειτουργίας της λογικής υπό την επήρεια του έρωτα… Χλευάζει τους ανθρωπάκους που χτυπημένοι από τα «βέλη» του, θεοποιούν ότι ερωτικά κατέχουν, θεωρώντας αναντικατάστατες, μέτριες, άσχημες, η και όμορφες γυναίκες. Και για την ερωτική απογοήτευση, συνιστά μία θεραπεία…χώστε την στην πρώτη που θα βρείτε μπροστά σας για να συνέλθετε…Και μπροστά σας έχετε την πανέμορφη Α που μας σερβίρει τα ποτά και σας γλυκοκοιτάζει…Τι λέτε κύριε Β;
• Anni –Sir James ο Λουκρήτιος αναφέρει και ένα Αισώπειο παραμύθι, τον παραφορτωμένο γάιδαρο με τα τέσσερα σακιά… 
• J—Μου αρέσουν τα παραμύθια, συνεχίστε!
• Α—Ενώ προχωρούσαν στον δρόμο με το αφεντικό του, εμφανίστηκαν οι εχθροί, στο κάλεσμα του να κρυφτούν, ο γάιδαρος τον ρώτησε με πόσα σακιά  φορτώνουν τα ζώα τους… και όταν πληροφορήθηκε ότι και αυτοί τέσσερα έβαζαν, είπε – Τότε ποιος ο λόγος να κρυφτώ ….
• J— Που κολλάει αυτό;
• Α—Στην προηγούμενη συζήτηση που είχατε για τον πόλεμο… Αν οι αντιμαχόμενες ηγεσίες στην πραγματικότητα είναι από το ίδιο στρατόπεδο, ποιος ο λόγος οι πολίτες να πέφτουν θύματα ; 
• J –Με απογοητεύεις! Θα περίμενα να μιλήσεις για το επίμαχο θέμα!
• Α— Για αυτό έχω να πω, ότι όσο πιο αδύναμοι ψυχολογικά είμαστε τόσο πιο σφοδρά ερωτευόμαστε! Άρα δεν έχουμε μεγάλες αποκλίσεις. Όμως παρουσιάσατε την τάξη σας σαν άτρωτη…ενώ η παγκόσμια κλασική λογοτεχνία είναι γεμάτη από αριστοκρατικούς έρωτες και περιπέτειες…
•  J—Να που βρήκες και σύμμαχο Bill! Θα έλεγα ότι οι δύο σας έχετε ξεκινήσει εναντίον μου …ταξικό αγώνα! Ο Μαρξ λείπει από την παρέα !!
• Β—Ο Μαρξ μπορεί να αναφέρθηκε σε ταξική πάλη, όρο που ξεσήκωσε από τον Karl Gron *, αλλά καινοτόμησε παρουσιάζοντας μια νέα τάξη «αυτών που κατείχαν τα μέσα παραγωγής» και εξαφάνισε μια άλλη τους…αριστοκράτες!
•   J – Φλερτάρεις με θεωρίες συνωμοσίας. Πως μπορείς να αμφισβητήσεις ένα τόσο μεγάλο φιλόσοφο; Ελάχιστοι έχουν επηρεάσει τον κόσμο όσο αυτός!
• Β—Πέρασα από Μαρξιστική οργάνωση όταν σπούδαζα, λόγω ερωτικής απογοήτευσης…Και είδα την αρρώστια των οπαδών και των «ευαγγελίων» τους. Ο ίδιος ο Μαρξ στον πρόλογο του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ζητά συγνώμη για το …δυσνόητο του έργου του και να που έγιναν όλοι Μαρξιστές! 
• Α—Γιατί μήπως είναι κατανοητά και τα κανονικά ευαγγέλια ; Θυμάστε κάτι που να σας έχει συγκλονίσει, να σας αλλάξει την ζωή; Απλοϊκές ιστορίες ντυμένες με θαύματα της εποχής,  προετοιμάζουν τους πιστούς να δηλώσουν υποταγή για να επωφεληθούν αποκτώντας μια «καλή άκρη» με τον Ανώτατο Άρχοντα.
• Β— “Και ασεβής δεν είναι όποιος αρνείται τους θεούς των πολλών ανθρώπων , αλλά όποιος αποδίδει στους θεούς , όσα οι πολλοί πιστεύουν γι΄ αυτούς”   είπε ο Επίκουρος!

Συνεχίζεται εδώ : Η Ερωτική Πάλη των Τάξεων – Γύρος Β. Η παρθένα με τον σατανά | Του Νίκου Στεφανίδη