Μαμά, συγγνώμη.
Συγγνώμη εκείνες τις φορές που δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σου. Ίσως όλα τα όνειρα που είχες για μένα να μην ήταν όλα αυτά που θέλω και εγώ για μένα.
Μαμά, συγγνώμη για εκείνες τις φορές που δεν ήμουν ο καλύτερος μαθητής. Ξέρω ότι έδινες πάντα μεγάλη σημασία στη σχολική μου επίδοση, ξέρω ότι ήθελες πάντα να φέρνω καλούς βαθμούς. Συγγνώμη που μερικές φορές δεν ήμουν τόσο επιμελής μαθητής, φορτωνόμουν επάνω μου όλες τις δικές σου προσδοκίες και ένα άδικο και σαρκοβόρο εκπαιδευτικό σύστημα που προσπαθούσε συνεχώς να με κάνει να ξεχάσω πως είμαι παιδί.
Μαμά, συγγνώμη για εκείνες τις φορές που σε στεναχωρούσα. Πολλές φορές αποζητούσα την προσοχή σου και έκανα τα πάντα για να μου τη δώσεις, ακόμα και να σε θυμώσω ή να σου χτυπήσω την πόρτα.
Μαμά, συγγνώμη που είχα διαφορετικά όνειρα για εμένα από όλα αυτά που εσύ ονειρευόσουν για το παιδί σου. Ζητώ να με καταλάβεις, ζητώ να αποδεχτείς το γεγονός ότι είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος και έχω τις δικές μου ανάγκες, ταλέντα και θέλω από τη ζωή. Μαμά, δώσε μου την ευκαιρία να είμαι ο εαυτός μου, δώσε μου την υποστήριξή σου για να την έχω συντροφιά σε όλες τις χαρές και τις πίκρες της ζωής.
Μαμά, σε αγαπώ. Ακόμα και τις φορές εκείνες που δε στο δείχνω. Πάντα σε αγαπώ. Και θέλω να πιστεύω ότι και εσύ με αγαπάς. Όχι για αυτό που θέλεις και πιστεύεις ότι είμαι. Αλλά για αυτό που πραγματικά είμαι.
Μαμά, σε ευχαριστώ που με άκουσες…. Σε αγαπώ…
