Μην ακούτε τι σας λένε, διαβάστε τι υπογράψανε και φρίξτε!
Περιεχόμενα
1. Η χούντα της ενημέρωσης χειρότερη παρά ποτέ…
2. Ευχαριστούμε του Έλληνες που υπομένουν όσα τους κάνουμε!
3. “Θεσμοί” αντί για “τρόικα”
4. Η Παράταση της δανειακής και των δεσμεύσεών της.
5. Π. Παυλόπουλος: συνταγματική εκτροπή, αλλά την ψηφίζω…
6. Με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου η δανειακή
7. Δ. Παπαδημούλης: Μας δίνουν δάνειο για να ξοφλήσουµε άλλο δάνειο…
8. Π. Καμμένος: Η δανειακή ταφόπλακα της εθνικής ανεξαρτησίας…
9. Ένας ιδιαίτερα διδακτικός για σήμερα διάλογος Καμμένου-Παυλόπουλου
10. “Τρέχουσα διευθέτηση” αντί για “υφιστάμενο μνημόνιο”
11. Θωράκιση της δανειακής σε βάρος της χώρας και του λαού.
12. Νέο πρόγραμμα “μεταρρυθμιστικών μέτρων”, συνέχεια του μνημόνιου…
13. Πάμε για νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρέος για τον λαό…
14. Παραμένουν οι ξένοι επιτηρητές και επίτροποι…
15. Το χρέος κρίνεται βιώσιμο…
16. Η Ελλάδα εγγυάται τη βιωσιμότητα του χρέους με πρωτογενή πλεονάσματα…
17. Η ελληνική πλευρά δεσμεύεται να μην ακυρώσει τίποτε απ’ όσα έγιναν…
18. Η Ελλάδα συνεχίζει από κει που σταμάτησε πριν τις εκλογές…
1. Η χούντα της ενημέρωσης χειρότερη παρά ποτέ…
Έχετε διαβάσει το ανακοινωθέν του Eurogroup που υπέγραψε η ελληνική πλευρά; Είμαι σίγουρος πώς όχι. Δεν θα το βρείτε εύκολα και έχουν φροντίσει άπαντες να ακούτε μόνο ανοησίες και ψέμματα. Ποτέ η χούντα της ενημέρωσης δεν ήταν τόσο απόλυτη. Όχι μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά ούτε καν την εποχή της χουντικής επταετίας. Ολόκληρος ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος έχει εξαγοραστεί, μηδενός φύλλου, ή καναλιού εξαιρουμένου.
Η ταύτιση μνημονίου και αντιμνημόνιου έχει ρίξει την πιο απόλυτη ταφόπλακα στην ενημέρωση. Βρισκόμαστε στην πιο μαύρη περίοδο του καθεστώτος κατοχής. Η εξαγορά έχει μετατραπεί σε τρόπο ζωής όχι μόνο για τους παραδοσιακούς δοσίλογους, αλλά και για όσους εξασκήθηκαν στην απάτη του αντιμνημονίου. Σήμερα για να ασχολείται κανείς με την επίσημη πολιτική, αλλά και με την ενημέρωση, θα πρέπει να είναι πουλημένο τομάρι, όσο κανένας άλλος πριν, ή μετά απ’ αυτόν. Ιδίως εκείνοι που μας το έπαιζαν αντιμνημονιακοί και μάλιστα αγανακτισμένοι με το γεγονός ότι η χώρα παραιτήθηκε άνευ όρων και αμετάκλητα από την εθνική της κυριαρχία.
Ας δούμε λοιπόν τι υπέγραψαν οι αριστεροί της Βαλαωρίτου και οι καμμένοι πατριώτες. Σημείο προς σημείο. Πριν όμως πάμε στο κείμενο, πρέπει να θυμάστε ότι έχει συνταχθεί μετά από πολλές ημέρες διαβουλεύσεων. Αυτό σημαίνει ότι η κάθε λέξη όπως διατυπώθηκε έχει “ξεσκονιστεί” και δεν τοποθετήθηκε τυχαία στο κείμενο.
2. Ευχαριστούμε του Έλληνες που υπομένουν όσα τους κάνουμε!
Το κείμενο ξεκινά ως εξής: “Το Eurogroup επαναλαμβάνει την εκτίμησή του για τις αξιοσημείωτες προσπάθειες προσαρμογής οι οποίες ανελήφθησαν από την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό τα τελευταία χρόνια. Κατά τη διάρκεια των λίγων τελευταίων εβδομάδων διεξαγάγαμε, από κοινού με τους θεσμούς, έναν εντατικό και εποικοδομητικό διάλογο με τις νέες ελληνικές αρχές και καταλήξαμε σε μια κοινή θέση σήμερα.”
Με άλλα λόγια μας ευχαριστούν που υπομένουμε την άγρια πολιτική προσαρμογής που μας επιβάλλουν, αλλά κουβέντα για τα αδιέξοδα που έχει συσσωρεύσει στην Ελλάδα και τον λαό της. Δεν κάνουν ούτε μνεία σε τυχόν αναθεώρησή της, ή έστω επαναξιολόγησή της. Αυτή υποτίθεται ότι ήταν η αφετηρία της ελληνικής πλευράς. Ότι δηλαδή η πολιτική των μνημονίων απέτυχε και πρέπει να αναθεωρηθεί. Ούτε κουβέντα δεν υπάρχει σχετικά.
Αντίθετα περνά ατόφια η θέση που υπήρχε πάντα. Ευχαριστούμε τους Έλληνες για τα βάσανα που τους έχουμε επιβάλει και συνεχίζουμε με δεδομένη αυτή την πολιτική προσαρμογής.
3. “Θεσμοί” αντί για “τρόικα”
Προσέξτε επίσης την ιδιαίτερη αναφορά στους “θεσμούς”. Πρόκειται για ένα νέο όρο, που αντικατέστησε την “τρόικα”. Τώρα αντί για “τρόικα” λένε “θεσμούς”. Ποιούς εννοούν; Την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Η ουσία λοιπόν παραμένει απολύτως η ίδια. Η αλλαγή αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με επικοινωνιακούς λόγους.
Σας θυμίζω ότι στις 13 Μαρτίου 2014 υπήρξε ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, με βάση την Έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής, όπου τίθεται θέμα νομιμότητας της τρόικας με βάση το πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ. Μάλιστα στην παράγραφο 56 του ψηφίσματος, γίνεται ειδικά αναφορά και στις ελληνικές κυβερνήσεις, με την επισήμανση ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να αρνηθούν τα συγκεκριμένα μνημόνια, διότι είναι παρανόμα ακόμη και με βάση το πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ.
Η αναφορά τώρα πια στους “θεσμούς” αντί για “τρόικα” επιχειρεί να νομιμοποιήσει την επιβολή της αποικιακής κηδεμονίας και επιτήρησης με βάση τα ισχύοντα στην ΕΕ. Προσπαθεί δηλαδή να παρακάμψει το αγκάθι που είχε επισημανθεί από το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου. Κι έτσι να εμφανίσει ότι η συνέχεια της ίδιας πολιτικής είναι σύννομη με το δίκαιο της ΕΕ.
Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί η νέα κυβέρνηση, αντί να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο ψήφισμα καταγγέλοντας ως παράνομη κάθε προσπάθεια επιβολής μνημονιακής πολιτικής, πρωτοστάτησε στο να βγάλει από την δύσκολη νομικά και πολιτικά θέση το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες επιμένοντας να βαφτιστεί η “τρόικα”, “θεσμοί”; Μην ξεχνάμε ότι αυτή η αναβάπτιση ήταν αίτημα της ελληνικής πλευράς. Προφανώς για να χάσει το ισχυρό νομικό και πολιτικό έρεισμα που της έδινε το ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου.
4. Η Παράταση της δανειακής και των δεσμεύσεών της.
Και το κείμενο του Eurogroup συνεχίζει: “Το Eurogroup σημειώνει, στο πλαίσιο της υπάρχουσας διευθέτησης, το αίτημα των ελληνικών αρχών για την παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (Master Financial Assistance Facility Agreement, MFFA), η οποία θεμελιώνεται σε ένα σύνολο δεσμεύσεων. Ο σκοπός της παράτασης αυτής είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της τρέχουσας διευθέτησης, με την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένης ευελιξίας η οποία θα εξετασθεί από κοινού με τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς. Αυτή η παράταση θα γεφυρώσει το χρόνο που θα απαιτηθεί για τις συζητήσεις για μια ενδεχόμενη διάδοχη διευθέτηση ανάμεσα στο Eurogroup, τους θεσμούς και την Ελλάδα.”
Γνωρίζετε ποιά είναι αυτή η Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης που ζήτησε η ελληνική πλευρά την παράτασή της και αποδέχεται το Eurogroup; Πρόκειται για την χειρότερη δανειακή σύμβαση που έχει αποδεχθεί ποτέ κράτος σ’ ολόκληρη την υφήλιο. Η αρχική κατατέθηκε τον Μάιο του 2010 στο κοινοβούλιο, αλλά αποσύρθηκε και δεν ψηφίστηκε ποτέ. Μετά το 2ο μνημόνιο ψηφίζεται με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στις 20 Μαρτίου 2012 με κυβέρνηση Παπαδήμου, που σύσσωμη τότε η αντιμνημονιακή αντιπολίτευση είχε χαρακτηρίσει ως συνταγματική εκτροπή.
5. Π. Παυλόπουλος: συνταγματική εκτροπή, αλλά την ψηφίζω…
Το ίδιο κι ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, όταν στις προγραμματικές της κυβέρνησης Παπαδήμου έλεγε ευθαρσώς ότι “…η Κυβέρνηση η οποία σήµερα ζητά την ψήφο εµπιστοσύνης του Κοινοβουλίου δεν είναι προϊόν της ετυµηγορίας του ελληνικού λαού, δεν είναι καν προϊόν –και αυτή η προσοµείωση ας µη γίνεται- της ελεύθερης επιλογής των πολιτικών Αρχηγών οι οποίοι την δηµιούργησαν. Είναι προϊόν ευρωπαϊκής επιβολής µέσα από συγκεκριµένους όρους, που αφορούν στην επιβίωση του τόπου. Η κυβέρνηση Ζολώτα δηµιουργήθηκε από την ελεύθερη επιλογή των πολιτικών Αρχηγών, ενώ εδώ είναι γνωστό ότι αυτό το οποίο συνέβη είναι πως υπήρξε ευρωπαϊκή απαίτηση να συγκροτηθεί αυτού του είδους η συγκυβέρνηση.” (Πρακτικά Βουλής, 15/11/2011)
Και μετά την ψήφισε ως κυβέρνηση συνταγματικής εκτροπής και ξένης επιβολής. Ο κ. “ναι σε όλα” που σήμερα είναι ΠτΔ, διέπραξε καραμπινάτη ομολογία εσχάτης προδοσίας, γιατί δέχθηκε να υπάρξει συνταγματική επιτροπή υπό καθεστώς εκβιασμού. Προφανώς, αυτό είναι το μέγα προσόν για το οποίο επιβραβεύθηκε. Γιατί ξέρει να εκβιάζεται και να υποχωρεί καταλύοντας το σύνταγμα και παραδίδοντας την χώρα στους εκβιαστές της.
6. Με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου η δανειακή
Τον Μάρτιο του 2012 η κυβέρνηση Παπαδήμου φέρνει την δανειακή σύμβαση να την περάσει από την Βουλή, όπως είχε εντολή από τους δανειστές που την επέβαλαν, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ώστε μέσα σε μια μέρα να έχει ψηφιστεί. Η βιασύνη αυτή απέτρεψε την κατάθεση της δανειακής ως διεθνούς σύμβασης, ώστε να περάσει από την Βουλή με τουλάχιστον 180 ψήφους κι έτσι να αποκτήσει αυξημένη τυπική ισχύ και να υπερισχύει από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου (άρθρο 28.1 του Συντάγματος).
Κάτι ανάλογο έγινε κι όταν στις 14 Ιανουαρίου 2013 έφερε η κυβέρνηση Σαμαρά ένα πολυνομοσχέδιο με το οποίο προβλέπονταν ένα ολόκληρο πακέτο μεταρρυθμίσεων (συντάξεις, εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις, κλπ.) μαζί με τις Συµβάσεις Τροποποίησης της Κύριας Σύµβασης Χρηµατοδοτικής Διευκόλυνσης µεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταµείου Χρηµατοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δηµοκρατίας, του Ελληνικού Ταµείου Χρηµατοπιστωτικής Σταθερότητας (Τ.Χ.Σ.) και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ). Ήταν η πρώτη τροποποίηση-παράταση της δανειακής σύμβασης.
7. Δ. Παπαδημούλης: Μας δίνουν δάνειο για να ξοφλήσουµε άλλο δάνειο…
Ας θυμηθούμε πώς χαρακτήριζε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλης τη δανειακή που είχε φέρει προς ψήφιση η κυβέρνηση Παπαδήμου: “Μας δίνουν ένα δάνειο για να ξοφλήσουµε το επόµενο δάνειο και µάλιστα µε τόκο. Με δέσµευση ότι δεν θα αλλάξει τίποτα, ότι δεν µπορεί κανένας νόµος, καµµία Βουλή, καµµία κυβέρνηση, κανένα ελληνικό δικαστήριο να αλλάξει τίποτα από αυτά και φτάσαµε στο σηµείο, στα παραρτήµατα, κύριε Γιαννόπουλε, της δανειακής σύµβασης, να υπάρχει έτοιµη προς υπογραφή και η γνωµοδότηση του Νοµικού Συµβουλίου του Κράτους, που λέει ότι όλα αυτά είναι εντάξει, χωρίς να την έχει ετοιµάσει το Νοµικό Συµβούλιο του Κράτους. Την ετοίµασαν ακριβοπληρωµένα ξένα δικηγορικά γραφεία, τα οποία πλήρωσε ο Έλληνας φορολογούµενος πολίτης και το Νοµικό Συµβούλιο του Κράτους θα κληθεί να βάλει απλώς την τζίφρα… Αυτές οι συµβάσεις συνταγµατοποιούν και την προτεραιότητα των δανειστών. Τι λέει αυτό το πακέτο; Φτιάχνοντας ειδικό λογαριασµό στην Τράπεζα της Ελλάδος, η δέσµευση του ελληνικού κράτους είναι πρώτα οι δανειστές. Πρώτα θα µαζεύονται εκεί τα λεφτά για να εξυπηρετείται το δάνειο και ό,τι περισσέψει για τις κοινωνικές ανάγκες, τη λειτουργία του κράτους, του κοινωνικού κράτους, µισθοί συντάξεις, παιδεία, υγεία κ.λπ.. Δηλαδή ο κίνδυνος υπαγωγής σε µία κατάσταση εσωτερικής στάσης πληρωµών, µεγαλώνει. Σε αυτά προσθέστε την υπαγωγή στο Αγγλικό Δίκαιο και την παραίτηση από την ασυλία. Αυτό σηµαίνει ότι θα δικάζονται οι όποιες διαφορές στο δικαστήριο του Λουξεµβούργου, θα είναι υποχρεωτική η εκτέλεση των αποφάσεων του δικαστηρίου του Λουξεµβούργου από τα ελληνικά δικαστήρια και θα µπορεί να ρευστοποιηθεί έναντι απαιτήσεων των δανειστών µας η ιδιωτική περιουσία του κράτους, η οποία είναι µεγάλη.” (Πρακτικά Βουλής, 20/3/2012).
Με την ίδια ακριβώς λογική, που τότε την κατέγγελνε ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, η νέα κυβέρνηση διατύπωσε αίτημα παράτησης της δανειακής. Γιατί; Για να πάρει ένα καινούργιο δάνειο-γέφυρα προκειμένου, υπό τους ίδιους καταχρηστικούς όρους, να συνεχίσει να πληρώνει τις τρέχουσες υποχρεώσεις του υφιστάμενου χρέους. Τι είχες Γιάννη; Τι είχα πάντα!
8. Π. Καμμένος: Η δανειακή ταφόπλακα της εθνικής ανεξαρτησίας…
Ενώ ο κ. Καμμένος προχωρούσε τότε ακόμη περισσότερο λέγοντας ότι “…πιστεύουµε ότι η σηµερινή σύµβαση είναι παράνοµη, είναι αντισυνταγµατική και αποτελεί και την «ταφόπλακα» των δύο µνηµονίων, την «ταφόπλακα» της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας και την παράδοση της πολιτικής διαχείρισης της χώρας, κατ’ ουσίαν, σε µια ανώνυµη εταιρεία, µια ανώνυµη εταιρεία που είναι ένα άδειο κουφάρι που κανείς δεν γνωρίζει τι εκπροσωπεί. Είναι ένα άδειο κουφάρι που λέγεται EFSF, το οποίο τυπικώς έχει συσταθεί, το οποίο λειτουργεί, ενώ δεν έχει χρήµατα και χρησιµοποιείται από τις χώρες του ευρώ για ένα και µόνο λόγο: Για να αποφύγουν τον παράνοµο δανεισµό µε τα παράνοµα τοκογλυφικά επιτόκια που χρέωσαν την πατρίδα µας µε το πρώτο και το δεύτερο µνηµόνιο. Ουσιαστικά, δηλαδή, επειδή γνωρίζουν ότι αυτά τα παράνοµα επιτόκια, πολλαπλάσια της συµφωνίας εισόδου της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα τα αµφισβητήσουµε –και εµείς αυτό θα το κάνουµε- ουσιαστικά προσπαθούν να διαφυλάξουν τους δανειστές, δηλαδή τις τράπεζες τις οποίες έβαλαν µεσολαβητές µεταξύ των κρατών.” (Στο ίδιο.)
Είχαν δίκιο τότε να ωρύονται όσοι αντιτάχθηκαν στη δανειακή; Και βέβαια. Πρόκειται για μια λεόντια, αποικιοκρατική σύμβαση, που έθετε το ελληνικό κράτος σε κατάσταση εκκαθάρισης και κατάσχεσης, χωρίς να έχει ούτε καν το δικαίωμα να αντιδράσει στους δανειστές. Χαρακτηριστική είναι η εξής αναφορά της δανειακής: “Ούτε το Δικαιούχο Κράτος Μέλος (Ελλάδα) ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης – πριν ή μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης– ή εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση.”
Με τη δανειακή, δηλαδή, πάπαλα η εθνική κυριαρχία της χώρας. Δεν μπορεί η Ελλάδα ούτε καν να αντιδράσει δικαστικά εναντίον καταχρηστικών πρακτικών των δανειστών της, διότι η προσφυγή στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, τα οποία σύμφωνα με τη δανειακή είναι τα μόνα αρμόδια, “εφαρμόζεται προς όφελος μόνον του ΕΤΧΣ” (άρθρο 15, παρ. 3), δηλαδή των δανειστών. Η Ελλάδα είναι παντελώς ανοχύρωτη έναντι των δανειστών της. Απείρως χειρότερα ακόμη κι από φυσικό, ή νομικό πρόσωπο που χρωστάει σε τράπεζα.
Στην τροποποίηση της δανειακής σύμβασης από τον Σαμαρά τον Ιανουάριο του 2013, τόσο οι ΑΝΕΛ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ έθεσαν με επιτακτικότητα θέμα συνταγματικότητας μνημονίων, δανειακής και μνημονιακών νόμων. Αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε ένα χαρακτηριστικό περιστατικό που είχε συμβεί τότε με πρωταγωνιστές τον Π. Καμμένο και Π. Παυλόπουλο.
9. Ένας ιδιαίτερα διδακτικός για σήμερα διάλογος Καμμένου-Παυλόπουλου
Παραθέτουμε όπως ακριβώς έχει καταγραφεί στα Πρακτικά της Βουλής (14/1/2013):
“ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ευτυχώς στη Βουλή ακόµα κρατούνται Πρακτικά. Θα αναφερθώ µόνο στα επίσηµα Πρακτικά από τις 6 Ιουλίου 2010 που ήρθε ο πρώτος εφαρµοστικός νόµος του µνηµονίου. Ήµουν ακόµα στη Νέα Δηµοκρατία, όταν ήταν η Νέα Δηµοκρατία κατά του µνηµονίου. Δεν θα αναφερθώ στην κατ’ ιδίαν συζήτηση του γραφείου του σηµερινού Πρωθυπουργού µε τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο, θα αναφερθώ στη σελίδα 9.669 των Πρακτικών της Βουλής. Ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος, τέως Υπουργός, εκ µέρους της Νέας Δηµοκρατίας καταθέτει αίτηση αντισυνταγµατικότητας κατά του εφαρµοστικού νόµου. Σας διαβάζω τρία αποσπάσµατα.
Λέει επί λέξει ο κ. Παυλοπουλος ορισθείς λέγων επί της ενστάσεως και των αντιρρήσεων της αντισυνταγµατικότητας: «Επειδή διάφορα ακούστηκαν, υποθέτω ότι συµφωνούµε σε αυτήν τη Βουλή πως και ο κυρωτικός νόµος του µνηµονίου και οι επιµέρους νοµοθετικές και διοικητικές πράξεις οι οποίες εκδίδονται σε εκτέλεσή του δεν µπορεί σε καµµία περίπτωση να κατισχύουν του Συντάγµατος. Το Σύνταγµα είναι το θεµέλιο της έννοµης τάξης και ο κυρωτικός νόµος του µνηµονίου και όλες οι νοµοθετικές και διοικητικές πράξεις, πρέπει να υπακούουν στο Σύνταγµα. Δεν υπάρχει τίποτα πάνω από το Σύνταγµα για τα ελληνικά νοµοθετικά, διοικητικά και δικαστικά όργανα. Εποµένως δεν τίθεται θέµα άλλης ιεράρχησης σύµφωνα µε το άρθρο 28 παρ 1».
Και λέει εν συνεχεία: «Είναι ευθεία παραβίαση του Συντάγµατος, η οποία είναι η µήτρα που γεννάει όλες τις λοιπές συνταγµατικές αµφιβολίες και έθεσε και το ζήτηµα της δήθεν σύγκρισης µεταξύ διατάξεων του µνηµονίου και του Συντάγµατος. Ξεκαθαρίζουµε «λέει ο κ. Παυλόπουλος εκ µέρους της Νέας Δηµοκρατίας», λοιπόν, ότι το άρθρο 28 ορίζει πως το Σύνταγµα υπερισχύει πάντων. Αυτή είναι η µήτρα της έννοµης τάξης και η βάση της έννοµης τάξης». Αφού αµφισβητεί το σύνολο των διατάξεων που προκύπτουν από το µνηµόνιο 1 και τον εφαρµοστικό νόµο, συµπεριλαµβανοµένου και του θέµατος της ασυλίας του Αγγλικού Δικαίου κ.λπ., καταλήγει: «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και οι διατάξεις αυτές του νοµοσχεδίου αποδεικνύουν, µέσα και από την αντισυνταγµατικότητα, ότι το νοµοσχέδιο αυτό κατεδαφίζει το κοινωνικό κράτος δικαίου. Το κατεδαφίζει στο σύνολό του.
Και νοµίζω ότι στο σηµείο αυτό πρέπει να παρατηρήσουµε ότι αυτό που κάνει η Κυβέρνηση είναι να κατεδαφίζει ένα κοινωνικό κράτος, το οποίο µε τόση φροντίδα και τόσο κόπο όλες οι κυβερνήσεις µετά τη Μεταπολίτευση προσπάθησαν να δηµιουργήσουν. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήµατα από την πλευρά της Νέας Δηµοκρατίας) Δεν έχουµε να πούµε τίποτε άλλο από το ότι εµείς συνεχίζουµε να συµφωνούµε µε τον καθηγητή Παυλόπουλο, που έθεσε θέµα της αντισυνταγµατικότητας για τις διατάξεις του µνηµονίου που σήµερα έρχεται να υπερασπιστεί ως συνταγµατικό. Είχε, όµως, προβλέψει ότι το κοινωνικό κράτος καταρρέει. Επιβεβαιώθηκε στις τότε προβλέψεις του. Ο ελληνικός λαός πλέον όλους µάς κρίνει και για τη θέση µας την πολιτική και για τις θέσεις µας τις νοµικές. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήµατα από την πτέρυγα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων)
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, µπορώ να έχω το λόγο για ένα λεπτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Επί προσωπικού, κύριε Παυλόπουλε;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, επειδή αναφέρθηκε στο πρόσωπό µου. Κύριε Πρόεδρε των Ανεξάρτητων Ελλήνων, δεν παίρνω ούτε µία λέξη πίσω από αυτά που διαβάσατε, γιατί αυτά είναι αυτονόητα και εκείνα που καθορίζουν την ιεραρχία των κανόνων δικαίου. (Χειροκροτήµατα από την πτέρυγα της Νέας Δηµοκρατίας)
Υπενθυµίζω το εξής: Και σήµερα -πιστεύω και ήµουν εκείνος που στο Συµβούλιο της Επικρατείας και ως δικηγόρος υπερασπίστηκα- ότι το χαράτσι, παραδείγµατος χάριν, στα ακίνητα ήταν απολύτως αντισυνταγµατικό και κρίθηκε αντισυνταγµατικό. Πιστεύω ότι σειρά διατάξεων των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Παπαδήµου κατεδάφισαν το κοινωνικό κράτος δικαίου. Τι σχέση έχει, όµως, αυτό µε τη δανειακή σύµβαση; Τι σχέση έχει αυτό µε τα θέµατα που συζητάµε; Αντίθετα, θα σας θυµίσω κάτι, κύριε Πρόεδρε των Ανεξάρτητων Ελλήνων: Ότι αυτά που είπα σήµερα τα είχα πει στην κατ’ ιδίαν συζήτηση των Βουλευτών της Νέας Δηµοκρατίας, όταν έγινε εκείνο το σχίσµα και όταν διάφοροι συνάδελφοι πίστευαν αυτά που λεν και σήµερα κάποιοι δικοί σας. Και από εκείνο εκεί το Βήµα ως εισηγητής της Νέας Δηµοκρατίας συζητώντας το PSI είπα ακριβώς τα ίδια που λέω και τώρα. Εγώ δεν συνήθισα να ταξιδεύω µε σηµαίες ευκαιρίας και, σας είπα, ούτε την επιστήµη µου την έβαλα ποτέ στην υπηρεσία της πολιτικής. Και όταν κάνω ενστάσεις αντισυνταγµατικότητας τις κάνω για να υπερασπιστώ µε πολιτικούς όρους το Σύνταγµα και όχι την πολιτική µου µε όρους Συντάγµατος. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήµατα από την πτέρυγα της Νέας Δηµοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Σας ευχαριστούµε πολύ, κύριε Παυλόπουλε.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων): Θέλω το λόγο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Ορίστε, για ένα λεπτό, κύριε Καµµένε.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων): Χαίροµαι που επιµένετε στις θέσεις σας και επιβεβαιώνετε την αντισυνταγµατικότητα όλων αυτών των νοµοσχεδίων, που αποτελούν µια σειρά. Σήµερα αυτό που ψηφίζουµε ουσιαστικά είναι ο πρώτος εφαρµοστικός νόµος ο οποίος «νοµιµοποιεί» -διότι η δική µας θέση είναι ότι χρειάζεται αυξηµένη πλειοψηφία- το σύνολο των διατάξεων των µνηµονίων. Και λέµε ότι παραµένουν αντισυνταγµατικοί κατά τους δικούς σας συσχετισµούς. Και θα σας θυµίσω και κάτι άλλο. Ήσασταν ο πρώτος που µας διδάξατε τότε απέναντι στην κυβέρνηση Παπανδρέου και στον ίδιο τον κ. Παπανδρέου -που σήµερα προασπίζεστε και θέλετε να προασπίσετε από την παραποµπή του την Πέµπτη- το θέµα της εφαρµογής του Αγγλικού Δικαίου, το οποίο εφαρµόστηκε στην Ελλάδα µε την απόφαση η οποία είχε ληφθεί και την ουσιαστική συµµετοχή του αγγλικού τότε στόλου στο βοµβαρδισµό του Φαλήρου. Σας τα λέω αυτά, κύριε καθηγητά και κύριε συνάδελφε, διότι και Πρακτικά υπάρχουν και όταν εµείς λέµε ότι το σύνολο αυτών που ψηφίζονται, που προσπαθούν να παραχωρήσουν τη ασυλία της χώρας και την εθνική κυριαρχία της χώρας, είναι άκυρα και ουδέποτε ψηφισθέντα από τη Βουλή των Ελλήνων και τα αµφισβητούµε και προς τους δηµοσίους δανειστές πιστεύουµε ότι θα έρθει η ώρα που µε τα δικά σας λεγόµενα θα τα υπερασπιστούµε, για να διαφυλάξουµε την αξιοπρέπεια της ελληνικής οικογένειας -που σήµερα διαλύεται µαζί µε το κοινωνικό κράτοςκαι την εθνική αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία. (Χειροκροτήµατα από την πτέρυγα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων)”
Ειλικρινά πόσο μεγάλος απατεώνας πρέπει να είσαι όταν διαριγνύεις την μια φορά τα ιμάτιά σου για την αντισυνταγματικότητα της δανειακής και των εκπορεύομενων απ’ αυτήν μνημονιακών νόμων, για την κατάφωρη κατάλυση των ασυλιών και της εθνικής κυριαρχίας της πατρίδας και να ζητάς κατόπιν την παράτασή της; Ο κ. Παυλόπουλος, ο κ. “ναι σε όλα”, επιβραβεύτηκε με την άνοδό του στον θώκο του ΠτΔ για να συνεχίσει από καλύτερη θέση να δικαιολογεί κυνικά την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας και του συντάγματος. Για τον κ. Καμμένο και τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ αρκούν απλά οι υπουργικοί θώκοι. Την εξουσία πολλοί εμίσησαν, το ξεπούλημα σ’ αυτήν κανείς.
10. “Τρέχουσα διευθέτηση” αντί για “υφιστάμενο μνημόνιο”
Με το αίτημα για παράταση της δανειακής για 4 μήνες η νέα κυβέρνηση θέλει να διεκδικήσει ένα νέο δάνειο που θα της επιτρέψει να πληρώσει παλιότερα δάνεια. Στο χρέος δηλαδή απαντά με μεγαλύτερο χρέος. Και μάλιστα με όλες τις καταχρηστικές και αποικιοκρατικές δεσμεύσεις που προβλέπει η δανειακή. Ότι ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενοι.
Με ποιόν σκοπό; “Ο σκοπός της παράτασης αυτής είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της τρέχουσας διευθέτησης, με την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένης ευελιξίας η οποία θα εξετασθεί από κοινού με τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς. Αυτή η παράταση θα γεφυρώσει το χρόνο που θα απαιτηθεί για τις συζητήσεις για μια ενδεχόμενη διάδοχη διευθέτηση ανάμεσα στο Eurogroup, τους θεσμούς και την Ελλάδα,” αναφέρει το κείμενο της συμφωνίας.
Η κυβέρνηση αποδέχεται να αξιολογηθεί με βάση τους όρους της “τρέχουσας διευθέτησης”. Τι είναι αυτό; Το “τρέχουσα διευθέτηση” είναι μια ακόμη λεκτική καινοτομία, όπως οι “θεσμοί, ώστε να μην αντιλαμβάνεται εύκολα η κοινή γνώμη ότι το Eurogroup εννοεί το υφιστάμενο πρόγραμμα προσαρμογής του μνημονίου. Όπου δηλαδή βλέπετε “τρέχουσα διευθέτηση” να διαβάζετε υφιστάμενο μνημόνιο.
Συνεπώς να αξιολογηθεί η χώρα με βάση κατά πόσο έχει τηρήσει τους όρους του υφιστάμενου μνημονίου. Κάτι που το απέκλειε μετά μανίας η νέα κυβέρνηση γιατί υποτίθεται ότι θεωρούσε το μνημόνιο καταστροφικό και αποτυχημένο. Πάνε αυτά.
Από ποιόν θα αξιολογηθεί η χώρα; Από τους “θεσμούς”. Δηλαδή την τρόικα. Όπου βλέπετε θεσμούς να διαβάζετε τρόικα. Με την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένη ευελιξίας. Τι σημαίνει αυτό; Κάτι απολύτως γνωστό. Τα γνωστά μας δημοσιονομικά ισοδύναμα. Μέχρις ότου υπάρξει μια νέα δανειακή σύμβαση πιο μακροπρόθεσμη κατά το καλοκαίρι μεριά.
11. Θωράκιση της δανειακής σε βάρος της χώρας και του λαού.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκει να απαλλάξει από το στίγμα της αντισυνταγματικότητας και της κατάφωρης παρανομίας το σύνολο των δανειακών, αλλά και των μνημονιακών νόμων που εκπορεύονται από δαύτην. Η δανειακή ψηφίστηκε όχι ως διεθνής σύμβαση με αυξημένη τυπική ισχύ, υπεράνω οποιουδήποτε άλλου νόμου, αλλά σαν παράρτημα νομοσχεδίου του υπουργείου οικονομικών.
Επομένως, μια απλή κυβερνητική πλειοψηφία μπορεί να την ανατρέψει εισάγωντας απλά ένα νέο νόμο που την καταργεί, μαζί με το σύνολο των μνημονιακών νόμων που προκύπτουν απ’ αυτήν. Κι όσο υπάρχει αντιπολίτευση που καταδικάζει την δανειακή ως αντισυνταγματική και καθ΄όλα παράνομη, τότε το ζήτημά της παραμένει ανοιχτό.
Όχι όμως αν η πρώην αντιπολίτευση ως κυβέρνηση αιτηθεί “ελεύθερα” και “οικειοθελώς” την παράταση της ήδη υφιστάμενης δανειακής. Τότε όσα έχει καταμαρτηρήσει η ίδια εναντίον της, πάνε περίπατο. Δεν μπορούν να σταθούν σε κάνενα δικαστήριο. Να γιατί ο Ντάϊζελμπλουμ την Δευτέρα που μας πέρασε απαίτησε με τελεσίγραφο αίτημα από την ελληνική κυβέρνηση για παράταση δανειακής και προγράμματος.
Και πρέπει να θυμόμαστε ότι η δανειακή υφίσταται και είναι απολύτως δεσμευτική για την Ελλάδα για όσο χρόνο χρειαστεί η χώρα να ξεπληρώσει τα δάνεια που πήρε με δαύτην. Και οι καταχρηστικοί όροι της δανειακής σε βάρος της χώρας γίνονται όλο και πιο απειλητικοί, όχι τόσο κατά την εκταμίευση του δανείου, αλλά κυρίως κατά την διάρκεια αποπληρωμής του. Να γιατί προβλέπει ότι με την παραμικρή καθυστέρηση και μόνο της αποπληρωμής έστω και μιας δόσης, οι δανειστές μπορούν να προβούν σε οποιαδήποτε κατάσχεση περιουσιακών της Ελλάδας, χωρίς να υπολογίζουν καν την εθνική κυριαρχία της χώρας.
Δεν γνωρίζουμε πώς θα έρθει στη Βουλή για έγκριση η παράταση της δανειακής. Μπορεί να έρθει με την μορφή της διεθνούς σύμβασης ώστε να αποκτήσει αυξημένη τυπική ισχύ σε βάρος της χώρας και του λαού με βάση το άρθρο 28.1 του Συντάγματος. Οι ψήφοι υπάρχουν. Αλλά μπορεί να έρθει με την ίδια βιασύνη που εισήχθει προς ψήφιση παλιότερα. Και τότε θα δούμε αν θα αποφύγει η νέα κυβέρνηση αυτό που κατάγγελνε ως αντιπολίτευση: την νομοθέτηση με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.
Σε κάθε περίπτωση η επιδίωξη της νέας κυβέρνησης είναι να δώσει στην δανειακή και τις αποικιοκρατικές δεσμεύσεις που προκύπτουν απ’ αυτή, νομική ισχύ τέτοια ώστε να μην μπορεί να προσβληθεί εύκολα για αντισυνταγματικότητα. Κι έτσι να κάνουν τα πράγματα πολύ χειρότερα για τη χώρα και τον λαό της. Πάντως ένα είναι σίγουρο. Όποιος ψηφίσει αυτή την παράταση, όπως κι αν έρθει στην Βουλή, είναι το ίδιο ένοχος εσχάτης προδοσίας, όπως και οι προηγούμενοι. Κι οφείλει να δώσει λόγο στη δικαιοσύνη με βάση το άρθρο 120.3 του Συντάγματος και το 134.2 του Π.Κ..
12. Νέο πρόγραμμα “μεταρρυθμιστικών μέτρων”, συνέχεια του μνημόνιου…
Το κείμενο του Eurogroup συνεχίζει: “Οι ελληνικές αρχές θα παρουσιάσουν έναν πρώτο κατάλογο μεταρρυθμιστικών μέτρων, επί τη βάση της τρέχουσας διευθέτησης, ως το τέλος της Δευτέρας 23ης Φεβρουαρίου (2015). Οι θεσμοί θα εκφέρουν μια πρώτη άποψη για το εάν αυτή είναι επαρκώς συνεκτική ώστε να αποτελέσει ένα έγκυρο σημείο εκκίνησης για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Ο κατάλογος αυτός θα διευκρινιστεί περαιτέρω και κατόπιν θα συμφωνηθεί με τους θεσμούς ως τα τέλη του Απριλίου.”
Η ελληνική πλευρά έχει δεσμευτεί να παρουσιάσει έναν πρώτο κατάλογο μεταρρυθμιστικών μέτρων μέχρι σήμερα το βράδυ. Σε ποια βάση αυτά τα μεταρρυθμιστικά μέτρα; “Επί τη βάση της τρέχουσας διευθέτησης,” δηλαδή στη βάση του υφιστάμενου μνημονίου. Οι “θεσμοί”, δηλαδή η τρόικα, θα πει αν είναι “έγκυρο σημείο εκκίνησης”, προσέξτε γιατί: “για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης.”
Με άλλα λόγια τα μέτρα που θα προτείνει η ελληνική πλευρά θα κριθούν από την τρόικα με βάση το υφιστάμενο μνημόνιο και κατά πόσο μπορούν να αποτελέσουν συνεπής συνέχειά του. Μόνο έτσι θα υπάρξει επιτυχής αξιολόγηση από την τρόικα, ώστε να εκταμιεθούν οι δόσεις. Συνεπώς η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί την συνέχιση του υφιστάμενου μνημονίου υπό την αξιολόγηση της τρόικας, όπως συνέβαινε πάντα.
Για να μην υπάρχει κανενός είδους αμφιβολία περί τούτου, διαβάστε τι λέει η επόμενη ακριβώς παράγραφος της δήλωσης του Eurogroup: “Μόνον η έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης του παραταθέντος προγράμματος από τους θεσμούς θα επιτρέψει με τη σειρά του την οποιαδήποτε εκταμίευση της εναπομείνασας δόσης από το τρέχον πρόγραμμα του ΕΤΧΣ και την μεταφορά των κερδών του 2014 από το πρόγραμμα SMP. Αμφότερες υπόκεινται στην έγκριση του Eurogroup.”
Καταλάβατε; Και αξιολόγηση από τους θεσμούς-τρόικα, όπως είχαν απαιτήσει οι δανειστές και το Βερολίνο. Και παράταση του προγράμματος, δηλαδή του υφιστάμενου μνημονίου, για να γίνει εκταμίευση της εναπομείνασας δόσης, που ο κ. Βαρουφάκης την είχει αρνηθεί.
Αυτό που θα δούμε είναι ένα θέατρο δήθεν διαπραγμάτευσης, που θα κρατήσει μέχρι τον Απρίλιο. Από την μια η κυβέρνηση θα παίζει τον “καλό”πετώντας ατάκτως ερριμένες ιδέες, ώς δήθεν προτάσεις μέτρων, όπως έκανε μέχρι τώρα. Από την άλλη, θα έχουμε τους “θεσμούς”, δηλαδή την τρόικα, να αξιολογεί την πορεία της οικονομίας και να ζητά όλο κια πιο άγρια μέτρα εναντίον του λαού στα πλαίσια του “παραταθέντος προγράμματος”.
13. Πάμε για νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρέος για τον λαό…
Και το κείμενο του Eurogroup συνεχίζει: “Ενόψει της αξιολόγησης από τους θεσμούς η Ευρωομάδα συμφωνεί ότι τα κεφάλαια, τα οποία είναι ως τώρα διαθέσιμα στο ΤΧΣ, θα πρέπει να διακρατηθούν από τον ΕΤΧΣ, άνευ δικαιώματος τρίτων, για τη διάρκεια της παράτασης της MFFA. Τα κεφάλαια θα συνεχίσουν να είναι διαθέσιμα κατά τη διάρκεια της παράτασης της MFFA και να μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για τα κόστη ανακεφαλαιοποίησης και εκκαθάρισης τραπεζών. Θα μπορούν να εκταμιευθούν κατόπιν αιτήματος με απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας / του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού.”
Με άλλα λόγια, τα 10,8 δις ευρώ που υπάρχουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και έχουν φορτωθεί ως χρέος στον έλληνα φορολογούμενο, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κανέναν άλλο λόγο. Η κυβέρνηση έταζε ότι θα πάρει αυτό το ποσό για να το χρηματοδοτήσει ανάγκες της οικονομίας. Ακόμη μια φρούδα υπόσχεση. Το ποσό αυτό παρακρατάται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στο Λουξεμβούργο με μόνο σκοπό να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ή εκκαθαρισή τους.
Φυσικά το ποσό αυτό θα παραμείνει χρεωμένο στον έλληνα φορολογούμενο. Όμως τις αποφάσεις για το πού θα χρησιμοποιηθεί, θα τις πάρει η ΕΚΤ και πιο συγκεκριμένα ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός της Τραπεζικής Ένωσης (ΕΕΜ). Κατόπιν φυσικά αιτήματος της τράπεζας.
Στο σημείο αυτό αξίζει να επιμείνουμε. Δεν αποφασίζει ούτε καν το ΤΧΣ, όπως γινόταν μέχρι τις αρχές του φετινού χρόνου για το αν θα χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση οι τράπεζες. Τώρα το ΤΧΣ απλά πρωωθεί το αίτημα της τράπεζας στον ΕΕΜ της Τραπεζικής Ένωσης, ο οποίος αποφασίζει ανεξάρτητα από τις εθνικές αρχές και την κυβέρνηση. Ο ελληνικός λαός απλά καλείται να πληρώσει τον λογαριασμό, χωρίς ούτε καν τυπικά να έχει λόγο.
14. Παραμένουν οι ξένοι επιτηρητές και επίτροποι…
Το κείμενο του Eurogroup συνεχίζει: “Υπό αυτό το φως καλωσορίζουμε τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να συνεργαστούν στενά με τους ευρωπαϊκούς και τους διεθνείς θεσμούς και εταίρους. Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζουμε την ανεξαρτησία της ΕΚΤ. Συμφωνήσαμε επίσης ότι το ΔΝΤ θα συνεχίσει να διαδραματίζει τον δικό του ρόλο.”
Συνεπώς οι “θεσμοί” είναι η ίδια τρόικα που ήταν και πριν. Δηλαδή η ΕΚΤ, η Ευρωπαική Επιτροπή και το ΔΝΤ. Καμιά αλλαγή. Ισχύει ότι ίσχυε από την εποχή του 1ου μνημονίου.
Και συνεχίζει το κείμενο: “Οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν τη σθεναρή δέσμευσή τους σε μια ευρύτερη και βαθύτερη διαδικασία εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα αποσκοπεί στην διαρκή βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης και απασχόλησης, τη διασφάλιση της σταθερότητας και της ανθεκτικότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα και της προαγωγής της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι αρχές δεσμεύονται στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημοσίου τομέα. Σε αυτό το πλαίσιο οι ελληνικές αρχές ανέλαβαν την ευθύνη να χρησιμοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τη συνεχιζόμενη παροχή τεχνικής βοήθειας.”
Εδώ πρέπει να προσέξετε τρία συγκεκριμένα πράγματα:
Πρώτο: Υπήρξε “σθεναρή δέσμευση” της ελληνικής πλευράς σε “μια ευρύτερη και βαθύτερη διαδικασία εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων”. Τι εννοεί εδώ “διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις”; Το τι εννοούν οι δανειστές το ξέρουμε. Ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, ιδιωτικοποιήσεις, απορρυθμίσεις, άνοιγμα των αγορών, κατάργηση κάθε έννοιας εργατικού δικαιώματος, κοκ. Μ’ αυτές τις “διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις” υπόσχονται εδώ και χρόνια ότι θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Το αποτέλεσμα; Τζίφος. Από το κακό στο χειρότερο.
Δεύτερο: Η “ισχυρή δέσμευση” της ελληνικής πλευράς περιλαμβάνει και το εξής καταπληκτικό: “τη διασφάλιση της σταθερότητας και της ανθεκτικότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα και της προαγωγής της κοινωνικής δικαιοσύνης.” Πώς είναι δυνατόν να συμβιβαστεί το ένα με το άλλο; Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη όταν “η διασφάλι
