Μόλις γύρισα από την Καλαμάτα: Η εκδίκηση της φύσης για την καταστροφή των υδραγωγών. Tου Ηλία Μπιτσάνη

Άρθρο του δημοσιογράφου Ηλία Μπιτσάνη αρχισυντάκτη στην εφημερίδα Ελευθερία της Καλαμάτας

Ο φακός του Νικήτα Κώτσιαρη αποτυπώνει χαρακτηριστικά την απελπιστική κατάσταση…

Μόλις
γύρισα από την Καλαμάτα, η κατάσταση είναι απερίγραπτη. Η εκδίκηση της
φύσης για την καταστροφή των υδραγωγών που διαμορφώθηκαν μέσα από
διεργασίες αιώνων και αιώνων, έχει πάρει
τραγικές διαστάσεις.

Από παντού ξεχύθηκαν ρέματα καθώς τα φυσικά έχουν
κλείσει από “έργα”, οικοδομές και κάθε είδους κατασκευές. Δεν άφησαν
τίποτα όρθιο στο πέρασμά τους. Θρήνος και οδυρμός. Για τα θύματα της
“νύχτας της Αποκάλυψης” όταν σκίστηκε ο ουρανός και το βαρομετρικό που
στεκόταν από το απόγευμα πάνω από τα κεφάλια μας, άνοιξε μεταφέροντας
τεράστιες ποσότητες νερού. Αλλά και για την ανυπολόγιστη ζημιά σε
εκατοντάδες σπίτια με υπόγεια και σε κάποιες περιοχές ακόμη και στα
ισόγεια.

Το “πεδινό” τμήμα της πόλης δέχθηκε τον όγκο του νερού που δεν
χώρεσε στους εγκιβωτισμούς, εγκλωβισμούς και κατασκευαστικές
“αξιοποιήσεις”. Και μπήκε ορμητικά σε υπόγεια, μετέτρεψε δρόμους σε
λασπότοπους, σκόρπισε θλίψη, οργή και απελπισία.

Ο νομός σε παράλυση
στο μεγαλύτερο μέρος του. Ο Πάμισος ανεβαίνει απειλητικά καθώς
συγκεντρώνει τα νερά από μια τεράστια ορεινή περιοχή περιοχή, ο Νέδοντας
ευτυχώς “κατέβηκε” πριν υπερχειλίσει. Το αεροδρόμιο πλημμύρισε και
ακυρώθηκαν οι πτήσεις, αυτοκίνητα στη θάλασσα στην περιοχή της Μάνης,
κομμένοι δρόμοι με πρώτο τον αυτοκινητόδρομο.

Τραγικό αλλά δυστυχώς
επιβεβαιώθηκαν οι ανησυχίες που εκφράζω εδώ και χρόνια για τα τεράστια
πλημμυρικά προβλήματα που δημιουργεί ο αυτοκινητόδρομος. Οταν οι φυσικές
απορροές στον κάμπο περιορίστηκαν σε “γεφυράκια” λογική συνέπεια είναι
η δημιουργία λίμνης, ο βάλτος έφθανε κάποτε μέχρι του Βεΐζαγα λόγω του
όγκου των νερών που κατέβαζε ο ορεινό όγκος ανατολικά αλλά και ο Πάμισος
από την άλλη πλευρά. Κανένας δεν το πήρε υπόψη του. Ούτε και τις
επισημάνσεις για τα τεράστια πλημμυρικά προβλήματα που μπορεί να
δημιουργήσει ο περιφερειακός της Καλαμάτας (απόληξη του
αυτοκινητόδρομου), καθώς κλείστηκαν πολύ μεγάλα ρέματα για να περάσει
και υπήρχαν πολύ μεγάλα ερωτηματικά για την επάρκεια των υδραυλικών
έργων.

Ολα αυτά ήταν και είναι γνωστά. Ομως ως γνωστόν φταίει πάντα ο
καιρός, ποτέ ο άνθρωπος και οι επεμβάσεις του, η απληστία για κέρδος σε
βάρος της φύσης, η απρονοησία εκείνων που διαχειρίζονται τις τύχες μας.

Ας ελπίσουμε ότι θα διαψευσθεί η πρόγνωση για νέο κύμα κακοκαιρίας –
έστω και ηπιότερο – από τις 3 τη νύχτα μέχρις τις 9 το πρωί. Η περιοχή
μας και οι άνθρωποι δεν αντέχουν μια νέα δοκιμασία…