Σκέψεις με αφορμή το video για την εξόρυξη του κοβάλτιου
Πίσω από τα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά υπάρχουν κάποιοι που τα παράγουν. Κάθε φορά που τα αγοράζουμε “ψηφίζουμε” για τον τρόπο παραγωγής τους.
Κάντε μία λίστα μόνο 4 αντικειμένων καθημερινής χρήσης. Ρούχα, φαγητό (τη μπανάνα και τη φράουλα που δίνετε στο παιδί σας, τη σοκολάτα σας), κινητό, αυτοκίνητο. Γράψτε που παράγονται και μετά ψάξτε στο διαδίκτυο για τις συνθήκες παραγωγής τους και την αμοιβή των εργαζόμενων (υπάρχουν πολλές οργανώσεις που αναρτούν τις πληροφορίες αυτές).
Αν δεν σας αρέσουν οι συνθήκες, βρείτε όσους τα παράγουν με έναν τρόπο που ταιριάζει στον κώδικα πολιτισμού με τον οποίο συμφωνείτε (και αυτές οι πληροφορίες υπάρχουν, συνήθως είναι συνεταιρισμοί εργαζομένων που έχουν μία ισότιμη σχέση).
Αν κάτι σας φανεί πιο ακριβό σκεφτείτε, αν θα θέλατε -για να είναι φτηνό- να έπρεπε το παιδί σας να εργάζεται με τον τρόπο που γίνεται η εξόρυξη για το κοβάλτιο του κινητού σας που είδατε στο βίντεο.
Αποφασίστε να στηρίξετε τον τρόπο παραγωγής που θέλετε. Πείτε το και στο παιδί σας ότι το κάνετε. Νιώστε την ευχαρίστηση που θα σας δώσει η αίσθηση ότι δεν καταναλώνετε απλά, αλλά στηρίζετε και οικοδομείτε σχέσεις εμπιστοσύνης, με αυτούς τους μακρινούς άλλους, τους οποίους μπορείτε να τους γνωρίσετε (υπάρχουν οργανώσεις που θα σας βοηθήσουν να το κάνετε αν το θέλετε).
Φάτε μία, αντί δύο σοκολάτες, γιατί θα ξέρετε ότι την έφτιαξε ο Ροντρίγκεζ που το παιδί του είναι στο σχολείο και όχι στη φυτεία του κακάο. Έτσι θα έχετε μία ικανοποίηση που ξεπερνά σε ποιότητα, τη γευστική ικανοποίηση της δεύτερης σοκολάτας.
Το παιδί του Ροντρίγκεζ θα το μάθει και όταν αργότερα θα σπουδάσει, θα θέλει ότι κάνει να είναι γεμάτο με σχέσεις προς τους άλλους. Και έτσι θα καινοτομήσει και η καινοτομία του θα έχει πάνω από όλα κοινωνικό πρόσημο.
Το παιδί σας που θα μάθει τον τρόπο που καταναλώνετε, όταν αργότερα συνεργαστεί με το παιδί του Ροντρίγκεζ, στο ερευνητικό κέντρο που θα βρεθούνε μαζί, θα φροντίσει και αυτό να συμβάλει σε αυτή την κοινωνική καινοτομία. Το φάρμακο που θα δημιουργήσουν θα θέλουν να διανέμεται σε όσους το έχουν ανάγκη, γιατί θα ξέρουν τη χαρά της προσφοράς. Και εσείς που θα είστε μεγάλος / η και άρρωστος/ η θα μπορέσετε με το φάρμακο αυτό να ζήσετε και να συνεχίσετε να απολαμβάνετε τις σχέσεις εμπιστοσύνης που χτίσατε όταν ήσασταν νέος / νέα.
Τότε έχετε κάνει ένα βήμα για την αλλαγή του κόσμου. Δεν είναι μικρό βήμα, είναι το απαραίτητο βήμα για να τον αλλάξετε. Γιατί τώρα δεν μπορείτε να πείτε ότι δεν ξέρατε ή ότι δε μπορούσατε.
Ο Γιώργος Γριτζάς (https://users.auth.gr/ggritzas/el/index.htm) είναι επίκουρος καθηγητής «Γεωγραφικής ανάλυσης και Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας για τη Χωρική Ανάπτυξη» στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης του ΑΠΘ, συν-συγγραφέας μαζί με τον Κάρολο Καβουλάκο του βιβλίου «Εναλλακτικοί οικονομικοί και πολιτικοί χώροι. Κοινωνικά κινήματα και χωρική ανάπτυξη (e–book διαθέσιμο ελεύθερα με άδεια creative commons στο: http://hdl.handle.net/11419/6131 ) και ιδρυτικό μέλος της ερευνητικής ομάδας για τα «Κοινά και την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία» με έδρα το ΑΠΘ https://commonsseauth.wordpress.com/ που διοργανώνει το 1ο Πανελλήνιο Επιστημονικό συνέδριο για τα «Κοινά και την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία» 4-7 Μαΐου 2017 στο ΑΠΘ.
Διαβάστε επίσης: Βάλε ένα τέλος στην παιδική εργασία αποφεύγοντας αυτές τις 7 μεγάλες εταιρείες
