Ο Έκτωρας Κουφοντίνας – γιος του Δημήτρη Κουφοντίνα – του απάντησε μέσω του λογαριασμού του στο Facebook : «Αν ο γιος μου καθόταν στο ίδιο τραπέζι με τον γιο σου θα τον είχα αποκληρώσει πρώτα εγώ».
Ο συνεργάτης του enallaktikos.gr Αϊστόουλ Δεμπάνγκ απαντάει με τη σειρά του στον Έκτορα Δημητρίου Κουφοντίνα για την συνάντηση του γιου του με τον γιο του Κώστα Μπακογιάννη.
“Προς Έκτορα Δημητρίου Κουφοντίνα:
Ταξικέστατε, διαβάζοντας πρόσφατη δήλωσή σας, ότι θα αποκληρώνατε το γιο σας, αν τολμούσε να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με το γιο του Κώστα Μπακογιάννη, όπως είπε ο τελευταίος ότι θα επιθυμούσε, επιτρέψτε μου να σας πω δυο κουβέντες:
Ταξικέστατε, ο νομικός όρος “Αποκλήρωση” περιγράφει το δικαίωμα του διαθέτη να στερήσει το νόμιμο μεριδούχο από τη νόμιμη μοίρα του, προβλέπεται δε από τον Αστικό Κώδικα, στο Κεφάλαιο για το Κληρονομικό Δίκαιο.
Ταξικέστατε, το ρήμα που χρησιμοποιήσατε για το γιο σας, όταν με το καλό τον αποχτήσετε, το “αποκληρώνω”, συνεπάγεται, αυτονόητα, δύο πράγματα:
1ον: Ότι αποδέχεστε το δικαίωμα της Ιδιοκτησίας (αλλιώς, από τι θα τον αποκλείσετε, από τ’αρχίδια σας;).
2ον: Ότι αποδέχεστε πως η Περιουσία είναι κληρονομητή, σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο (αλλιώς, θα τα τρώγατε στις πουτάνες).
Ταξικέστατε, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο μπαμπάς σας, σας έχει δείξει τη κλασσική φωτογραφία με το οπλοστάσιο της εταιρείας, όπου εργαζόταν ως Εκτελεστικό Μέλος του ΔΣ – Αν δεν το’χει κάνει, γκουγκλάρετέ τη, παρακαλώ, για να σας δείξω κάτι …
Τη βρήκατε;
Θαυμάσια!
Προσέξτε παρακαλώ:
Ετούτος που απεικονίζεται πάνω από τις ρουκέτες, στην πρώτη φωτογραφία από αριστερά, όπως βλέπουμε, ΔΕΝ είναι ο Φιλιππίδης, στο ρόλο του Δικαιόπολι στην Επίδαυρο το 2001- Είναι ο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ.
Ταξικέστατε, δεν θέλω να σας ανταριάσω, αλλά ο Μαρξ, εις τον οποίο ομνύει ο μπαμπάς σας και τόνε έβανε και πάνω από σφαίρες, έχοντας εξασφαλίσει ειδική άδεια από την ΑΕΠΙ, μεταξύ άλλων είχε δύο βασικές θέσεις:
1 ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ.
2 ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ.
Ταξικέστατε, καταλαβαίνετε ότι δύο πράματα μπορεί να ισχύουν, μετά τη δήλωση σας:
Είτε γράφετε στ’αρχίδια σας αυτόν που ο μπαμπάς σας προσκυνάει περίπου στο ίδιο σημείο.
Είτε είστε γιαλαντζί κομμουνιστής, αφού αγνοείτε βασικές θέσεις του ανθρώπου που εφηύρε τον όρο που πετάξατε στη μούρη του Μπακογιάννη;
“Ταξικός” – και όντας υιός Κουφοντίνα, είναι σαν, για να το καταλάβετε, ο γιος του Γουόρεν Μπάφετ να μην ξέρει τι είναι ανώνυμη εταιρεία.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, ταξικέστατε, να σας προτείνω κάτι, ορμώμενος και από το ότι στη φωτό, όπου κρατάτε σφυροδρέπανο, φαίνεται να είστε προβληματισμένος σχετικά με το ποιο πάει κάτω και ποιο πάνω:
Αν θέλετε να ψηθείτε στον Κομμουνισμό και στην ταξική συνείδηση, ελάτε το Δεκέμβρη στην Καλαμάτα, να στρώσουμε μαζί λιόπανα σε κάτι ελιές που μου άφησε ο πατέρας μου και σας υπόσχομαι ότι δεν θα διανοηθείτε να ξαναχρησιμοποιήσετε τον όρο “αποκλήρωση” και κληρονομιαία περιουσία, ευθυγραμμιζόμενος πλήρως με τις θέσεις του Μαρξ και του μπαμπά σας, που είναι ντροπή να είστε η ντροπή του.
ΥΓ: Πάρτε, μόνο, μια ΝΙVEA, για χέρια – πρόσωπο, γιατί, από τη φωτό, δεν σας βλέπω και πολύ ψημένο στην οργάνωση Ελαιοπερίβολου Βάσης και το αμπέχονο – ψυχανεμίζομαι ότι – το βάλατε για τη φωτογράφηση”.
Ο Έκτωρας Κουφοντίνας απάντησε από τον λογαριασμό του στο Facebook στον Κώστα Μπακογιάννη:
«Κώστα αν ο γιος μου καθόταν στο ίδιο τραπέζι με τον γιο σου θα τον είχα αποκληρώσει πρώτα εγώ. Κενά και υποκριτικά ευχολόγια, την στιγμή που αυτή η οικογένεια παρεμβαίνει στην “δικαιοσύνη” δηλώνοντας ευθαρσώς: “Κανένας νόμος δεν θα βγάλει έξω τον Κουφοντίνα”.
Αυτά επί της βεντέτας. Πολιτικά μιλώντας, θα μας χωρίζει πάντα ούτως ή άλλως η άβυσσος των ταξικών μας θέσεων. Διδαχθείτε τουλάχιστον όμως λιγάκι τακτ από τους παραδοσιακούς εσωκομματικούς σας αντιπάλους».
Κώστας Μπακογιάννης: «Θα ήθελα ο γιος μου να μπορέσει κάποια στιγμή να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον εγγονό του Κουφοντίνα»
Σε μια συνέντευξή εφ’ όλης της ύλης που έδωσε πρόσφατα ο Κώστας Μπακογιάννης στην κατερίνα Παναγοπούλου στην Athens Voice, είχε πει:
– “Θεωρείτε ότι ως κοινωνία δείχνουμε ανοχή στο θέμα της τρομοκρατίας; «Δεν θέλω να καταδικάσω την τρομοκρατία, θέλω να καταδικάσω τα μνημόνια» είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η γυναίκα που κατείχε το τρίτο πολιτειακό αξίωμα της χώρας.
Και ποια είναι αυτή που βάζει την ανθρώπινη ζωή στο ζύγι; Πολύ φοβάμαι πως είμαστε μία βαθιά διχασμένη χώρα. Τα τελευταία χρόνια παίζεται ένα πολιτικό παιχνίδι: «ή εμείς ή οι άλλοι», ή ακόμη χειρότερα «ή εμείς ή κανείς». Μας κάλυψε ένα τοξικό νέφος. Μας έχει δηλητηριάσει όλους η διχόνοια, η πόλωση, το μίσος. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλον. Να μάθουμε πως ακόμα και αν διαφωνούμε πρέπει να συνυπάρχουμε και να συμβιώσουμε όλοι μαζί. Και ασφαλώς οφείλει το πολιτικό σύστημα να δώσει πρώτο το παράδειγμα. Το ήθος της πολιτικής γίνεται προοπτικά ήθος της κοινωνίας. Ας αφήσουμε λοιπόν όλοι τις φωνές, τις κραυγές και τις τζάμπα μαγκιές, και ας αρχίσουμε να μετράμε τα λόγια μας μια, δύο και τρεις φορές. Ειδικά από εμάς τους νεότερους η κοινωνία απαιτεί να κομίσουμε ένα νέο πολιτικό πολιτισμό.
Κάποιοι λένε πως θα ήταν καλύτερα εάν απαγορευόταν η δημοσιοποίηση των μανιφέστων των τρομοκρατών.
Ούτε για πλάκα. Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι πρέπει να απαγορευτεί η δημοσιοποίηση. Θα παίξουμε το παιχνίδι τους. Πρέπει να αποδείξουμε ότι εμείς είμαστε διαφορετικοί από αυτούς. Ότι υπερασπιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις τη δημοκρατία, διασφαλίζοντάς την ακόμα και για αυτούς που την υπονομεύουν.
Σας έχει φύγει η οργή;
Όχι. Και δεν έχω καμία διάθεση ούτε να ξεχάσω ούτε να συγχωρέσω. Δεν είμαι παπάς. Αυτό που θέλω, και για αυτό αγωνίζομαι, είναι να μην πάω σε άλλη κηδεία θύματος τρομοκρατίας. Οφείλω να κάνω ό,τι μπορώ για να κλείσει ο κύκλος του αίματος. Χωρίς αστερίσκους και ιδεοληπτικά συγχωροχάρτια. Χωρίς ναι μεν αλλά. Να μη μεταφερθεί στην επόμενη γενιά. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχουν δεξιά και αριστερά νεκροταφεία. Η δεξιά μάνα δεν πονάει περισσότερο από την αριστερή, ούτε η αριστερή μάνα περισσότερο από τη δεξιά. Είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε όλοι μαζί. Εμείς και τα παιδιά μας. Και γιατί όχι; Κάποια μέρα ο γιος μου να μπορέσει να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τον εγγονό του Κουφοντίνα. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω. Δεν το αντέχω. Έχω ακόμα μέσα μου οργή και μίσος. Μακάρι όμως να το κάνει ο Παύλος. Ελπίζω να του μεταδώσω την αγάπη, όχι το μίσος.
Από τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στην τρομοκρατία είσαστε ικανοποιημένος;
Ειδικά το πρώτο 6μηνο η κυβέρνηση είχε χάσει την μπάλα στο θέμα της τρομοκρατίας. Ο νόμος Παρασκευόπουλου για την αποφυλάκιση Ξηρού, αν δεν ήταν για κλάματα, θα ήταν για γέλια. Θέλω να πιστεύω ότι με τον καιρό έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται την ευθύνη τους. Μακάρι να αφήσουν ελεύθερη την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της. Δεν υπάρχει αριστερή και δεξιά τρομοκρατία, υπάρχει τρομοκρατία. Και οφείλουμε να δώσουμε τη μάχη όλοι μαζί. Για να νικήσεις την τρομοκρατία πρέπει να ενώσεις, όχι να διχάσεις”.
