Ο φίλος μου ο Μάνος | Του Ανδρέα Ρουμελιώτη [ΒΙΝΤΕΟ]

Επί 35 συναπτά έτη έγραφα κάθε μέρα ένα ευθυμογράφημα – χρονογράφημα 650 λέξεις.

Τα τελευταία χρόνια, γράφω πιο σπάνια.

Όταν συγκινούμαι πολύ με κάτι.

Επικήδειους γράφω επί το πλείστον, γαμώ την πουτάνα μου, γιατί χάνω τον ένα φίλο μου μετά τον άλλο.

Και στην τηλεόραση σπάνια βγαίνω, για να αποφύγω να γίνω μαϊντανός, όπως κινδύνεψα παλιότερα.

Δεν μπορούσα όμως να πω όχι στον εξ απαλών ονύχων φίλο μου και καλό μου συνάδελφο, Μάνο Αντώναρο.

Το γιο του μεγάλου σκιτσογράφου Αρχέλαου, που τον γνώρισα και κάναμε παρέα από όταν ήμουν αδύνατος και είχα μακριά σγουρά μαλλιά.

Δεν θα γράψω επικήδειο και για τον Μάνο.

Σε αυτή την τελευταία μας τηλεοπτική κουβέντα πριν μερικούς μήνες είπαμε όσα έπρεπε να πούμε πριν από τον αποχαιρετισμό.

Καλή αντάμωση στο χάι κλας θέρετρο του παραδείσου, όπου ο Άγιος Πέτρος προσφέρει βίλες με πισίνες σε όσους εκτιμά και αναγνωρίζει το χιούμορ τους.

Στους κοινούς μας φίλους και δασκάλους: στον Θανάση Βέγγο, στον Μανώλη Ρασούλη, στον Μιχάλη Πρωτοψάλτη, στον Νίκο Κούνδουρο, στον Σεραφείμ Φυντανίδη, στον Γιάννη Καλαϊτζή, στον Κώστα Βεργόπουλο, στον Χάρρυ Κλυνν, στον Τζιμάκο τον Πανούση και άλλους πολλούς που έφυγαν τελευταία.

Ανάμεσα σε αυτούς, κάπου εκεί, θα είναι η αιώνια βίλα που θα δώσει ο Πετράν στον Μάνο μας.

Δείτε την εκπομπή: