Ο υπέροχος «Μίστερ Μπούλντογκ» | Του Γιώργου Σπύρου
Ο Γιώργος Κακουλίδης όχι μόνο δεν
φοβάται τον θάνατο, αλλά τον αγαπάει κιόλας. Τον πραγματεύεται, τον ζωγραφίζει,
τον χρωματίζει, του δίνει μορφές .
Στην ουσία ασχολείται πάρα πολύ
με τον ζωοδότη θάνατο.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο στη ζωγραφική του, αλλά
και στο γραπτό του λόγο, τον περιγράφει με τα πιο ζωντανά χρώματα.
Κατά συνέπεια
δεν θα μπορούσε ο θάνατος να λείπει, αντίθετα κατέχει και τιμητική θέση,
σ’ αυτό το υπέροχο ποιητικό μυθιστόρημα του
Κακουλίδη που τιτλοφορείται : «Μίστερ Μπούλντογκ».
Ένα λοιπόν στοιχείο του έργου είναι ο θάνατος. Ενα άλλο στοιχείο είναι αυτό που έχει
να κάνει με την λαϊκή πίστη, αλλά και την θρησκευτική ευπιστία , ιδιαίτερα όταν
αυτή ενισχύεται από ένα διαστημικό celebrity, ακόμα και όταν αυτό το «celebrity» αποδεικνύεται στο τέλος ότι είναι τραβεστί.
Είναι μέσα η μάνα, ως μια διαλυμένη και μισότρελη φιγούρα, είναι μέσα
μια άλλη ολότρελη πατρική φιγούρα, είναι μέσα οι άγιοι, είναι μέσα οι παπάδες,
είναι μέσα πλούσιες και βιτσιόζες γριές, μπράβοι, ο χασάπης της γειτονιάς που γίνεται ακόλουθος του αστροναύτη ιδρυτή
της νέας εκκλησίας, είναι μέσα καταραμένοι ποιητές και ότι άλλο αντιφατικό και παράταιρο
χρειάζεται για ένα ποιητικό και συνάμα εξωφρενικό μυθιστόρημα, η δράση του οποίου
εξελίσσεται με ένα καταιγιστικό ρυθμό για να καταλήξει σε ένα υπέροχο happy end, αφού προηγουμένως όμως, περάσει
μέσα από μια καταστροφική και συνάμα εκρηκτική κάθαρση με την μορφή μιας βόμβας
που σκάει «κατά λάθος» στα χέρια των φανατικών Ισλαμιστών που είχαν παγιδεύσει τον ηρώα μας στα ερωτικά δίχτυα
μιας πανέμορφης κόρης.
Ο Γιώργος Κακουλίδης
Έχετε απόλυτο δίκιο: Χάνει η μάνα
το παιδί και το παιδί τη μάνα.
Αλλά αυτό θέλει και ο ποιητής, ο οποίος παρεμπιπτόντως με το δραματουργικό
και ποιητικό υλικό που έβαλε στον «Μίστερ Μπούλντογκ», θα μπορούσε εύκολα και με λίγη ανώδυνη αραίωση, να γράψει τρία, αντί
για ένα, πολύ αξιόλογα διηγήματα.
Αυτό που κάνει το «Μίστερ Μπούλντογκ»
γοητευτικό, είναι το ακαταμάχητο και σαφώς ειρωνικό χιούμορ με το οποίο αντιμετωπίζονται
οι ήρωες από τον συγγραφέα, γεγονός που υποχρεώνει συχνά τον αναγνώστη να διακόψει την ανάγνωση από τα
γέλια.
Αυτό έχει μεγαλύτερη πλάκα γιατί συμβαίνει την
ίδια στιγμή που ο αναγνώστης τελειώνοντας την ανάγνωση θα έχει πλέον στην κατοχή
του ένα βιβλίο δικό του. Δηλαδή ένα βιβλίο ζωντανό
με την έννοια ότι θα είναι γεμάτο με δικές του υπογραμμίσεις παραπομπές,
εμπνεύσεις και σημειώσεις.
Εκδόθηκε πρόσφατα και κυκλοφορεί
από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Χαλκίδα 19-2-2016
echo ‘’ ;
