Του Χρήστου Λουτράδη
Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρακολουθούμε να αναπτύσσεται στον δημόσιο διάλογο, όχι μόνο στην πατρίδα μας αλλά και παγκοσμίως, ένα δίπολο ανάμεσα στους εκφραστές του ρεαλισμού απέναντι στην πανδημία του COVID-19 και στους αρνητές της ύπαρξης του COVID-19 και της πανδημίας συνεπακόλουθα.
Το δίπολο αυτό αν και φαίνεται ότι είναι καινοφανές ως προς το ιδεολογικό του περιτύλιγμα, έχει στην ουσία του τα ίδια στοιχεία και την ίδιο θεωρητική βάση με όλους τους προηγούμενους παίκτες του δημοσίου διαλόγου.
Στο ένα άκρο είναι οι εκφραστές της real politik και της κοινής λογικής και στον αντίποδα οι εκφραστές του λαϊκισμου που έχουν στον πυρήνα των διεκδικήσεων τους την απονομιμοποίηση της πολιτικής ως του μοναδικού εργαλείου για την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, και την στοχοποίηση κοινωνικών ομάδων, πολιτικών κομμάτων αλλά και του Άλλου, ως εχθρού της κοινωνικής συνοχής.
Στην περίοδο της πανδημίας του COVID-19 το ρεύμα του λαϊκισμού και της απαξίας της πολιτικής διαδικασίας μετατράπηκε σε ένα αντί πολιτικό και αντί επιστημονικό κίνημα που το αποτελούν κυρίως αρνητές της υπαρξης της πανδημίας.
Το κίνημα αυτό έχει ως σκοπό την απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών στο όνομα της προάσπισης των λαϊκών συμφερόντων με όχημα συνωμοσιολογικές θεωρίες και με συνήθεις υπόπτους πολιτικούς, φυλετικές ομάδες και επιχειρηματίες που στοχοποιούνται ανά διαστήματα από τα κατά καιρούς λαϊκιστικά μορφώματα.
Στην προκειμένη περίπτωση είναι σαφές ότι το κίνημα αυτό διαπερνά πολιτικές πεποιθήσεις και εθνικότητες και αρχίζει και έχει ισχυρό ρόλο στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης, κάτω από τα «ράνταρ» των συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα διαμορφώνοντας μια αντίπολιτικη συνείδηση που αποτελεί απλά θέμα χρόνου να αρχίσει να αποκτάει και πολιτικά χαρακτηριστικά όταν το πολιτικό timing παντρευτεί με την λαϊκίστικη περσονα όπως μας έδειξαν τα πρόσφατα παραδείγματα των ΗΠΑ και του Ηνωμενου Βασίλειου.
Μόνο που αυτή τη φορά η δημοκρατία δεν θα τραυματιστεί αλλά θα χάσει την ίδια την νομιμοποιητική της ισχύ, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανθεκτικότητα της.
