Του Διονύση Παππά
Όταν πρόκειται να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες οι ΔΕΗ Ανανεώσιμες, τα Δασαρχεία, οι Δήμοι, οι Περιφέρειες και οι εταιρείες μια χαρά συνεννοούνται και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και με συνοπτικες διαδικασίες εκκαθαρίζουν χιλιάδες δέντρα ανοίγουν δρόμους σε βουνά φτιαχνονται υποσταθμοί και εργοτάξια μεχρι να πείς κύμινο…
Το επιτελικό κράτος εκεί κάνει θαύματα! Πάνε περίπατο περιβαλλοντικοί νόμοι και Δασαρχεία..
Καράβια πηγαίνουν και έρχονται φορτηγα μπουλντόζες και νταλίκες κάνουν πάρτυ τα τελευταία χρόνια οργώνουν θάλασσες δάση και βουνά στήνουν ανεμογεννήτριες μέσα σε μια μέρα και νύχτα αλλά στα βόρεια προάστια δηλώνουν ολοι “αναρμόδιοι” στη κοπη μερικών πεύκων που γέρνουν πάνω στα καλώδια…
“Αναρμόδιοι”… δηλώνουν επίσης ολοι τους εδω και πολλά χρόνια για τις εκατοντάδες πυρκαγιές σε δάση που ξεκίνησαν απο μετασχηματιστές και κολώνες της ΔΕΗ.Και για όλα αυτά το μόνο που ξέρει είναι να κοβει το ρεύμα σε ανέργους και αρρωστους ανθρώπους να χρεώνει παράνομα τό ΕΤΜΕΑΡ για ένα δηθεν “πράσινο ηλεκτρικό ρεύμα” πού δεν λαμβάνουμε ποτέ και να χαρίζει τα χρέη εκατοντάδων εκατ.ευρώ στην ΛΑΡΚΟ.
Αλλα δεν φταιει αυτή εμεις “την μάθαμε” ετσι μεσω της ιδιωτικής φασίζουσας κατανάλωσης.
Χιλιάδες στρέμματα πανέμορφων πευκόδασων και άλλων ειδων δένδρων σε όλη την Ελλάδα αποψιλώθηκαν εν ριπή οφθαλμού για την “πράσινη ενέργεια”,ποιό πεύκο στον Διόνυσο μου λές τώρα εδώ μιλάμε για πολλά λεφτόδεντρα!..
Aλλά όπως πάντα σ αυτη την χωρα βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος..
Στο Αγκιστρο Σερρών για κάθε μία ανεμογεννήτρια κόπηκαν περιμετρικά εκατοντάδες πεύκα ωστε να υπάρχει αρκετός προσβάσιμος για τα συνεργεία χώρος σε περίπτωση αντικατάστασης η συντήρησης της σβούρας,και να αποφευχθεί ετσι οποιος κίνδυνος “ατυχήματος” γιατι ως γνωστόν οι σβούρες παίρνουν καμια φορά φωτιά και καίγεται ο τόπος όλος.
Στίς γειτονιές ομως ολοι αυτοι οι γελοίοι “αναρμόδιοι” κάνουν πώς δεν ξέρουν δεν είδαν δεν μπορούν δεν θέλουν..
Στην αυλή σου η στο πεζοδρόμιο οταν θελεις να κόψεις ενα πεύκο για να προστατεύσεις το σπίτι σου την ζωή σου τους περαστικούς και τους γειτονές σου εκει ολοι αυτοί οι θεσμοί εξουσίας συνεπικουρούν εναντίον σου και σου απαγορεύουν να το κόψεις με απειλή υπέρογκων προστίμων,καταλαβαίνετε τίποτα στην χώρα της τρέλας;
Αλλά το θέμα δέν ειναι μόνο εκεί,όλοι αυτοί οι κύριοι των αθηνών,βορείων και των κάθε προαστίων ολη αυτη η συντριπτική πλειοψηφία των “καταναλωτών” δεν φαίνεται να εχουν και κανένα πρόβλημα να ξεπατωθούν τα δάση και τα βουνά αρκεί να έρθουν τα καλώδιά τους (κι ολα εναέρια φυσικά γιατι τα υπόγεια κοστίζουν) να μπούν κι άλλοι πυλώνες και μετασχηματιστές κι αλλοι σταθμοι και υποσταθμοι μιας “πράσινης μπίζνας” που λυμαίνεται την ομορφιά και τα φυσικα στολίδια της χώρας.
Δεν αναρωτήθηκαν ομως και ποτέ πώς τά βγάζουν πέρα με το κρύο οι γιαγιάδες και παππούδες στα ορεινά χωριά ούτε για τα παιδιά που περπατάνε χιλιόμετρα μεσ την παγωνιά για να πάνε στα σχολεία της επαρχίας πολλές φορες χωρίς θέρμανση γιατρούς και δασκάλους.
Και να μήν ξεχνάμε και το άλλο τα πεύκα ηταν πάντα εδώ,στον Διόνυσο την Γλυφάδα η την Εκάλη,εμείς εξαπλωθήκαμε σαν αστικα μικρόβια και πήγαμε εδω και εκεί..και ενώ η Αττική γή μας φιλοξενεί γενναιόδωρα με το υπέροχο κλίμα της εμείς δεν μπορούμε να αντέξουμε δυο μέρες χιόνι και δυό νύχτες χωρίς “ντελίβερι” και χωρίς πλαστικό η “ανακυκλούμενο” κυπελάκι του καφέ….
Η ενεργειό-πληκτη αθηναική καταναλωτική κοινωνία θέλει και τα πεύκα της για δροσιά το καλοκαίρι θελει ομως και το ηλεκτρικό ρεύμα της συμβατικό ή “εναλλακτικό” αδιαφορώντας για το πως τι ειναι αυτό και από που έρχεται,δηλαδή “και την πίτα και τον σκύλο χορτάτο”.
Και βεβαια κανείς δεν τους ενημέρωσε οτι το πεύκο οταν κλαδεύεται απο κάτω πρός τα πάνω χάνει το κέντρο βάρους του και ετσι γίνεται πιό επικίνδυνο.
Για ολη αυτη την καταστροφή την υποκρισία και το θέατρο του παραλόγου σ αυτο τον βούρκο που λέγεται ελληνικό κράτος δεν μιλά και δέν αντιδρά κανείς τους αλλά οσα δεν τα φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η “Μήδεια”.
Τα δέντρα πήραν την εκδίκησή τους και οι μόνοι που χαρηκαν το χιόνι ήταν τα παιδιά κι οι ερωτευμένοι..
Ο Παζολίνι ειχε δίκιο οταν έλεγε οτι “Ζούμε τον φασισμό της καταναλωτικής κοινωνίας”..
Αυτη η βασανισμένη και αθανατη διανόηση της δεκαετίας του 60 και70 (που παίδεψε το μυαλό και την ψυχή της) που μας γνέφει πικραμένη απο τον κοσμο των πνευμάτων και των ιδεών σωστα είχε προβλέψει την μετάλλαξη του φασισμου σε μιά νέα τάξη πραγμάτων,την ιδρυματοποίηση μιας εγχώριας δημοκρατίας για το δικαιωμα μιας ιδιωτικης κατανάλωσης για όλους τους ψηφοφόρους της και με ολα τα “τρόφιμα” και την “ενέργεια” διαθέσιμα πρός πασαν ευτελή τέρψιν,με αντίτιμο την εξαφάνιση του πολιτισμικού ιστού της ανθρωπινης κοινότητας μα και ολης της βιόσφαιρας.
Μήν μας εκπλήσει ο κορονοϊός,αποτέλεσμα ειναι κι αυτος ενός διεθνοποιημένου φασισμου στον οποίο υπέκυψαν οι τυφλωμένες απο την στρεβλή ευημερία μάζες,η κατασκευή τους ηταν ενα αρρωστημένο μεγαλούργημα των αρχιτεκτόνων του χαοτικού καπιταλισμού.
Οταν ακουω τον Παζολίνι ειναι σαν να ακούω τον Ελύτη οταν διατύπωνε τους επιβεβαιωμένους φόβους και αμφιβολίες του για τα οφέλη απο την εισοδό μας τοτε στην ΕΟΚ,σ αυτο το βρωμερό φιδι που στα πρώιμα σταδια του καταβρόχθιζε ηπείρους με τις σταυροφορίες του και μετα και μεχρι σήμερα τις εναπομείναντες “επικίνδυνες” για τα συμφεροντά της χώρες που κατοικούν στον πλανήτη.
Ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι αυτός ο θεικός “αθεος” γίγαντας της κινηματογραφικης τέχνης κι οχι μόνο,ειχε δίκιο και τα ειπε ολα σε ενάμιση λεπτό την δεκαετία του 70.
Η οικουμενική πνευματικότητά του θα είναι πάντα επίκαιρη οταν μιλώντας για την Ιταλία ερμηνεύει συγχρόνως με συγκλονιστικό τρόπο το αίτιο της πολιτιστικης ερημοποίησης και της γείτονος χώρας και της δικής μας και κατ επέκταση την παγκοσμιοποιημένη εικόνα του βιαιου κόσμου μας απο τότε μέχρι σήμερα,την διεθνοποίηση της καταστροφής του ζωντανού οικοσυστήματος μεσω της ιδιωτικής φασίζουσας κατανάλωσης..
Η οικουμενική πνευματικότητά του θα είναι πάντα επίκαιρη οταν μιλώντας για την Ιταλία ερμηνεύει συγχρόνως με συγκλονιστικό τρόπο το αίτιο της πολιτιστικης ερημοποίησης και της γείτονος χώρας και της δικής μας και κατ επέκταση την παγκοσμιοποιημένη εικόνα του βιαιου κόσμου μας απο τότε μέχρι σήμερα,την διεθνοποίηση της καταστροφής του ζωντανού οικοσυστήματος μεσω της ιδιωτικής φασίζουσας κατανάλωσης..
“Τώρα σε αντίθεση με το φασιστικο καθεστώς έχουμε ενα δημοκρατικο καθεστώς ενα “πολιτισμοκτόνο” μια τυποποίηση που ακομη και ο φασισμός δεν μπόρεσε να επιτύχει..
Η δύναμη του σήμερα αυτη της καταναλωτικής κοινωνίας καταφέρνει να την αποκτήσει τέλεια καταστρέφοντας τις διαφορετικες συγκεκριμενες πραγματικότητες αφαιρώντας την πραγματικότητα απο τους διαφορους τρόπους νασαι ανθρωπος,οτι η Ιταλία παρήγαγε ιστορικά με πολύ διαφοροποιημένο τρόπο.
Ετσι αυτή η πολιτισμοκτονία καταστρέφει την Ιταλία.
Μπορούμε να πούμε χωρίς δισταγμό οτι ο πραγματικός φασισμός ειναι αυτη η δύναμη της καταναλωτικής κοινωνίας.
Ηρθε τόσο γρήγορα που δεν το καταλάβαμε αυτα τα πέντε εξη επτα..δέκα χρόνια !
Ηταν σαν εφιάλτης που είδαμε την Ιταλία να καταστρέφεται μεχρι την εξαφανισή της
και τωρα οταν ξυπνάμε κοιτάζουμε γύρω και συνειδητοποιούμε οτι δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνουμε”!
Πιέρ Πάολο Παζολίνι
