Υπήρχε ένας αγρότης που καλλιεργούσε καλαμπόκι εξαιρετικής ποιότητας.
Κάθε χρόνο κέρδιζε το βραβείο για το καλαμπόκι με την καλύτερη παραγωγή. Ένα χρόνο ένας δημοσιογράφος μιας εφημερίδας του πήρε συνέντευξη και έμαθε κάτι ενδιαφέρον για το πώς τα κατάφερνε.
Ο δημοσιογράφος ανακάλυψε ότι ο αγρότης μοιράστηκε το σπόρο του καλαμποκιού του με τους γείτονές του. “Πώς μπορείτε να μοιραστείτε το καλύτερο σπόρο καλαμπόκιου με τους γείτονές σας όταν είναι σε ανταγωνισμό με το δικό σας κάθε χρόνο;” ρώτησε ο δημοσιογράφος. «Γιατί κύριε», είπε ο αγρότης, «Δεν το ήξερες; Ο άνεμος μαζεύει γύρη από το ωριμασμένο καλαμπόκι και στροβιλίζεται από χωράφι σε χωράφι. Εάν οι γείτονές μου αναπτύξουν κατώτερο καλαμπόκι, η διασταυρούμενη επικονίαση θα υποβαθμίσει σταθερά την ποιότητα του καλαμποκιού μου. Αν πρόκειται να καλλιεργήσω καλό καλαμπόκι, πρέπει να βοηθήσω τους γείτονές μου να καλλιεργήσουν καλό καλαμπόκι. ” Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή μας … Όσοι θέλουν να ζήσουν με νόημα και καλά πρέπει να βοηθήσουν στον εμπλουτισμό των ζωών των άλλων, γιατί η αξία μιας ζωής μετριέται από τις ζωές που αγγίζει. Και εκείνοι που επιλέγουν να είναι ευτυχισμένοι πρέπει να βοηθήσουν τους άλλους να βρουν ευτυχία, γιατί η ευημερία του καθενός συνδέεται με την ευημερία όλων …
Πηγή: Cooperative Gardens Commission – ΠΕΛΙΤΙ
