Μόλις δυο δεκαετίες χρειάστηκαν οι 37 μεγαλύτερες τράπεζες στις ΗΠΑ ώστε να συγχωνευθούν σε μόλις τέσσερις ομίλους που ελέγχουν πλέον ολοκληρωτικά το τραπεζικό σύστημα.
Οι τέσσερις μεγατράπεζες στη συνέχεια χαρακτηρίστηκαν too big to fail – δηλαδή πολύ μεγάλες για να αφεθούν να καταρρεύσουν – ένας εύσχημος τρόπος για να πεις στους Αμερικανούς φορολογούμενος ότι θα πρέπει να πληρώσουν αυτοί για την αποτυχία του ιδιωτικού τομέα και κυρίως να εξασφαλίσεις ότι η κρατική διάσωση δεν θα σημάνει και δημόσιο έλεγχο.
Επί προεδρίας Ομπάμα ενισχύθηκε η ασυλία που απολάμβαναν τα μεγαθήρια του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος ακόμη και για βεβαιωμένες παραβάσεις και οικονομικά εγκλήματα δισεκατομμυρίων δολαρίων.
