Η περίοδος της θεραπείας και αποκατάστασης ενός ασθενή, έπειτα από μια ασθένεια, ένα ατύχημα, μία επέμβαση, κ.ο.κ, είναι κρίσιμη και εξαρτάται από ποικίλους παράγοντες, ένας εκ των οποίων, και ιδιαίτερα καθοριστικός, είναι η αυτονομία του ασθενούς, η οποία βελτιώνει δραστικά την ψυχολογία του, ενώ ταυτόχρονα ωφελεί και άλλα κομμάτια της επαναφοράς του.
Στη συνέχεια του άρθρου, θα δούμε μερικούς παράγοντες που επηρεάζονται θετικά από την αυτονομία του, δίνοντας ταυτόχρονα συμβουλές για το πώς μπορείτε εσείς σαν υποστηρικτής να συμμετέχετε και να διευκολύνετε τους επιμέρους τρόπους.
- Σχεδιασμός της Θεραπείας και Συνεργασία με το Γιατρό
Ίσως δεν είναι πάντα εφικτό και για όλες τις περιπτώσεις, αυτό να γίνει από την πρώτη κιόλας μέρα, όμως έχει παρατηρηθεί ότι ο ασθενής ο οποίος δεν στηρίζεται εξ’ολοκλήρου σε κάποιον φροντιστή για τη λήψη των φαρμάκων του, και την επικοινωνία με το γιατρό, επιτυγχάνουν ταχύτερα τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η διαχείριση των φαρμάκων και η σωστή δοσολογία, η παρατήρηση πιθανών παρενεργειακών επιδράσεων, ενεργός συμμετοχή στον σχεδιασμό της θεραπείας, δίνουν αίσθηση ελέγχου και μειώνουν το άγχος, κάτι που οδηγεί σε μεγαλύτερη συμμόρφωση με τις εντολές του γιατρού και σε βάθος χρόνου αυξάνει την αποτελεσματικότητα.
- Καθημερινές Δραστηριότητες
Αν πρέπει να διαλέξουμε μόνο έναν τομέα αυτονομίας, που να έχει το μέγιστο θετικό αντίκτυπο στην ψυχολογία και ευεξία του ασθενούς, τότε αυτός είναι η δυνατότητα εκτέλεσης των καθημερινών δραστηριοτήτων, όπως είναι για παράδειγμα η ατομική υγιεινή. Η αίσθηση της αυτοεξυπηρέτησης, και η απαλλαγή από της σκέψης της προσθήκης “βάρους” σε ένα τρίτο άτομο είναι μείζονος σημασίας. Το δυσκολότερο ίσως κομμάτι, είναι η μετάβαση από το κρεβάτι, και η κινησιολογία μέσα στο χώρο, παρά η ίδια η εκτέλεση των διεργασιών. Αυτό λύνεται μέσω της αναζήτησης του κατάλληλου ορθοπεδικού εξοπλισμού στα εξειδικευμένα φυσικά καταστήματα ή στα διαδικτυακά όπως το Patient Lifting.
- Κοινωνικοποίηση
Είναι σημαντικό για τον ασθενή να εξακολουθήσει να αισθάνεται μέρος του κοινωνικού συνόλου και κυρίως του προσωπικού του κύκλου, ακόμη και αν η κατάσταση της υγείας του δεν επιτρέπει τη συμμετοχή σε όλο το εύρος των κοινωνικών δραστηριοτήτων. Όσο περισσότερο ο ασθενής διατηρεί ή επανακτά την αυτονομία του, τόσο ενισχύεται η αυτοπεποίθησή του, δημιουργώντας την ανάγκη της κοινωνικής σύνδεσης, και κυρίως τη δυνατότητα να την απολαύσει.
Επισκέψεις από φίλους στο σπίτι, κοινές δραστηριότητες όπως προβολή μιας ταινίας, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι ή video game και μια σύντομη βόλτα στα επιτρεπτά από το γιατρό πλαίσια, είναι ευεργετικές για την διαδικασία της ανάρρωσης, και πιο πιθανό να υπάρχει η διάθεση για αυτές όσο υπάρχει μεγαλύτερη αυτονομία.
