Πρόσφυγες: Ο κρατισμός, οι κουτόφραγκοι και η αναποτελεσματική γραφειοκρατία | Του Γιάννου Παπαϊωάννου

ΚΟΛΑΦΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΥΣ» ΣΤΟN ΚΡΑΤΙΣΜΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

Τα χρήματα που θα εγκρίνει η Κομισιόν για το προσφυγικό και την ανθρωπιστική κρίση, με παράκαμψη της ελληνικής κυβέρνησης, θα δοθούν απευθείας από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ανθρωπιστικούς οργανισμούς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) για τις ανάγκες των προσφύγων και μεταναστών που εγκλωβίστηκαν και εγκλωβίζονται καθημερινά στην Ελλάδα. 

Το νομικό καθεστώς της διαχείρισης των κοινοτικών κονδυλίων αλλάζει ταχύτατα αυτές τις μέρες από τον αρμόδιο επίτροπο, ώστε να γίνει εφικτό τα χρήματα να κατευθυνθούν σε ανθρωπιστικούς οργανισμούς (ΟΗΕ, ΕΡ. Σταυρός κλπ) ή ΜΚΟ που ασχολούνται με τη βοήθεια στους πρόσφυγες και όχι –όπως θα γινόταν σε κανονικές συνθήκες– στην κυβέρνηση της χώρας που αντιμετωπίζει το πρόβλημα, δηλαδή στην ελληνική. 

Σύμφωνα με το Reuters, η Ελλάδα έχει ζητήσει βοήθεια ύψους 480 εκατ. ευρώ κυρίως σε κουβέρτες, ασθενοφόρα αλλά και την αποστολή προσωπικού. Η εν λόγω υπηρεσία -η οποία μέχρι σήμερα αφορούσε παροχή βοήθειας μόνο σε τρίτες χώρες- έχει προϋπολογισμό 6,6 δισ. μέχρι το 2020, ενώ κάθε χρόνο υπολογίζονται οι τρέχουσες ανάγκες χρηματοδότησης. 

Στόχος του εγχειρήματος “Euro Echo” είναι να ανοίξει ο δρόμος για την παροχή μεγάλης οικονομικής βοήθειας από τον ήδη υπάρχοντα προϋπολογισμό της ΕΕ σε χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της προσφυγικής κρίσης, αρχής γενομένης από την Ελλάδα, έτσι ώστε να χρηματοδοτηθεί η εφαρμογή των σχεδίων έκτακτης ανάγκης και να αντιμετωπιστούν άμεσα οι ανθρωπιστικές προκλήσεις στις εν λόγω χώρες. 

Οι αρμόδιες επιτροπές της Ε.Ε έχουν καθαρή άποψη ότι την ανθρωπιστική κρίση δεν μπορούν να τη διαχειριστούν οι κρατικές υπηρεσίες αλλά μόνον οι οργανώσεις που βρέθηκαν στη πρώτη γραμμή της ανθρωπιστικής βοήθειας όλο αυτό το διάστημα που ξέσπασε το προσφυγικό. Αντίθετα οι κρατικές αντίστοιχες υπηρεσίες κοστίζουν πολλά χωρίς να είναι αποτελεσματικές. 

Αυτό το crash test κάνει επιτακτική την ανάγκη αναθεώρησης όλου του πλαισίου με τον οποίο γίνεται η διαχείριση αντίστοιχων προγραμμάτων στην Ελλάδα που εξυπηρετούν το πελατειακό πολιτικό σύστημα και όχι τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες στόχους. 

Σε ήπιες συνθήκες η κρατική γραφειοκρατία μπορούσε να κουκουλώνει αυτή την εκτροπή των πόρων που ταΐζει το πελατειακό σύστημα αλλά η ανθρωπιστική κρίση ξεγυμνώνει πλέον τους υπαίτιους από τα φτιασιδώματα. 

Είμαστε βέβαια ακόμη στην αρχή…

Γιάννος Παπαϊωάννου