“Της εβδομάδας τα …επτάημερα”, υπό ποιητού-θεατρολόγου-κριτικού Κωνσταντίνου Μπούρα.
Σε αυτή την καινούργια εναλλακτική στήλη, θα σας δίνω κάθε εβδομάδα σκηνές από την καθημερινότητα στην Αθήνα της Κρίσης, με τη «διορθωμένη» ποιητική εκδοχή τους.
Κανονική σκηνή εκ του φυσικού: κατεβαίνεις από το κατάμεστο λεωφορείο αργά το μεσημέρι Παρασκευής, μετά από άπειρη ορθοστασία: στην εφορεία, στο ταχυδρομείο, στην τράπεζα (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά)… Βρέχει, φυσάει, χιονίζει και τις ψυχές μαυρίζει μπλάβος ουρανός. Σε σπρώχνει για να κατέβει μια ευτραφής κυρία που της έχει φύγει ένας πόντος από την αριστερή εκρού χειμωνιάτικη κάλτσα (από κάτω γόβα μυτερή – μας πώς χωράνε αυτές οι δαχτυλάρες μέσα σε μια τόση δα μυτούλα;). Ανοίγεις τη μικρή πτυσσόμενη ομπρέλα και χτυπάς κατά λάθος το καλοχτενισμένο κεφάλι της λεγάμενης που έχει αποφασίσει να στρίψει απότομα αριστερά, γιατί – όπως όλοι οι έλληνες πιστεύει ακράδαντα ότι η Αυτής/Αυτού Υψηλότης είναι μόνη της στον κόσμο και όλοι οι άλλοι υπάρχουν απλώς και μόνον για να την υπηρετούν – δεν οφείλει – επομένως – να έχει αίσθηση του χώρου (και των άλλων) γύρω της και να μην κάνει αντικανονικές προσπεράσεις. Πριν προλάβεις να κάνεις ή να πεις ο,τιδήποτε, σε κεραυνοβολεί με ύφος χιλίων αυτοκρατόρων: «Ζώον, δεν βλέπεις μπροστά σου! Παραλίγο να με στραβώσεις!». Αν είσαι μέσος άνθρωπος, της απαντάς αμέσως, χωρίς να το σκεφτείς: «Στραβή είσαι από μόνη σου! Πώς πάς έτσι κυρά μου; Σα μαούνα λυμένη στη θαλασσοταραχή».
Αν όμως είσαι ποιητής, δεν λες – φυσικά – τίποτα, το παίρνεις μέσα σου, βαθιά και συλλογίζεσαι μιαν άλλη, παραλλαγμένη σκηνή (βελτιωμένη κι επαυξημένη που λένε): εκείνη κατεβαίνει προσεκτικότατα από το λεωφορείο, χαμογελώντας ευγενικά σε όλους εκείνους τους ταλαίπωρους που επιμένουν να μπουν – βρεγμένοι ίσαμε το κόκαλο – πριν προλάβουν οι μέσα να βγουν έξω. Δίνει προτεραιότητα μάλιστα στον φαλακρό μεσήλικα κύριο με την πτυσσόμενη ομπρέλλα που δεν του καλύπτει ούτε τις …φαβορίτες, τον βοηθάει μάλιστα να κατέβει, γιατί το σακίδιο του ώμου του έχει μπλεχτεί σε ένα παλαιό ακυρωτικό μηχάνημα για εισιτήρια που δεν περνάνε πια. Όταν βρεθούν αμφότεροι με ασφάλεια στο πεζοδρόμιο, του λέει: «Σας ευχαριστώ κύριε. Χάρηκα τόσο πολύ που συνταξιδέψαμε. Τι διαβάζατε με τόση προσήλωση σε όλη τη διαδρομή για να το πάρω κι εγώ;». Τη «Νανά» του Ζολά (πρώτη δημοσίευση το 1880), της απαντάει εκείνος και πριν τη χάσει βιάζεται να της ανταποδώσει την ευγένεια: «Σας πληροφορώ ερίτιμος, κυρία, με όλο το θάρρος τής σύντομης γνωριμίας μας βεβαίως [σημείωση του συγγραφέα: αυτός που ενδεχομένως ακούει δεν ηξεύρω ΤΙ καταλαβαίνει]… σας ενημερώνω πως η αριστερή σας κάλτσα δεν είναι πλέον τόσον αμάλαγη όσο θα ήταν – υποθέτω – όταν την εφορέσατε για πρώτην φοράν». «Ωωω… ωωωω… ωωω, μας σας ευχαριστώ πολύ κύριε. Με εσώσατε από μίαν εξόχως δυσάρεστον σκηνήν εις την οποίαν θα με υπέβαλε ο άντρας μου αν γύριζα έτσι στο σπίτι. Πίνει, ξέρευτε, πολύ τελευταίως. Τον απέλυσαν από τη δουλειά κι έμεινε άνεργος για πρώτη φορά στα πενήντα πέντε του χρόνια». «Ω, πολύ λυπάμαι κυρία μου που το ακούω. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι για να βοηθήσω…». «Μα και μόνο που μου μιλήσατε με τόσο σεβασμό και καλή καρδιά κάνατε ήδη πολλά. Καλό δειλινό κύριε. Στο καλό! Και εις το επανιδείν!».
Καταλαβαίνεται φαντάζομαι τι θέλω να πω για τη χρησιμότητα της Ποίησης εν τω συγχρόνω βίω [ανακατώνω καθαρεύουσα με δημοτική – αλλά θα το συνηθίσετε με τον καιρό…].
Κωνσταντίνος Μπούρας
Ο Κωνσταντίνος Μπούρας γεννήθηκε το 1962 στην Καλαμάτα κι από το 1977 ζει στην Αθήνα. Συγγραφέας 31 εκδοθέντων βιβλίων, κριτικός θεάτρου και βιβλιοκριτικός. Είναι διπλωματούχος μηχανολόγος μηχανικός τού Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1985), αριστούχος τού Τμήματος Θεατρικών Σπουδών τού Πανεπιστημίου Αθηνών (1994) και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος θεατρολογίας τού γαλλικού Πανεπιστημίου Paris III – La nouvelle Sorbonne (D.E.A. Etudes Théâtrales). Θεατρικά του έργα με αρχαιοελληνικά θέματα έχουν παρασταθεί σε θέατρα τής Ελλάδας και του εξωτερικού. Είναι δάσκαλος τού ρέικι και εισηγητής μιας καινούργιας μεθόδου αρχαιολογικού ρέικι με τίτλο “Αφθονία Μπουρέικ – Bhureik Abundance” (κυκλοφορεί και σε βιβλίο από τις εκδόσεις Momentum). Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Συμμετέχει στην τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ-2 «Το βιβλίο» και έχει εκπομπή με τίτλο «Θεατροποιούμεν άνευ ευτελείας» στο www.radio-ygeia.com
E-mail: kbouras8@gmail.com
