Φυσικά και γνώριζε για το μπούλινγκ ο Μποτρίνι. Το δίδασκε στην τηλεόραση. Δεν δίδασκε μαγειρική. Πουλούσε θέαμα. Αυτό γίνεται στα ριάλιτι.
Ανακαλύπτουν συνήθως προβληματικές προσωπικότητες που μπορούν να προσφέρουν θέαμα, όχι μόνο προκλητικά οπίσθια και κοιλιακούς, αλλά περισσότερο εύκολη παρεξήγηση, υπερβολική συμπεριφορά, πόνο, κλάμα και δάκρυ, άτομα που εν γένει είναι διατεθειμένα να αυτοεξευτελιστούν και να κάνουν τα πάντα, προκειμένου να κερδίσουν την πολυπόθητη αναγνωρισιμότητα.
Το θέαμα αναδεικνύει τον μάγειρα σε υπέρτατο πρότυπο του λάιφ στάιλ και της σύγχρονής καταξίωσης.
Τώρα ο άντρας της διπλανής μας πόρτας, που δεν “τοχει” με το μαγείρεμα και δεν φέρει τατουάζ, νιώθει πλέον ένα τίποτα.
Και θα λέγε κανείς ότι στα τηλεοπτικά μαγειρεία αυτοεξευτελίζονται με τη θέλησή τους. Όμως, στις αληθινές κουζίνες των εστιατορίων η συμμετοχή δεν είναι εθελοντική.
Εκεί αγκομαχά η αναγκή της ζωής, η κουζίνα γίνεται μεσαιωνικό καθαρτήριο και οι ελεεινοί τηλεοπτικοί “μποτρίνηδες”, οι πιο βάρβαροι βασανιστές που τους αξίζει η κοινωνική περιφρόνηση και η πιο σκληρή τιμωρία.-
*Από το προσωπικό προφίλ του Τάκη Ψαρίδη στο Facebook
